به گزارش مجله خبری نگار، این تغییر چشمگیر از طریق دادههای دقیق جمع آوری شده توسط ماموریتهای فضایی GRACE و GRACE-FO ثبت شده است که تغییرات میدان گرانشی زمین را برای ردیابی نوسانات یخچالهای طبیعی اندازه گیری میکند.
این مطالعه بهبود قابل توجهی را در توده یخ نشان داد، زیرا صفحه از تلفات سالانه ۱۴۲ گیگاتن در دهه گذشته (۲۰۱۱-۲۰۲۰) به میانگین ۱۰۸ گیگاتن افزایش توده یخ در سال در سه سال گذشته تغییر کرد.
این تغییر در شرق قطب جنوب، به ویژه در منطقه ویلکسلند-کوئین مری لند (WL-QML)، جایی که چهار حوضه یخی اصلی - تاتن، دانشگاه مسکو، دنمن و خلیج وینسنس - پس از سالها تلفات قابل توجه بازگشتهاند، بارزتر بود.
دانشمندان این پدیده غیرمنتظره را به افزایش بی سابقه بارندگی و برف در منطقه نسبت میدهند که منجر به انباشت برف در مقادیر بیش از نرخ ذوب شدن شده است. این رشد یخ برای جبران بخشی از تلفات مداوم در غرب قطب جنوب کافی بود و به کاهش افزایش سطح جهانی دریاها به میزان حدود ۰.۳ میلی متر در سال کمک کرد، اثری که اگرچه کوچک است، اما اهمیت علمی مهمی دارد.
اما دانشمندان هشدار میدهند که این پدیده ممکن است موقتی باشد و لزوما منعکس کننده تغییر جهت طولانی مدت نیست. صفحه یخی قطب جنوب که بیش از نیمی از آب شیرین جهان را در خود جای داده است، یکی از نگرانیهای اصلی در معادله افزایش سطح دریاها، همراه با ذوب شدن گرینلند و گرم شدن اقیانوسها باقی مانده است.
این کشف در را به روی سؤالات علمی جدید در مورد پویایی آب و هوای قطبی و فعل و انفعالات پیچیده آن باز میکند و بر نیاز به مطالعات بیشتر برای درک مکانیسمهای این تغییرات و تأثیرات بالقوه آنها بر مدلهای آب و هوایی فعلی تأکید میکند. در حالی که بارقهای موقت از امید را ارائه میدهد، بزرگترین چالش این است که تعیین کنیم آیا این بازیابی یخ فقط مکثی در مسیر ذوب مداوم است یا نشان دهنده تغییر اساسی در رفتار بزرگترین صفحه یخی سیاره ما است.
منبع: نیویورک