به گزارش مجله خبری نگار، این پزشک افزود که این باور رایج که بدن نمیتواند بیش از ۳۰ گرم پروتئین را در یک وعده غذایی جذب کند، از نظر علمی صحیح نیست و توضیح داد که دستگاه گوارش یک فرد سالم میتواند به راحتی ۴۰ تا ۶۰ گرم را پردازش کند، زیرا پروتئین به تدریج به اسیدهای آمینه تجزیه میشود که وارد جریان خون میشوند.
او اشاره کرد که خطر نه در جذب، بلکه در استفاده از آن نهفته است، زیرا پروتئین اضافی که در ساخت بافتها یا تولید هورمونها استفاده نمیشود، به چربی تبدیل میشود.
ولکووا هشدار داد که مصرف بیش از حد پروتئین، سیستم گوارش و کلیهها را تحت فشار قرار میدهد، زیرا محصولات تجزیه آن بدن را مجبور میکند با سرعت فیلتراسیون بالایی کار کند که در نهایت میتواند منجر به سنگ کلیه و اختلال در عملکرد کلیه شود. علاوه بر این، رژیمهای غذایی پرپروتئین اغلب فاقد ویتامین، فیبر و چربیهای سالم هستند و بر متابولیسم و سلامت کلی تأثیر منفی میگذارند.
به گفته او، نیاز روزانه به پروتئین بسته به جنسیت، سن و میزان فعالیت بدنی متفاوت است:
و این نیاز برای ورزشکاران یا افرادی که در حرفههای فیزیکی سنگین کار میکنند، افزایش مییابد.
او همچنین هشدار داد که کمبود پروتئین منجر به ضعف، خستگی، تضعیف سیستم ایمنی، شکنندگی ناخنها، ریزش مو و کندی روند بهبودی پس از بیماری میشود.
او توضیح داد که مکملهای پروتئینی میتوانند در صورتی که دریافت پروتئین کافی از غذا امکانپذیر نباشد، مفید باشند و تأکید کرد که مصرف آنها در دوزهای توصیهشده بیخطر است و ارزش بیولوژیکی مشابه پروتئین گوشت، ماهی یا لبنیات دارد، اما نباید جایگزین غذاهای طبیعی سرشار از سایر مواد مغذی شوند.