رژیم غذایی پرچرب ممکن است اضطراب را افزایش دهد

به گزارش مجله خبری نگار، طبق یک مطالعه جدید، خوردن غذا‌های پرچرب در ابتدا ممکن است ذهن نگران را آرام کند، اما برخی از غذا‌های چرب در درازمدت ممکن است اضطراب را افزایش دهند. این مطالعه در مجله Biological Research منتشر شده است.

این مطالعه نشان داد که خوردن نوع خاصی از رژیم غذایی پرچرب - که عمدتاً چربی‌های اشباع‌شده از محصولات حیوانی است - میکروبیوم روده موش‌های آزمایشگاهی را مختل کرده و رفتار آنها را تغییر می‌دهد.

موش‌های تحت رژیم غذایی همچنین بیان بالاتری از ژن‌های مرتبط با فعالیت انتقال‌دهنده‌های عصبی، به ویژه آنهایی که بر سطح شیمیایی سروتونین مغز تأثیر می‌گذارند، نشان دادند. سروتونین به عنوان عامل افزایش اضطراب شناخته می‌شود.

پروفسور کریستوفر لوری، نویسنده‌ی اصلی این مطالعه از دانشگاه کلرادو بولدر، گفت: «در کنار خطرات شناخته‌شده‌ای مانند چاقی یا بیماری قلبی، این یافته‌ها نشان می‌دهد که هر کسی که مقادیر قابل توجهی چربی اشباع‌شده مصرف می‌کند، باید پیامد‌های بالقوه‌ی سلامت روان را نیز در نظر بگیرد.»

لوری می‌گوید: «همه می‌دانند که آنها غذا‌های ناسالمی هستند، اما ما تمایل داریم که آنها را صرفاً از نظر کمی افزایش وزن در نظر بگیریم. وقتی متوجه می‌شوید که آنها به روش‌هایی بر مغز شما تأثیر می‌گذارند که می‌تواند باعث اضطراب شود، این موضوع اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.»

در حالی که اکثر مردم لحظاتی از نگرانی و اضطراب شدید را تجربه می‌کنند، برخی با دوره‌های شدیدتر و مداوم اضطراب دست و پنجه نرم می‌کنند که خطر تداخل با زندگی روزمره آنها را به همراه دارد. سازمان بهداشت جهانی تخمین می‌زند که حدود ۳۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان با یک اختلال اضطرابی زندگی می‌کنند و این امر اختلالات اضطرابی را به شایع‌ترین اختلال روانی تبدیل می‌کند.

اضطراب یک احساس پیچیده و متغیر است که تحت تأثیر عوامل زیادی قرار دارد و تأثیر رژیم غذایی بر آن هنوز به خوبی درک نشده است. با این حال، مطالعات قبلی نیز ارتباط مشابهی را بین رژیم‌های غذایی پرچرب و اضطراب در موش‌ها نشان داده‌اند و نشانه‌هایی از ارتباط مشابه در انسان نیز وجود دارد.

در یک مطالعه جدید، لوری و همکارانش تلاش کردند تا رابطه بین چربی اشباع شده و اضطراب را بیشتر روشن کنند. آنها از موش‌های نر بالغ استفاده کردند، آنها را به دو گروه تقسیم کردند و به مدت نه هفته رژیم‌های غذایی مختلفی به آنها دادند.

به یک گروه رژیم غذایی استاندارد موش‌های آزمایشگاهی با حدود ۱۱ درصد چربی و به گروه دیگر رژیم غذایی با حدود ۴۵ درصد چربی که عمدتاً چربی اشباع‌شده از محصولات حیوانی بود، داده شد.

محققان در طول مطالعه از نمونه‌های مدفوع برای نظارت بر میکروبیوم موش‌ها استفاده کردند. آنها همچنین پس از نه هفته آزمایش‌های رفتاری انجام دادند.

محققان گزارش می‌دهند که موش‌هایی که با رژیم غذایی پرچرب تغذیه می‌شدند، نه تنها وزن اضافه می‌کردند، بلکه تنوع باکتری‌های روده‌شان نیز به طور قابل توجهی کمتر از موش‌های گروه کنترل بود.

علاوه بر تنوع میکروبی کمتر، موش‌هایی که رژیم غذایی پرچرب داشتند، باکتری‌های Firmicutes بیشتری و باکتری‌های Bacteroidetes کمتری داشتند، نسبتی که در انسان با چاقی و رژیم غذایی صنعتی، یعنی رژیم غذایی سرشار از غلات تصفیه‌شده، گوشت‌های فرآوری‌شده و غذا‌های سرخ‌شده، مرتبط است.

محققان همچنین متوجه افزایش بیان سه ژن در گروه رژیم غذایی پرچرب شدند. این ژن‌ها - tph۲، htr۱a و slc۶a۴ - در تولید و سیگنالینگ سروتونین، یک انتقال‌دهنده عصبی که دارای چندین عملکرد مهم است، نقش دارند.

اگرچه سروتونین به طور گسترده به عنوان یک تقویت کننده خلق و خو شناخته می‌شود، اما عملکرد‌های بسیاری دارد. به عنوان مثال، به ایجاد استفراغ کمک می‌کند و نقش کلیدی در فرآیند‌های بدن مانند بهبود زخم و هضم ایفا می‌کند.

نقش سروتونین در افسردگی هنوز مشخص نیست، اما تأثیر قدرتمندی بر خلق و خو دارد - و نه همیشه در جهت بهبود. محققان توضیح می‌دهند که انواع خاصی از نورون‌های تولیدکننده سروتونین می‌توانند هنگام فعال شدن، رفتار اضطرابی را در حیوانات ایجاد کنند.

در مطالعه جدید، افزایش بیان این سه ژن در بین موش‌هایی که با رژیم غذایی پرچرب تغذیه شده بودند، به ویژه در cDRD هسته رافه پشتی، ناحیه‌ای از ساقه مغز که با استرس و اضطراب مرتبط است و بخش زیادی از سروتونین مغز در آنجا تولید می‌شود، مشهود بود.

محققان خاطرنشان می‌کنند که در مطالعات انسانی قبلی، بیان بالاتر tph۲ در cDRD با اختلالات خلقی مرتبط بوده است.

لوری می‌گوید: «فکر کردن به اینکه فقط یک رژیم غذایی پرچرب می‌تواند بیان این ژن‌ها را در مغز تغییر دهد، باورنکردنی است. گروه پرچرب اساساً یک امضای مولکولی از یک حالت اضطراب شدید در مغز داشتند.»

نویسندگان این مطالعه خاطرنشان می‌کنند که انواع مختلفی از چربی وجود دارد و احمقانه است که همه آنها را با هم یکی بدانیم. برخی از چربی‌ها، مانند روغن ماهی و روغن زیتون، اثرات ضد التهابی و تقویت‌کننده مغز دارند.

اما چربی‌های اشباع‌شده از منابع حیوانی داستان متفاوتی دارند. تحقیقات لوری نشان می‌دهد که رژیم‌های غذایی سرشار از این چربی‌ها، به ویژه در سنین پایین‌تر، ممکن است در اضطراب کوتاه‌مدت و بلندمدت نقش داشته باشند.