دانشمندان روسی مکانیسم تنظیم هورمون اشتهای ساعت بیولوژیکی در بدن را تعیین می‌کنند

دانشمندان دانشگاه تحقیقاتی سامارا اثر هورمون گرلین را در بدن شناسایی کرده‌اند که باعث ایجاد احساس گرسنگی بر ساعت بیولوژیکی داخلی بدن پستانداران می‌شود.

به گزارش مجله خبری نگار، گرلین، یک هورمون چربی تولید شده توسط مخاط معده، بر عملکرد شناختی، یادگیری و حافظه تأثیر می‌گذارد و همچنین گرسنگی را تحریک می‌کند. غلظت آن در خون با دیدن یا بو کردن غذا افزایش می‌یابد، به همین دلیل به آن "هورمون گرسنگی" و "هورمون اشتها" می‌گویند. طبق اطلاعات به دست آمده توسط دانشمندان، این هورمون به بدن کمک می‌کند تا الگو‌های خواب و بیداری خود را با ریتم شبانه روزی محیط اطراف خود تنظیم کند.

به دانشمندان معلوم می‌شود که گرلین عملکرد دیگری در بدن پستانداران دارد: انطباق ساعت بیولوژیکی با روز نجومی ۲۴ ساعته بیرونی. هسته به اصطلاح سوپراکیاسماتیک، واقع در یک هیپوتالاموس کوچک، مسئول این هماهنگ سازی است.

محقق یلنا اینویوشکینا می‌گوید: "نور مکانیسم اصلی تنظیم ریتم شبانه روزی است و بستگی به آنچه فرد در خارج از پنجره می‌بیند و میزان نوری که در یک زمان خاص از روز به شبکیه می‌رسد بستگی دارد. برخی دیگر (غیر فتوولتائیک) مکانیسم‌ها از اطلاعات مربوط به سیستم غذا خوردن، اجزای آن و میزان انرژی موجود در آن استفاده می‌کنند.

به گفته او، تیم تحقیقاتی کشف کردند که این هورمون بر تکانه‌های عصبی که از طریق اتصالات سیناپسی از یک نورون به نورون دیگر منتقل می‌شوند، تأثیر می‌گذارد.

مطالعه ما بر روی بخش‌هایی از مغز موش‌ها نشان داد که ۵۰ نورون از ۸۱ نورون به طور فعال به گرلین پاسخ می‌دهند. یک مطالعه دقیق‌تر نشان داد که اثر گرلین بر فعالیت عصبی از طریق گیرنده‌های GHS-R۱a رخ می‌دهد که در پاسخ ضد التهابی بدن نقش دارند.

تیم تحقیقاتی دریافتند که فعالیت ۳۲ درصد از نورون‌ها با تجویز گرلین افزایش می‌یابد، در حالی که فعالیت ۳۰ درصد، برعکس، "کند" می‌شود، به این معنی که گرلین در جهات مختلف تأثیر می‌گذارد.

منبع: نووستی

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری