نوزادانی که قبل از ۳۴ هفتگی متولد می‌شوند، عقب‌ماندگی زیادی نسبت به همسالان خود نشان می‌دهند

به گزارش مجله خبری نگار، محققان موسسه کارولینسکا گزارش می‌دهند که کودکانی که قبل از هفته ۳۴ بارداری متولد می‌شوند، در سن ۹ تا ۱۰ سالگی دچار نقص‌های شناختی مداوم می‌شوند. به نظر می‌رسد این اختلالات مستقل از وضعیت اجتماعی-اقتصادی، استعداد ژنتیکی و عوامل خطر قبل از تولد یا خاص کودک باشند. نمرات پایین‌تری در واژگان، حافظه کاری، حافظه اپیزودیک و وظایف یادآوری مشاهده شد. کودکانی که در اواخر دوره نارسی (۳۴ تا ۳۶ هفته) یا اوایل دوره کامل (۳۷ تا ۳۸ هفته) متولد شدند، پیامد‌هایی مشابه با کودکانی که در زمان مقرر متولد شدند، نشان دادند.

زایمان زودرس سالانه تقریباً ۱۳ میلیون نوزاد را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد و همچنان یکی از علل اصلی مرگ و میر و بیماری در دوران کودکی است. اگرچه پیشرفت در مراقبت‌های دوران بارداری و پس از زایمان، میزان بقا را افزایش داده است، اما اختلال شناختی در این کودکان همچنان یک مشکل عمده سلامت عمومی است.

فرآیند‌های حیاتی رشد مغز که بین هفته‌های ۲۴ تا ۴۰ بارداری رخ می‌دهند، می‌توانند با زایمان زودرس مختل شوند. مطالعات قبلی عمدتاً بر نوزادان بسیار نارس یا خیلی زودرس متمرکز بوده‌اند و اغلب نوزادانی را که با نارسی متوسط ​​یا دیررس متولد شده‌اند، که اکثریت زایمان‌های زودرس را تشکیل می‌دهند، در نظر نمی‌گیرند.

نوزادان نارس معمولاً عملکرد شناختی ضعیف‌تری نسبت به نوزادان کامل دارند، اما اکثر مطالعات فقط ضریب هوشی کلی را به جای حوزه‌های شناختی خاص اندازه‌گیری کرده‌اند. مطالعات موجود همچنین فاقد یک تحلیل جامع بودند که هم خطرات ژنتیکی و هم خطرات محیطی را در نظر بگیرد.

در مطالعه‌ای که در JAMA Network Open منتشر شد، محققان یک مطالعه آینده‌نگر، چند مرکزی، طولی و مقطعی انجام دادند تا بررسی کنند که آیا زایمان زودرس و زودهنگام با پیامد‌های شناختی پایین‌تر در کودکان ۹ تا ۱۰ ساله در مقایسه با همسالان کامل مرتبط است یا خیر، و در این مطالعه، ژنتیک، خطرات قبل از تولد و عوامل خاص کودک را در نظر گرفتند.

گروهی متشکل از ۵۹۴۶ کودک ۹ تا ۱۰ ساله از مطالعه‌ی رشد و شناخت مغز نوجوانان که در ۲۱ مرکز جمع‌آوری داده‌ها در ایالات متحده انجام شد، انتخاب شدند.

شرکت‌کنندگان مجموعه‌ای از ارزیابی‌های شناختی، از جمله جعبه ابزار موسسه ملی سلامت، آزمون مرد کوچک و آزمون یادگیری شنیداری-کلامی ری را تکمیل کردند. محققان با استفاده از داده‌های ارتباط در سطح ژنوم، نمرات پلی‌ژنیک را برای معیار‌های شناختی محاسبه کردند و آنها را برای طیف وسیعی از متغیر‌های مادر، کودک و اجتماعی-اقتصادی تنظیم کردند.

نوزادان نسبتاً نارس (۳۲ تا ۳۳ هفته بارداری) در مقایسه با نوزادان کامل، نمرات شناختی ترکیبی پایین‌تری نشان دادند. این کودکان همچنین در واژگان، حافظه فعال، حافظه اپیزودیک و یادآوری کوتاه‌مدت و بلندمدت عملکرد بدتری داشتند و همه نتایج نشان‌دهنده نقص‌های قابل اندازه‌گیری در واژگان و حافظه بودند که با فقدان چندین ماه پیشرفت یادگیری معمول در این سن قابل مقایسه است.

کودکانی که قبل از ۳۲ هفتگی به دنیا آمده بودند، اختلالات مشابهی را نشان دادند، در حالی که کودکانی که در ۳۴ هفتگی یا بعد از آن به دنیا آمده بودند، از نظر شناختی با همسالان خود که در زمان مقرر به دنیا آمده بودند، تفاوتی نداشتند.

نویسندگان این مطالعه نتیجه گرفتند که اختلال شناختی مرتبط با زایمان زودرس متوسط ​​تا اواخر دوران کودکی ادامه می‌یابد و با وضعیت اجتماعی-اقتصادی، پیشینه ژنتیکی یا سایر عوامل خطر شناخته شده قابل توضیح نیست. یافته‌ها نشان می‌دهد کودکانی که قبل از ۳۴ هفتگی به دنیا می‌آیند، ممکن است به نظارت و پشتیبانی مداوم برای رسیدگی به مشکلات رشدی که تا سن مدرسه ادامه دارند، نیاز داشته باشند.

غربالگری و مداخله زودهنگام به عنوان روشی بالقوه مفید در بهبود پیامد‌های شناختی بلندمدت توصیف شده‌اند. نقص‌های شناختی در این سن اغلب با پیشرفت تحصیلی پایین‌تر و کاهش کیفیت زندگی مرتبط است و نیاز به منابع هدفمند برای کودکانی که زودرس متولد می‌شوند را افزایش می‌دهد.