به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعه اخیر که در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است، نشان داد که روزهداری متناوب ممکن است منجر به بهبود قابل توجهی در سلامت متابولیک یا قلبی عروقی نشود، مگر اینکه با کاهش واقعی میزان کالری مصرفی همراه باشد.
این آزمایش شامل ۳۱ زن دارای اضافه وزن یا چاق بود که از آنها خواسته شد به مدت دو هفته روزهداری متناوب را دنبال کنند. به گروه اول اجازه داده شد بین ساعت ۸ صبح تا ۴ بعد از ظهر غذا بخورند، در حالی که گروه دوم بین ساعت ۱ بعد از ظهر تا ۹ شب غذا خوردند، و هر دو گروه محتوای تغذیهای و کالری مشابهی را حفظ کردند.
در طول آزمایش، از شرکتکنندگان نمونه خون گرفته شد و آزمایش تحمل گلوکز برای ارزیابی متابولیسم کربوهیدرات و چربی انجام شد. نتایج هیچ تغییر بالینی معنیداری در حساسیت به انسولین، سطح گلوکز و چربی خون یا نشانگرهای التهاب نشان نداد. هیچ بهبود قابل توجهی در سلامت قلب و عروق نیز ثبت نشد.
پروفسور اولگا رامیچ توضیح داد که «فواید مشاهده شده در مطالعات قبلی روزهداری متناوب ممکن است به دلیل کاهش ناخواسته کالری دریافتی باشد، نه زمان وعدههای غذایی»، و افزود کسانی که به دنبال کاهش وزن یا بهبود متابولیسم هستند باید بر کیفیت و کمیت غذا تمرکز کنند، نه فقط زمان وعدههای غذایی.