انتشار تصویر برخورد دو شهاب سنگ به سطح ماه!

به گزارش مجله خبری نگار/سرپوش به نقل از اسپیس، برخورد دو شهاب سنگ درخشان به ماه در روز‌های ۳۰ اکتبر و اول نوامبر توسط «دایچی فوجی» (Daichi Fujii)، ستاره شناس ژاپنی متصدی موزه شهر هیراتسوکا ثبت شد.

این درخشش‌ها که از زمین فقط برای کسری از ثانیه قابل دیدن بودند، ناشی از برخورد سنگ‌های فضایی با سرعت بالا به سطح ماه (Moon) بودند که انفجار‌های کوتاه، اما درخشانی از نور را ایجاد کردند.

همزمان با نزدیک شدن بارش شهابی ثوری جنوبی به اوج خود در حدود پنجم نوامبر و بارش شهابی ثوری شمالی در نهم نوامبر، شهاب سنگ‌ها در حال روشن کردن آسمان زمین و ظاهراً آسمان ماه هستند. فوجی با استفاده از دوربین‌هایی که به سمت شب ماه نشانه رفته بودند، این برخورد‌ها را ثبت کرد و ویدئو‌های زیبایی را در حساب ایکس خود به اشتراک گذاشت.

نخستین برخورد در روز ۳۰ اکتبر ساعت ۲۰:۳۰ به وقت استاندارد ژاپن رخ داد؛ در حالیکه دومین برخورد در روز اول نوامبر ساعت ۲۰:۴۹ به وقت استاندارد ژاپن بود.

به گفته فوجی، این درخشش در روز ۳۰ اکتبر در شرق «دهانه گاسندی» (Gassendi Crater) ظاهر شد. براساس محاسبات او، این شهاب سنگ (Meteorite) احتمالاً بخشی از جریان شهابی ثوری بوده که با سرعت ۲۷ کیلومتر بر ثانیه و زاویه ۳۵ درجه به ماه برخورد کرده است. جرم این شهاب سنگ ۰.۲ کیلوگرم تخمین زده شده و دهانه‌ای را به عرض حدود سه متر ایجاد کرده و درخششی پدیده آورده که تنها ۰.۱ ثانیه طول کشیده است. فوجی گفت:پیکسل‌ها اشباع شده بودند. بنابراین، ممکن است درخشش حتی روشن‌تر از داده‌های ثبت شده بوده باشد.

دومین درخشش در روز اول نوامبر در غرب «اقیانوس طوفان ها» (Oceanus Procellarum) که یکی از بزرگترین اقیانوس وار‌های ماه است، ظاهر شد.

اگرچه هنوز تأیید نشده است که آیا این برخورد‌ها از بارش‌های ثوری سرچشمه گرفته‌اند یا صرفاً شهاب سنگ‌های پراکنده بوده‌اند، ولی فوجی خاطرنشان کرد که زمان بندی با دوره افزایش بارش‌ها مطابقت دارد. این جدیدترین مورد از مجموعه مشاهدات برخورد ماه توسط فوجی به شمار میرود که به یکی از ثبت کنندگان پیشرو چنین رویداد‌هایی تبدیل شده است.

فوجی گفت: من مشاهده درخشش‌های ناشی از برخورد به ماه را از حدود سال ۲۰۱۱ آغاز کردم و از سال ۲۰۲۰ آن‌ها را بطور مداوم رصد می‌کنم. با تلسکوپ ۲۰ سانتی متری‌ام معمولاً با هر چند ۱۰ ساعت رصد، حدود یک درخشش ناشی از برخورد را تشخیص می‌دهم. از آنجا که هلال نازک ماه فقط برای مدت کوتاهی و اغلب در پایین آسمان که ابر‌های نازک در آن رایج هستند قابل مشاهده است، من سالانه تنها چند ۱۰ درخشش را می‌بینیم.

فوجی در مجموع، تاکنون ۶۰ درخشش را ثبت کرده است.

برخلاف جو متراکم زمین که از آن در برابر بیشتر شهاب سنگ‌ها محافظت می‌کند و آن‌ها را پیش از رسیدن به سیاره تبخیر می‌کند، جو عملاً ناموجود ماه به این معناست که چیزی برای کند کردن سرعت شهاب سنگ‌های ورودی وجود ندارد. آنها با سرعت ۲۰ تا ۷۲ کیلومتر بر ثانیه به سطح ماه برخورد می‌کنند و هنگام برخورد، انفجار‌های قدرتمندی را از نور و گرما آزاد می‌کنند.

چنین برخورد‌هایی حتی برخورد شهاب سنگ‌هایی که فقط چند پوند وزن دارند، می‌توانند دهانه‌هایی به قطر ده‌ها فوت ایجاد کنند. به طورمثال، براساس گفته ناسا، سنگی با جرم فقط پنج کیلوگرم میتواند دهانه‌ای را به عرض بیش از ۹ متر ایجاد کند و بیش از ۷۵ تن خاک و سنگ ماه را به بیرون پرتاب کند.