به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه نشان میدهد که این منطقه دورههای مکرر "سبز" را تجربه کرده است، در نتیجه دورههای بارندگی شدید، که منجر به تشکیل دریاچهها و رودخانهها در حدود ۹۰۰۰ سال پیش شده است. این شرایط مطلوب مراتع و دشتها را تقویت کرده است و اجازه مهاجرت انسان را تا زمان بازگشت خشکسالی داده و مردم را مجبور به نقل مکان کرده است.
این مطالعه که در مجله Communications Earth & Environment منتشر شده است، تأثیر چرخههای آب و هوایی بر مناظر و جوامع انسانی را برجسته میکند.
صحرای ربع الخالی یکی از بزرگترین بیابانهای جهان است که در مساحتی نزدیک به ۶۵۰۰۰۰ کیلومتر مربع - بیشتر در عربستان سعودی - امتداد دارد و شبه جزیره عربستان را با تپههای شنی سر به فلک کشیده اش تا ۲۵۰ متر ارتفاع دارد. با این حال، این گستره وسیع و خشک همیشه اینقدر خشن نبوده است.
یک تیم چند رشتهای بین المللی به سرپرستی دکتر عبدالله زکی و پروفسور سباستین کاستلتورت از دانشگاه ژنو سوئیس (UNIGE)، پروفسور عبدالقادر عفیفی از دانشگاه علم و صنعت ملک عبدالله در عربستان سعودی، پروفسور مایکل پتراگلیا از دانشگاه گریفیث در استرالیا، همراه با انستیتوت فناوری کالیفرنیا، دانشگاه تگزاس و دانشگاه فریزر ولی در کانادا، وجود یک دریاچه باستانی، رودخانهها و دره بزرگی را که از آب در ربع خالی تشکیل شده است، مستند کردند.
دکتر زکی توضیح داد: "بر اساس یک سری تواریخ، به نظر میرسد که این دریاچه حدود ۹,۰۰۰ سال پیش در دوره مرطوب "عربستان سبز" در ۱۱,۰۰۰ تا ۵,۵۰۰ سال پیش به اوج خود رسیده است. مساحت دریاچه بسیار زیاد تخمین زده میشود که مساحت آن ۱۱۰۰ متر مربع است که تقریبا دو برابر دریاچه ژنو است و به عمق ۴۲ متری میرسد.
پروفسور کاستلتورت افزود: "به دلیل افزایش بارندگی، دریاچه در نهایت باز شد و باعث سیل بزرگی شد و درهای به طول ۱۵۰ کیلومتر در زمین بیابانی ایجاد شد. "
دانشمندان معتقد بودند که منبع بارانهای موسمی از بارانهای موسمی آفریقا بوده است، همانطور که رسوبات را میتوان در فاصله ۱۱۰۰ کیلومتری ردیابی کرد که از کوههای عسیر در امتداد دریای سرخ، نزدیک آفریقا امتداد دارد.
پروفسور پتراگلیا، مدیر مرکز تحقیقات تکامل انسانی استرالیا در دانشگاه گریفیث، گفت که این تحقیق نشان میدهد که بارندگی ضعیف نیست، بلکه گاهی اوقات شدید و شدید است که منجر به تغییرات سریع و گسترده در چشم انداز میشود.
"تشکیل دریاچهها و رودخانه ها، همراه با گسترش علفزارها و دشت ها، منجر به گسترش ماهیگیری، جمع آوری میوه و جوامع دامداری در سراسر صحرای خشک و بایر میشود. "
این با شواهد باستان شناسی فراوان در محله خالی و در امتداد شبکههای دریاچه و رودخانههای باستانی آن تأیید میشود. تا ۶,۰۰۰ سال پیش، محله خالی شاهد کاهش شدید بارندگی بود، شرایط خشک و سختی را ایجاد کرد، ساکنان را مجبور به نقل مکان به مناطق مناسبتر کرد و سبک زندگی جوامع بادیه نشین را تغییر داد.»
منبع: ساینس دیلی