به گزارش مجله خبری نگار، سی ان بی سی نوشت: در شرایطی که جنگهای تجاری مورد توجه رسانهها قرار گرفتهاند، براحتی میتوان فراموش کرد که سربازان روسی و اوکراینی به جنگ خود برای هر وجب از خاک خود در اوکراین ادامه میدهند.
درگیریها در غزه، بی ثباتی اقتصادی در آمریکا و اروپا، تغییر چشم انداز ژئوپلتیکی و مخالفت با «محور قدرت»، دغدغه اصلی سیاستمداران جهان را تشکیل میدهد و جنگ سه و نیم ساله اوکراین را از دستور خارج کرده است.
به نظر میرسد که روسیه و اوکراین نادیده گرفته شدهاند به طوری که مذاکرات این هفته آنها در استانبول با حضور تیمهای مذاکره کننده از دو طرف به ندرت در رسانهها مورد اشاره قرار گرفت.
این رسانه آمریکایی خاطرنشان کرد: ترامپ ظاهرا صبر خود را از دست داده است. او در ۱۴ ژوئیه (۲۳ تیر) گفت که اوکراین سلاحهای ساخت آمریکای بیشتری را دریافت کند، منوط به اینکه متحدان ناتو حتما هزینه آن را بپردازند.
رئیس جمهوری آمریکا همچنین یک ضرب الاجل ۵۰ روزه برای دستیابی روسیه به صلح با اوکراین تعیین کرد و گفت: اگر روسیه نتوانست در این مدت صلح کند با تحریمهای «بسیار شدید» و تعرفههای «ثانویه» ۱۰۰ درصدی مواجه خواهد شد.
چنین تعرفههایی میتوانند بشدت به روسیه و بقیه شرکای تجاری از جمله هند و چین که نفت و گاز روسیه را در کنار سایر کالاها خریداری میکنند، آسیب بزنند.
با توجه به شرایط فعلی، روسیه تا دوم سپتامبر (۱۱ شهریور) فرصت دارد تا جدیت خود را در مورد آتش بس و طرح صلح نشان دهد که با وجود برخی توافقات در مورد تبادل زندانیان، پیشرفت اندکی داشته است.
تحلیلگران تردید دارند که تهدید ترامپ برای افزایش تحریم ها، ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه را به سمت حسن نیت برای آمدن به پای میز مذاکره سوق دهد، چه برسد به اینکه وی بخواهد با ولودیمیر زلنسکی همتای اوکراینی خود، وارد مذاکره شود.
میکولا بیلیسکوف پژوهشگر موسسه ملی مطالعات راهبردی اوکراین، گفت: بین درخواست ترامپ برای توافق صلح و هرگونه تحریم بیشتر، اختلاف نظر وجود دارد.
بیلیسکوف در اوایل ماه ژوئیه به ان بی سی نیوز گفت: کرملین به این واقعیت تکیه کرده که ایالات متحده تحت رهبری ترامپ، قادر به اتخاذ سیاست نظاممند برای حمایت از اوکراین و اعمال فشار بر روسیه نیست.
وی خاطرنشان کرد که تحریمهای ثانویه جدی به تمایل برای جنگیدن با چین و هند که مواد خام روسیه را میخرند، نیاز دارد. همین طور در رابطه با سلاح، سرعت و حجم عرضه آن مهم است و من فکر میکنم که روسیه ممکن است بر این باور باشد که آمریکا جرات اعمال تحریمهای ثانویه بر شرکای تجاری روسیه را نخواهد داشت.
اوکراین به مدد کمکهای تسلیحاتی آمریکا و متحدانش، در روزهای اخیر تمایلش را برای مذاکره نشان داده است و در کنار ترامپ، خواستار آتش بس است که روسیه هنوز پاسخی به آن نداده است.
کی یف همچنین تمایل خود را برای سازش درباره اراضی تحت تصرف روسیه در خاک اوکراین، البته به شرط عضویت در ناتو نشان داده است.
با این حال نشانههای اندکی وجود دارد که روسیه با وجود پیشرفتهای کوچک، اما فزاینده در میدان جنگ، تمایلی به پذیرش ضمانتهای امنیتی مورد تعهد غرب برای اوکراین داشته باشد.
ناامیدی از اوکراین
آنچه اوضاع را برای کییف وخیمتر میکند، افزایش ناآرامیها در سطح داخلی است که با نگرانیها درباره حکومت نظامی در این کشور، لغو برگزاری انتخابات و رهبری زلنکسی در دوران جنگ تجلی یافته است.
هفته گذشته در بحبوحه واکنش شدید به اقدامات دولت کی یف برای محدود کردن استقلال دو آژانس مبارزه با فساد، اعتراضاتی در پایتخت این کشور رخ داد. سیاستمداران ارشد اتحادیه اروپا در گفتوگو با پولیتیکو، از این اقدام دولت کی یف ابراز نگرانی کردند و گفتند که بی تعهدی این کشور را در دنبال کردن ارزشهای دموکراتیک اروپا نشان میدهد. به گفته آنها مبارزه با فساد فراگیر در اوکراین، شرط اصلی در عضویت در اتحادیه اروپا است.
تغییر و تحولات دولت کی یف در اواسط ماه ژوئیه (تیر) همچنین به اتهاماتی مبنی بر تمرکز قدرت توسط زلنسکی در میان وفادارانش دامن زد، که بخودی خود میتواند نگرانیهایی را در حلقه طرفداران و حامیان بینالمللی اوکراین ایجاد کند.
به گفته تاتیانا استانووایا عضو ارشد مرکز کارنگی روسیه اوراسیا و بنیانگذار شرکت تحلیل سیاسی آر. پولیتیک، اوکراین در حال ورود به «یک مرحله بحرانی از تثبیت داخلی، همزمان با افزایش عدم قطعیت خارجی» است.
این عضو مرکز اوراسیا، در پیامی که از طریق پست الکترونیک ارسال کرد اظهار داشت: آخرین تحولات میدان جنگ با موضع جدید آمریکا همزمان شده است: ترامپ به جای تعامل قاطع، تأخیر تاکتیکی را انتخاب کرده و در حالی که مسئولیتهای مالی و سیاسی را به اروپا منتقل میکند، از نظر عملیاتی نیز عقبنشینی کرده است.
استانووایا گفت: در همین حال، کی یف از این وقفه برای سازمان دهی در داخل استفاده میکند. تغییرات اخیر در دولت... نشان دهنده قصد دولت زلنسکی برای تقویت کنترل سیاسی و حفظ انسجام در مواجهه با بدبینی فزاینده، رکود نهادی و تشدید بحران کارگری است.
این کارشناس خاطرنشان کرد که با وجود افزایش نگرانی غرب در مورد سیاست اوکراین، حمایت بینالمللی از این کشور بیشتر جنبه معاملهگرایانه پیدا کرده و بیشتر از کمک به پیشرفت اصلاحات دموکراتیک، عمدتا معطوف به حفظ خط مقدم جنگ است.