به گزارش مجله خبری نگار، محققان موسسه چشم ویلمر در دانشگاه جانز هاپکینز ارتباط جدیدی بین دورههای افت قند خون (هیپوگلیسمی) و تخریب سد بین رگهای خونی و شبکیه شناسایی کردهاند. این کشف به درک چگونگی ایجاد رتینوپاتی دیابتی، یکی از خطرناکترین عوارض دیابت که میتواند منجر به از دست دادن بینایی برگشتناپذیر شود، کمک میکند. این مطالعه در مجله Science Translational Medicine (STM) منتشر شده است.
دانشمندان کشف کردهاند که در طول هیپوگلیسمی، پروتئین HIF (فاکتور القا شده توسط هیپوکسی) در سلولهای شبکیه تجمع مییابد. این امر باعث ایجاد آبشاری از واکنشها میشود که باعث رشد بیش از حد و نشت رگهای خونی شده و سد خونی-شبکیه - مکانیسمی حیاتی برای محافظت و تغذیه بافت چشم - را مختل میکند.
آزمایشی روی موشهای مبتلا به دیابت و غیر دیابتی نشان داد که هیپوگلیسمی فقط در حیوانات دیابتی منجر به افزایش سطح HIF میشود. این امر باعث نشت عروق شبکیه و آسیب احتمالی بینایی میشود. این اثر در موشهای سالم مشاهده نشد.
محققان همچنین داروی آزمایشی ۳۲-۱۳۴D را که فعالیت HIF را مهار میکند، آزمایش کردند. موشهای دیابتی که قبل از دورههای هیپوگلیسمی به آنها این دارو تزریق شده بود، سطح HIF کاهش یافتهای را نشان دادند و از تجزیه سد عروقی جلوگیری کردند.
دکتر آکریت سودی، نویسندهی اصلی این مطالعه، خاطرنشان کرد: «دادههای ما توضیح میدهد که چرا بیماران دیابتی که کنترل شدید گلوکز را آغاز میکنند یا نوسانات سریع قند خون را تجربه میکنند، ممکن است دچار زوال بینایی شوند.» وی افزود: «همچنین تأیید میکند که داروهایی که HIF را هدف قرار میدهند، پتانسیل پیشگیری و درمان رتینوپاتی دیابتی را دارند.»