به گزارش مجله خبری نگار، در دهههای اخیر، علم و دین در درک تعدادی از اصول کتاب مقدس به همگرایی رسیدهاند. مخصوصاً در مورد فیزیک کوانتومی. مسئله جاودانگی روح، امکان وجود مستقل آن در خارج از بدن، هنوز بحثبرانگیز است. اما حتی در اینجا نشانههایی از پیشرفت وجود دارد …
تا همین اواخر، اعتقاد بر این بود که مغز میتواند به معنای واقعی کلمه چند دقیقه پس از توقف قلب به فعالیت خود ادامه دهد. همچنین استثنائاتی وجود دارد که قبلاً آنها را به ویژگیهای خاص یک ارگانیسم خاص نسبت دادم. یا آنها آن را با عدم دقت پزشکی در ثبت مرگ بالینی توضیح دادند.
پنتاگون با از طبقهبندی خارج کردن اسناد مربوط به دهه ۱۹۸۰، به آتش بحثها دامن زد. سپس آزمایشهایی انجام شد که امکان ثبت تجربیات با آگاهی در آستانه مرگ را فراهم میکرد. پس از آن، تعدادی از متخصصان موسسه مونرو در ویرجینیا به این نتیجه رسیدند که هوشیاری انسان حتی پس از مرگ فیزیکی بدن نیز میتواند باقی بماند.
روزنامه دیلی میل در گزارشی مفصل به پدیده دیگری پرداخته است. این مورد مربوط به یک بیمار ۸۷ ساله است که از صرع رنج میبرد. او درست در همان لحظهای که پزشکان در حال ثبت امواج مغزی او با استفاده از دستگاه EEG بودند، درگذشت. یک مرد مسن دچار حمله قلبی مرگبار شد.
پزشکان کاملاً گیج شده بودند: فعالیت مغز یک مرد بسیار پیر پس از ثبت ایست قلبی، ۱۵ دقیقه دیگر ادامه یافت. نکتهی جالب توجه این است که این عملکردها عمدتاً در مناطقی از مغز که با حافظه مرتبط هستند، حفظ شدهاند.
بنابراین، بالاخره، آن دسته از افرادی که مرگ بالینی را تجربه کردهاند، حق دارند، خیالپردازی نمیکنند، کسانی که بارها گفتهاند پس از ایست قلبی، تصاویری از زندگی گذشتهشان، بهویژه تصاویر مهم و واضح، در حافظهشان جرقه زده است.
دانشمندان معتقدند مغز در این لحظات در واقع آخرین خاطرات مهمترین بخشهای زندگی یک فرد را بازتولید میکند. با این حال، برخی از کارشناسان ادعا میکنند که این پدیده فقط با فعال شدن عملکردهای باقیمانده مغز مرتبط است. هیچ شفافیتی در هیچ یک از دو طرف بحث وجود ندارد؛ و تحقیقات در مورد پدیدههای نزدیک به مرگ همچنان ادامه دارد، و من فکر میکنم میتوانیم انتظار اکتشافات جدید بسیار بیشتری را در اینجا داشته باشیم.