به گزارش مجله خبری نگار/دانشمندان دانشگاه فناوری سوینبرن و موسسه قلب و دیابت بیکر، رفتار بیش از ۲۰۰۰ نفر را در طول ۲۴ ساعت تجزیه و تحلیل کردند تا میزان بهینه زمان خواب، فعالیت بدنی و میزان نشستن و ایستادن را تعیین کنند. این مطالعه جدید، همانطور که توسط med-heal گزارش شده است، در مجله Diabetologia منتشر شده است.
به گفته محققان، تعادل بهینه چنین اقداماتی به این شکل است:
۶ ساعت نشستن؛
۵ ساعت و ۱۰ دقیقه ایستادن؛
۸ ساعت و ۲۰ دقیقه خواب؛
۲ ساعت و ۱۰ دقیقه فعالیت بدنی سبک؛
۲ ساعت و ۱۰ دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید.
فعالیت بدنی سبک میتواند شامل مثلاً کارهای خانه باشد، اما فعالیت بدنی شدیدتر باید شامل تمرینات هدفمند در باشگاه یا پیادهروی سریع باشد.
به گفته محققان، چنین روالی تعادلی بین شاخصهای مختلف سلامت ایجاد میکند.
کریستین براکنریج، سرپرست تیم از مرکز تحول شهری سوینبرن، میگوید: «شاخصهای مختلف سلامت، از دور کمر گرفته تا قند خون ناشتا، برای هر رفتار معانی متفاوتی دارند. این بخش طیف گستردهای از شاخصهای سلامت را پوشش میدهد و ۲۴ ساعت سلامت مطلوب کلی را فراهم میکند.»
نتایج مطالعه نشان میدهد که جایگزینی زمان صرفشده برای نشستن با فعالیت بدنی بیشتر، با سطح قند خون سالمتر در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ در مقایسه با افراد بدون دیابت مرتبط است.
در حالی که بسیاری از توصیهها چگونگی ترکیب و تعامل رفتارهای مختلف را در نظر نمیگیرند، تحقیقات جدید به جزئیات چگونگی تأثیر یک فعالیت بر بقیه روز میپردازد.
براکنریج میگوید: «اگر خواب جایگزین ورزش شود، میتواند برای سلامتی شما مضر باشد، اما اگر جایگزین رفتار بیتحرک شود، میتواند مفید باشد. به همین دلیل است که ما به توصیههای جامعی نیاز داریم که طیف کاملی از رفتارهای انسان را در نظر بگیرد.»
ممکن است افراد طرفدار صرف زمان بیشتر برای ورزش باشند، اگرچه انجام ۱۰ ساعت ورزش و عدم نشستن در طول روز غیرممکن است - استفاده از زمان باید واقعبینانه و پایدار باشد.
البته، اگر زمان زیادی را صرف نشستن جلوی صفحه نمایش میکنیم، همیشه توصیه میشود که تا حد امکان ورزش کنیم. کاهش زمان نشستن و افزایش زمان ایستادن، فعالیت بدنی و خواب به طور قابل توجهی سلامت قلب و عروق ما را بهبود میبخشد.