کد مطلب: ۳۰۳۳۹۹
۰۸ تير ۱۴۰۱ - ۱۰:۵۳

خوشگذرانی با پول‌های بی‌زبان: یک ضیافت فوتبالی

خوشگذرانی با پول‌های بی‌زبان: یک ضیافت فوتبالی

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: چند ماه قبل در یک ضیافت فوتبالی پای صحبت‌های یک پیشکسوت نشستم. کسی که بیش از ۳۰ بازی ملی دارد و ۱۵ سال در سطح اول فوتبال مملکت بازی کرده. او می‌گفت: «در دوران فوتبال، پول بسیار خوبی گرفتم و سال ۶۹ تا ۷۶، توانستم یک آپارتمان ۷۰ متری در تهران، دو قطعه زمین ۳۵۰ متری در زادگاهم و یک قطعه زمین در نوشهر بخرم. مجموع همه این‌ها در آن زمان، پول زیادی بود، اما حالا سرمایه من، همین چند تکه زمین و آپارتمان است که گفتم. حالا که می‌بینم فوتبالیست‌ها، این طور پول می‌گیرند، برای آن‌ها خوشحالم، اما سؤالم این است که آیا لیاقت این حد از دریافتی را دارند یا نه. باور کنید اگر ۹۰ درصد این فوتبالیست‌ها در زمان ما بازی می‌کردند، نهایتاً این شانس را داشتند که از دقیقه ۸۵ وارد زمین شوند، چون در آن دوران، به معنای واقعی کلمه فوتبالیست داشتیم، اما حالا همه فوتبالیست‌ها کلی تتو و ادعا دارند و هیچ خروجی نمی‌بینیم.»

این جملات شاید به مقایسه نسل‌ها مربوط باشد، اما حرف‌های زیادی در دل خود دارد. مدیران فوتبالی از بیت‌المال هزینه می‌کنند تا جیب دلال‌ها پر شود آن هم برای بازیکنانی که حتی در لیگ‌های سطح پایین آسیا و آفریقا هم مشتری ندارند. هیچ‌کس هم نظارتی روی عملکرد مدیران ندارد و آن‌ها به راحتی مشغول خوشگذرانی با پول‌های بی‌زبان هستند.

شما تا به حال دیده‌اید حتی یک مدیر بابت اینکه هزینه‌های هنگفتی از جیب ملت داشته، مورد بازخواست قرار بگیرد؟ جایی شنیده‌اید که یک نفر را بابت این مسائل تحت پیگرد قرار بدهند و از او سؤال شود که از کجا پول آوردی که ۲۰ میلیارد تومان به یک بازیکن دادی؟ هیچ خبری از نظارت نیست. مدیران با پول‌های کلان، قیمت فوتبال را هزار برابر بیشتر از بازار‌های صنعتی کردند و همین موضوع می‌تواند یکی از عوامل فروپاشی اقتصادی در ورزش باشد.

ریخت و پاش مالی در ورزش فقط این نیست که هر بازیکنی را با هر قیمتی که دلالش گفت، خریداری کنید بلکه در بازار نقل و انتقالات باید منطقی رفتار کرد و به دور از زد و بند‌های پشت پرده، به فکر صرفه‌جویی بیت‌المال بود. قطعاً پولی که به جیب دلالان و بازیکنان بی‌کیفیت می‌رود، از حساب خانوادگی مدیران نیست، اما آن‌ها به راحتی و بدون فکر به آینده فوتبال کشور، این مبالغ را هزینه می‌کنند تا نهایتاً یک تیم بتواند در لیگ بی‌کیفیت و غیرحرفه‌ای ایران، قهرمان شود؛ لیگی که بهترین تیم‌هایش حتی نمی‌توانند به استاندارد‌های دریافت مجوز حرفه‌ای دست پیدا کنند.

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر