NAR: راهی برای حذف ژنهای مقاومت آنتیبیوتیکی از باکتریها پیدا شده است. دانشمندان دانشگاه بیرمنگام گام بزرگی در مبارزه با مقاومت آنتیبیوتیکی، یکی از جدیترین تهدیدات سلامت عمومی قرن بیست و یکم، برداشتهاند. آنها مناطق کلیدی DNA را که مسئول به اصطلاح "ترمیم پلاسمید" هستند، رمزگشایی کردهاند - فرآیندی که امکان حذف ژنهای مقاومت آنتیبیوتیکی را از باکتریها فراهم میکند. این کار در مجله Nucleic Acids Research (NAR) منتشر شده است.
پلاسمیدها مولکولهای DNA کوچک و حلقوی هستند که باکتریها از آنها برای تبادل سریع اطلاعات ژنتیکی مفید استفاده میکنند. مشکل این است که پلاسمیدها رایجترین مسیر برای انتشار ژنهایی هستند که باکتریها را در برابر داروها مقاوم میکنند.
پروفسور کریس توماس از دانشکده علوم زیستی بیرمنگام سالهاست که روشهایی را برای "جایگزینی" پلاسمیدهای مضر مطالعه میکند. آزمایشگاه او پلاسمیدهای چند نسخهای مؤثری (با چندین نسخه در هر سلول) ایجاد کرده است که جایگزین پلاسمیدهای مضر میشوند و از گسترش مقاومت باکتریها جلوگیری میکنند. این فناوری قبلاً ثبت اختراع شده است.
با این حال، برای استفاده از این روش به عنوان یک پروبیوتیک - به عنوان مثال، به عنوان یک مکمل خوراکی که قادر به انتشار در روده است - سیستم نیاز به انتقال به پلاسمیدهای با کپی کم داشت. دانشمندان دریافتند که برای مؤثر بودن، چنین پلاسمیدهایی ابتدا باید به صورت مصنوعی تقویت شوند. آنها این پدیده را "تقویت" نامیدند.
همه چیز به خواص خاص پلاسمیدهای نوع F برمیگردد که معمولاً در باکتریهای E. coli که تیم او با آنها کار میکرد، یافت میشوند. محققان توانستند ناحیه DNA مورد نیاز برای جابجایی موفقیتآمیز را مشخص کنند و بر این اساس، یک "کاست درمانی" کاملاً جدید ایجاد کنند که بدون تکثیر کار میکند.
دانشمندان اکنون بر مطالعهی گسترش چنین پلاسمیدهایی در رودهی حیوانات تمرکز دارند. پروفسور توماس اطمینان دارد که این یافتهها میتواند پایه و اساس ایجاد پروبیوتیکهای مؤثری باشد که قادر به جلوگیری از انتقال ژنهای مقاومت آنتیبیوتیکی از حیوانات به انسان باشند.