روش‌های درمان دیسک کمر بدون نیاز به عمل جراحی

به گزارش مجله خبری نگار،دیسک کمر بین استخوان‌ها و مهره‌های کمر اتفاق می‌افتد. دیسک مهره کمر دارای یک مرکز نرم و ژله‌ای است که نقاط سفت تری نیز دارد که گاهی اوقات این دیسک لغزنده می‌شود و زمانی دیسک دچار می‌شود که بخش نرم آن به قسمت سفت فشار می‌آورد.

دیسک کمر گاهی اوقات در نزدیکی عصب دچار مشکل می‌شود وو بسته به این که دیسک کمر کجاست، مشکلات موجود در آن می‌تواند باعث درد، بی حسی و ضعف در قسمت بازو و پای فرد شود. بسیاری از افراد هنگام مواجهه با این مشکل هیچ علائم خاصی ندارند و جراحی نیز لزوما برای همه تجویز نمی‌شود.

علائم ابتلا دیسک کمر

علائم دیسک کمر بیشتر در قسمت پایین آن ظاهر می‌شود، البته که رخ دادن آن در نزدیکی گردن نیز امکان پذیر است و علائم آن نیز بستگی به محل رخ داده دارد که معمولا شامل موارد زیر می‌باشد:

• درد بازو و ساق پا:

اگر دیسک کمر شما در قسمت پایین آسیب دیده باشد، معمولا درد زیادی را در ناحیه ران، باسن و نرمه ساق پا دارند و همچنین این درد ممکن است در هر جای دیگری از پا نیز احساس شود. دیسک در نزدیکی گردن درد زیادی را در شانه و بازو ایجاد می‌کند که این درد هنگام سرفه کردن، عطسه کردن و پوزیشن‌های مشخصی افزایش می‌یابد و این درد اغلب تیز و همراه با سوزش است.

• بی حسی و گزگز کردن:

افرادی که مبتلا به دیسک کمر هستند، اغلب با بی حسی و گزگز کردن در ناحیه آسیب دیده مواجه می‌باشند.

• ضعف:

ضعف عضلات نیز به علت آسیب به عصب به وجود می‌آید تا جایی که فرد قادر به بلند کردن و یا نگه داشتن اجسام نیست.

گاهی اوقات نیز این علائم ظاهر نمی‌شود و فقط با عکس می‌توان متوجه آن شد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر درد گردن یا کمر شما به پا و دستتان انتقال پیدا کرده و در این قسمت دچار ضعف و بی حسی و گزگز کردن بودید، حتما به پزشک مراجعه کنید.

علل ابتلا به دیسک کمر

دیسک کمر در طول سال‌ها به صورت تدریجی اتفاق می‌افتد و همزمان که سن فرد بالا می‌رود، انعطاف دیسک کمتر می‌شود و بیش از همیشه در معرض آسیب قرار می‌گیرد.

گاهی اوقات بلند کردن اجسام سنگین نیز می‌تواند عاملی برای مشکل دیسک کمر باشد و آسیب‌هایی مثل افتادن پرت شدن از جایی نیز می‌تواند این مشکلات را ایجاد کند.

عوامل افزایش خطر دیسک کمر

عوامل خطر دیسک کمر می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• وزن:

وزن بالا می‌تواند فشار به کمر را در قسمت پایین افزایش دهد.

• شغل:

افرادی که شغل‌های سخت از لحاظ فیزیکی دارند، بیشتر در معرض این مشکل هستند. بلند کردن، کشیدن، هل دادن و خم کردن بدن به طور پی در پی می‌تواند خطر ابتلا به دیسک کمر را افزایش دهد.

• ژنتیک:

بعضی از افرادی که سابقه دیسک کمر را در افراد خانواده دارند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به شمکلات دیسک کمر هستند.

• سیگار کشیدن:

سیگار می‌تواند اکسیژن‌ها را در بدن محدود کند و باعث مشکلاتی از جمله دیسک شود.

سختی‌ها و مشکلات

دیسک کمر می‌تواند فشار را به دیگر قسمت‌های مهره کمر افزایش دهد و عصب‌ها را درگیر کند. اغلب جراحی‌های اورژانسی در این بین توصیه می‌شود.

اگر شرایط زیر را دارید، حتما به پزشک مراجعه کنید:

بدتر شدن علائم:

درد، بی حسی یا ضعف می‌تواند فعالیت‌های روزانه شما را سخت‌تر کند و نشان از شدید شدن مشکلات دیسک کمر دارد.

عملکرد نامناسب روده:

این مشکل می‌تواند باعث ایجاد اختلال در عملکرد معده فرد شود که نیاز به مراجعه اورژانسی به پزشک دارد.

بیهوشی سطحی:

افزایش احساس ضعف و درد در این ناحیه می‌تواند باعث بیهوشی در فرد شود.

پیشگیری از ابتلا به دیسک کمر

برای پیشگیری از مشکلات دیسک کمر می‌توان موارد زیر را رعایت کرد:

• ورزش کردن:

تقویت عضلات می‌تواند استقامت شما را افزایش دهد و از ستون فقرات تان حفاظت کند.

• طرز صحیح ایستادن و حالت بدنی متناسب:

سعی کنید که طرز ایستادن و نشستن خود را در هر حالتی بهبود ببخشید و کمر خود را صاف نگه دارید، مخصوصا زمان‌هایی که طولانی مدت می‌نشینید و اجسام سنگین را به آرامی بلند کنید، پا‌های خود را نیز به حالت متناسب در کنار هم قرار دهید.

• وزن متناسب:

اضافه وزن باعث ایجاد فشار بیشتر روی ستون فقرات و دیسک کمر می‌شود و آن‌ها را در معرض خطر بیشتری قرار می‌دهد.

• ترک سیگار:

دوری کردن از دخانیات تا حد زیادی روی جلوگیری از دیسک کمر تاثیرگزار است.

در این شرایط پزشک از شما می‌خواهد که چند روزی فعالیت خود را کم کنید تا این قسمت از کمر شما تحریک نشود و سپس یک معاینه معمولی و فیزیکی را در مطب انجام می‌دهد.

بعد از آن معمولا آزمایشات با استفاده از اشعه ایکس از فرد گرفته می‌شود که همان رادیولوژی می‌باشد که می‌تواند مشکلاتی مثل عفونت، شکستگی و تومور‌ها را نشان دهد.

اسکن توموگرافی نیز یک تصویربرداری تشخیصی می‌باشد که بعد از اشعه ایکس انجام می‌شود و می‌تواند سایز و شکل کانال ستون مهره‌ها و محتوا و ساختار آن را نشان دهد.

تصویربرداری‌ام. آر. آی نیز یکی دیگر از روش‌های تشخیصی است که در آن از عکس‌های سه بعدی با استفاده از اهنربا‌های قوی و تکنولوژی کامپیوتر استفاده می‌شود.‌ام. ار.‌ای می‌تواند ستون فقرات، ریشه‌های عصب و اطراف نواحی فقرات را با بزرگ‌ترین حالت نشان دهد.

میوگرام نیز یکی دیگر از این آزمایشات است که فضای دارای مایع بین مهره‌ها را نشان می‌دهد.

الکترومیوگرام نیز یکی دیگر از آزمایش‌ها می‌باشد که ریشه‌های عصبی و بافت عضلات را نشان می‌دهد و همچنین هرگونه آسیبی را در لین قسمت‌ها به طور دقیق نمایان می‌کند.

درمان‌های غیر جراحی دیسک کمر

درمان اولیه دیسک کمر معمولا گزینه جراحی نمی‌باشد. در این شرایط پزشک به بیمار توصیه می‌کند که فعالیت خود را در پایین‌ترین سطح و بدون هیچ دردی انجام دهد و تا چند هفته همین روش را در پیش بگیرد که این کار تا حد زیادی التهابات ستون فقرات را کاهش می‌هد.

دیسک کمر تا حد زیادی با دارو‌های ضد التهاب غیر استروئیدی قابل درمان است و البته اگر درد فرد خفیف تا معمولی باشد. تزریق استروئید اپیدورال نیز می‌تواند با سوزن انجام شود که قبل از آن حتما باید راهنمای تصویربرداری اشعه ایکس را داشته باشیم.

ممکن است که پزشک در این بین فیزیک درمانی را به شما پیشنهاد دهد که درمانگر در این مواقع یک ارزیابی عمیق را انجام می‌دهد که با تشخیص پزشک ترکیب می‌شود و این درمان شامل جا انداختن، ماساژ درمانی، یخ گذاشتن، گرما درمانی، محرک الکتریکی عضله و کشش عضلات می‌باشد و در این بین از دارو‌های مسکن برای آرام کردن عضلات نیز استفاده می‌کنند.

درمان جراحی

ممکن است پزشک مشاهده کند که با انجام درمان‌های غیر جراحی تغییری در فرد به وجود نیامده و در نتیجه درمان جراحی را تجویز می‌کند.

گزینه‌های جراحی با بیمار در میان گذاشته می‌شود و پروسه صحیح برای او تعیین می‌شود و در این جراحی‌ها سن بیماری، سلامت کلی او و دیگر مشکلات او مورد بررسی قرار می‌گیرد.

فواید جراحی قابل اغماض نیست، اما سختی‌هایی نیز دارد و البته که اکثریت بیماران از نتیجه این نوع جراحی راضی هستند، اما باز هم هیچ تضمین صدرصدی برای آن وجود ندارد.

در این نوع جراحی با برش کوچکی در کمر، دیسک آسیب دیده خارج می‌شود و دچار جابجایی می‌شود و تقریبا شش ماه زمان برای بهبودی کامل بعد از این جراحی لازم است تا بتوان پیشرفت و بهبودی کامل را در فرد مشاهده کرد. فرد برای این نوع جراحی باید وضعیت کامل سلامتی بدون هیچ نوع عفونت، پوکی استخوان داشته باشد. اگر بیش از یک دیسک فرد مشکل داشته باشد، فرد گزینه خوبی برای جراحی نمی‌باشد.

افرادی که کاندیدای خوبی برای جراحی دیسک کمر هستند:

ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره

ضعف و بی حسی شدید در عضلات

عملکرد نامناسب روده‌ها

سختی در ایستادن و راه رفتن

جواب ندادن درمان دارویی و فیزیکی

سالم بودن کلی بدن