به گزارش مجله خبری نگار از روزنامه دیلی میل، نتایج این مطالعه نشان میدهد هفت ساعت و نیم خواب برای حفظ مغز و جبران بیماری آلزایمر مناسب است.
دکتر «برندان لوسی»، استادیار مغز و اعصاب در مرکز پزشکی خواب دانشگاه واشنگتن، میگوید: مطالعه ما نشان میدهد یک محدوده متوسط یا «نقطه شیرین» برای کل زمان خواب وجود دارد که عملکرد شناختی را در طول زمان ثابت نگه میدارد.
وی افزود: بر اساس نتایج این مطالعه، خواب کوتاه و طولانی با عملکرد شناختی بدتری همراه است که شاید به دلیل خواب ناکافی یا کیفیت پایین خواب باشد.
در این مطالعه که در مجله Brain منتشر شد، ۱۰۰ فرد مسن با میانگین سنی ۷۵ سال، بیشتر شبها با یک مانیتور کوچک به پیشانی خود میخوابیدند تا فعالیت مغز آنها در طول خواب به طور متوسط چهار سال و نیم اندازه گیری شود.
محققان همچنین مایع مغزی نخاعی را که در بافت اطراف مغز و نخاع وجود دارد، برای اندازه گیری سطح پروتئینهای آلزایمر استفاده کردند. این مطالعه نشان داد نمرات شناختی برای گروههایی که کمتر از پنج و نیم ساعت یا بیش از هفت و نیم ساعت در شب میخوابند، کاهش یافت.
تحقیقات قبلی نشان داده است از دست دادن حافظه، گیجی و کندتر شدن ذهن در فراگیری مسائل جدید که همه از علائم آلزایمر هستند، با خواب ضعیف ارتباط دارد.
از سوی دیگر محققان به افراد توصیه میکنند از چرت زدن بپرهیزند تا خواب شبانه بهتری داشته باشند. با این حال، اگر کسی در طول شبهای گذشته نتوانسته باشد به اندازه کافی بخوابد، یک چرت میتواند به کمبود خواب وی کمک کند.
تقریبا ۲۰ دقیقه برای یک چرت مناسب است و زمان کافی برای بازیابی انرژی بدن را فراهم میسازد. افرادی که بیشتر از این مقدار میخوابند به خواب عمیق میروند و پس از بیدار شدن احساس گیجی و منگی میکنند.
چرت زدن در روز در آمریکا نسبتا رایج است، ولی «چرت نیمروز» در برخی از کشورها امری عادی محسوب میشود. بدن ما به طور طبیعی در اوایل بعدازظهر احساس خستگی میکند، بنابراین شاید چرت زدن در آن زمان در مقایسه با پرهیز از خواب تا شب، امر طبیعی تری باشد.
از این گذشته، اکثر قریب به اتفاق پستانداران دارای خواب چندمرحلهای هستند، یعنی طی چندین دوره کوتاه در طول روز میخوابند.