به گزارش مجله خبری نگار،تلویزیون بهلحاظ جاذبههای خاص خود و حضور گستردهای که در زندگی مخاطبان دارد، بهتناسب محتوا و پیامهایی که منتشر میکند، میتواند ساختار شخصیتی، عقیدتی، رفتاری مخاطبان خود و در آخر بافت فرهنگی و اجتماعی جامعه را تحت تأثیر قرار دهد، چرا که سبک زندگی بیشتر افراد جامعه تحتالشعاع ظهور این رسانه قرار گرفته است.
این درحالی است که در سراسر دهکده جهانی تلویزیون با مفهوم سنتی خود یا همان جعبه جادوی خودمانی در چند سال اخیر بهدلیل سرعت گرفتن روند پیشرفت فناوریهای نوین، افزایش درگاههای انتشار (پلتفرمها) و تغییر ذائقه نسل جدید، با کاهش مخاطب روبهروست و برنامهسازان در تلاش هستند با استفاده از سبکهای مختلف دوباره مخاطبان خود را مقابل تلویزیون بنشانند.
از سوی دیگر در ایران بسیاری موضوع کممخاطب شدن و از دست دادن مرجعیت رسانه ملّی را به همین واسطه مطرح میکنند، اما کماکان تلویزیون پرمخاطبترین و در دسترسترین بستر برای اطلاعرسانی در لایه عمومی جامعه بهشمار میرود، اگر تولید محتوای مناسب داشته باشد.
در همین حال، اهداف فرهنگی کشور اقتضا میکند که برنامههای تلویزیونی جریانساز و اثرگذار باشند تا بتوانند متناسب با اهداف کلی نظام و ارزشهای انقلاب بر بافت فرهنگی، اجتماعی و حتی اقتصادی گروه وسیعی از مردم اثر بگذارند. صداوسیما با وجود ظرفیتهای موجود، جایی است که میتواند با توجه به داشتن مخاطبان فراوان و انحصاری بودن پخش زنده، برندهای موفق زیادی را بسازد، چیزی که در سالهای اخیر، جز موارد استثناء، کمتر در سیاستهای تلویزیون دیده شده است.
منظور از «برنامه برند» برنامهای است که یک شبکه با نامش شناخته میشود و مخاطبان وقت خود را برای تماشای آن تنظیم میکنند. لازمه برندسازی یک اتاق فکر قوی با ایدههای جذاب و بهروز است و در واقع باید سلسلهکارهایی انجام شود که اغلب برنامهسازان و تهیهکنندگان بهدلایلی، چون لحاظ کردن سود مالی و یا تعجیل برای رساندن به پخش از این مجموعه کارها غفلت میکنند و لذا برندسازی اتفاق نمیافتد، البته برنامههایی در دورهای برند یک شبکه بودهاند، اما با گذشت زمان، با وجود اینکه هنوز هم پخششان ادامه دارد بهدلیل پایین آمدن کیفیت و عدم نوآوری، این ویژگی را از دست دادهاند.
در این میان موضوع سرگرمی از هر اتفاق دیگری حائز اهمیتتر است.
مسابقهسازی و بهویژه استعدادیابی در شاخههای مختلف یکی از راهکارهایی بود مدیران شبکههای سیما به سمت آن رفتند. استفاده از خلاقیت و نوآوری بارها نشان داده میتواند آغازگر همان تحولی باشد که پیمان جبلی رئیس صداوسیما در آغاز راه مدیریت بر رسانه ملّی، آن را تحت دو کلیدواژه عدالتگستری و هویتمحوری مطرح کرد.
شبکه یک، دو، تهران و نسیم و تیم تولیدکنندگان برنامه هایشان به خصوص ویژه برنامههایی که در این چند شب و روز یلدایی و ولادت حضرت زهرا (س) از این شبکهها پخش شد، خود گواهی روشن بر جریان سازی و تزریق روحیه نشاط و طراوات در بین خانوادههای ایرانی است؛ و مگر سیاست گذاران رسانه ملی در این شرایط که دشمن با تمام توان و فارسی حرف زدنهای مشمئزکننده به دنبال صید مخاطب از داخل کشور است، وظیفهای جز تقویت روحیه هموطنان خود دارد.
این شبکههای سیما توانستند با ویژه برنامههایی خوش ساخت و باب دل مردم ساعاتی خوشی را برای خانوادههای ایرانی رقم بزنند. شبکه یک؛ «ایران دوستداشتنی» را به روی آنتن برد و به اقوام مختلف ایرانی و موسیقیهای نواحی پرداخت. شبکه دو «عصر خانواده» را با سوژههایی خانواده محور پیش چشم مخاطب گذاشت. شبکه تهران هم با «یل دا»، «شب فیروزهای» و «به خانه برمیگردیم» سعی کرد بسته ویژهای را برای بلندترین شب ایرانیها آماده کند. در این بین دست نسیمیها با توجه به رسالت سرگرمی که دارند پرتر از باقی شبکهها بود. آنها در شب یلدا و روز مادر با ۸ برنامه مهمان خانههای مردم است. ویژه برنامههای خوش نمک، چهل تیکه، بگوبخند، طنزیم، نسیم آوا، خونه مادری، با ترانه و حافظیه.
همسویی شبکههای مختلف با ماموریتهای گوناگون در راستای رسیدن به نتیجه مطلوب برای مخاطب رسانه ملی میتواند نقطه امیدآفرینی باشد که امیدواریم در دیگر مناسبتها و در طول سال هم جاری باشد.