JEM: جهش ژنی نادر، کلید پیشگیری از دیابت نوع ۱ است

به گزارش مجله خبری نگار/یک جهش ژنتیکی منحصر‌به‌فرد در دو خواهر و برادر که تاکنون در هیچ کس دیگری دیده نشده است، توسط محققان بریتانیایی در دانشگاه اکستر کشف شده است که راه را برای گزینه‌های درمانی جدید برای دیابت نوع ۱ هموار می‌کند. این مطالعه در مجله پزشکی تجربی منتشر شده است.

این جهش در ژنی برای پروتئینی به نام لیگاند مرگ برنامه‌ریزی‌شده ۱ (PD-L۱) رخ می‌دهد و تحقیقات جدید توضیح می‌دهد که چگونه ممکن است مسئول نوعی دیابت خودایمنی باشد که در سنین بسیار پایین در کودکان ایجاد می‌شود.

متیو جانسون، متخصص ژنتیک مولکولی از دانشگاه اکستر در بریتانیا، می‌گوید: «ما تمام دنیا را زیر و رو کرده‌ایم و تمام مجموعه داده‌های بزرگ موجود را بررسی کرده‌ایم، اما نتوانسته‌ایم خانواده‌ی دیگری پیدا کنیم. بنابراین، این خواهر و برادر‌ها فرصتی بی‌نظیر و فوق‌العاده مهم را برای ما فراهم می‌کنند تا بررسی کنیم وقتی این ژن در انسان خاموش می‌شود، چه اتفاقی می‌افتد.»

دیابت نوع ۱ همچنین به عنوان دیابت خودایمنی شناخته می‌شود، زیرا سیستم ایمنی داخلی بدن به سلول‌های بتای پانکراس حمله می‌کند و تولید طبیعی انسولین را متوقف می‌کند. افراد مبتلا به این بیماری باید برای کنترل سطح قند خون خود به طور منظم انسولین تزریق کنند.

این خواهر و برادر که در زمان مطالعه ۱۰ و ۱۱ ساله بودند، در هفته‌های اول زندگی خود به دیابت مبتلا شدند. بررسی دقیق‌تر سلول‌های ایمنی این خواهر و برادر‌ها تأیید کرد که جهش ژنتیکی منحصر‌به‌فرد آنها مانع از عملکرد صحیح پروتئین PD-L۱ می‌شود.

از آنجا که PD-L۱ و گیرنده آن PD-۱ به عنوان نوعی مکانیسم امنیتی برای کنترل سیستم ایمنی با هم کار می‌کنند و درمان‌های سرطانی که عملکرد PD-L۱ را مسدود می‌کنند نیز می‌توانند منجر به ابتلا به دیابت شوند، به نظر می‌رسد که PD-L۱ در جلوگیری از شروع دیابت نوع ۱ بسیار مهم است.

با این حال، به طور غیرمنتظره‌ای، مشخص شد که سیستم ایمنی دو خواهر و برادر کوچک، حتی بدون تنظیم سیستم ایمنی که معمولاً توسط PD-L۱ و PD-۱ انجام می‌شود، تقریباً به طور عادی عمل می‌کند.

ماساتو اوگیشی، پزشک-دانشمند از موسسه راکفلر در نیویورک، می‌گوید: «ما فکر می‌کنیم که PD-L۲، یکی دیگر از لیگاند‌های PD-۱، اگرچه کمتر از PD-L۱ مورد مطالعه قرار گرفته است، اما ممکن است در صورت عدم دسترسی به PD-L۱، به عنوان یک سیستم پشتیبان عمل کند.»

یکی از یافته‌های کلیدی که محققان به آن دست یافتند این است که پروتئین PL-D۱ برای پیشگیری از دیابت نوع ۱ حیاتی است، اما برای حفظ عملکرد طبیعی بسیاری از عملکرد‌های دیگر سیستم ایمنی حیاتی نیست.

سرنخ‌های حاصل از جهش ژنتیکی و همچنین ارتباط بین درمان سرطان و دیابت، می‌تواند به یافتن راه‌های جدیدی برای مبارزه با شروع دیابت نوع ۱ کمک کند - اگر محققان بتوانند بفهمند که چگونه PD-L۱ از آن جلوگیری می‌کند و چگونه PD-L۲ به عنوان یک پشتیبان عمل می‌کند.

تیموتی تری، ایمونولوژیست از کالج کینگ لندن در بریتانیا، می‌گوید: «ما اکنون باید ارتباط بین انواع مختلف سلول‌ها را که برای جلوگیری از دیابت خودایمنی بسیار مهم است، اصلاح کنیم.» «این کشف درک ما را از چگونگی ایجاد اشکال خودایمنی دیابت، مانند دیابت نوع ۱، گسترش می‌دهد. این کشف یک هدف بالقوه جدید برای درمان‌هایی که می‌توانند از دیابت در آینده جلوگیری کنند، ایجاد می‌کند.»