آلمان: ۲.۶ میلیون مهاجر در حال بررسی ترک «سرزمین رویاها» هستند.

به گزارش مجله خبری نگار-استانبول – عمر فاروق مدان اوغلو: بیانیه‌ای از سوی موسسه تحقیقات اشتغال در آلمان، که نشان می‌دهد یک چهارم مهاجران این کشور، تقریباً ۲.۶ میلیون نفر، در حال بررسی ترک این کشور هستند، بار دیگر میزان تبعیض، نژادپرستی و دشواری‌های سازگاری فرهنگی که خارجی‌ها در آلمان با آن مواجه هستند را برجسته کرده است.

فاتح زنگال، وکیل متخصص در پرونده‌های مهاجران، در مصاحبه‌ای با خبرگزاری آناتولی خاطرنشان کرد که افزایش تمایل به «مهاجرت معکوس» به دلیل افزایش نژادپرستی و دشواری ادغام در جامعه آلمان است.

زینگال گفت: «این افراد یا به فکر بازگشت به کشور‌های مبدا خود هستند یا به کشور‌های اروپایی دیگر نقل مکان می‌کنند.»

کمپین خروج توسط افراد دارای تحصیلات عالی رهبری می‌شود.

بیانیه این وکیل در واکنش به مطالعه‌ای منتشر شد که توسط موسسه تحقیقات اشتغال و حرفه‌ای در آلمان (یک آژانس دولتی) منتشر شده بود و نشان می‌داد اکثر کسانی که به ترک کشور فکر می‌کنند، تحصیلات عالی دارند.

طبق این مطالعه، تقریباً ۲.۶ میلیون مهاجر در حال بررسی ترک کشور هستند.

بر اساس این مطالعه، بالاترین درصد افرادی که به ترک شغل خود فکر می‌کنند، در بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات با ۳۹ درصد، پس از آن بخش مالی با ۳۰ درصد و سپس بخش بهداشت و خدمات اجتماعی با ۲۸ درصد بوده است.

این مطالعه شامل مهاجرانی بود که به دلایل مختلف، چه برای کار، چه برای تحصیل یا پیوستن به خانواده، به این کشور آمده بودند.

مشکلات قابل توجه در سازگاری فرهنگی

این وکیل افزود که مهاجران «با مشکلات بزرگی در سازگاری فرهنگی مواجه هستند و خاطرنشان کرد که ماهیت بسته جامعه آلمان منجر به پیوند‌های اجتماعی ضعیف بین ساکنان محلی و مهاجران می‌شود.»

او توضیح داد: «مثلاً یک مهندس از هند به آلمان می‌آید و شروع به کار می‌کند، اما با چه کسی روابط اجتماعی برقرار می‌کند؟ زندگی آلمانی‌ها حول محور کار می‌چرخد و اتفاق نمی‌افتد که یک دوست آلمانی با شما تماس بگیرد و بگوید: بیا با هم بیرون برویم!»

او خاطرنشان کرد که این واقعیت، مهاجران را به سمت تشکیل انجمن‌های خودشان و زندگی در جوامع قومی‌شان سوق می‌دهد، که ادغام آنها را دشوارتر می‌کند.

او افزود: «به دلیل این شرایط، بسیاری از مهاجران اکنون کشور‌های اروپایی دیگر را ترجیح می‌دهند. هر کسی که به فکر آمدن به آلمان است باید از قبل تحقیقات خود را انجام دهد، در غیر این صورت ممکن است ناامید شود.»

او افزود: «حتی کسانی که مدرک تحصیلی بالایی دارند ممکن است مدتی کار کنند و سپس تصمیم بگیرند به کشور دیگری مانند ایتالیا یا اسپانیا یا حتی کانادا یا آمریکا نقل مکان کنند.»

نژادپرستی ملموس در زندگی روزمره

زینگال توضیح داد که یکی از عوامل اصلی که مهاجران را به فکر ترک کشور می‌اندازد، «افزایش علنی نژادپرستی» است.

او خاطرنشان کرد که حزب آلترناتیو برای آلمان (راست افراطی) در انتخابات زودهنگام ۲۳ فوریه ۲۰۲۵ نزدیک به ۲۵ درصد آرا را به دست آورد.

او ادامه داد: «این یعنی شما نژادپرستی را در هر گوشه‌ای از زندگی، در محافل دولتی، در مدارس، در تعاملات روزانه با کارمندان احساس می‌کنید.»

او افزود: «وقتی از هر چهار نفر، یک نفر دیدگاه‌های نژادپرستانه دارد و آنها را آشکارا بیان می‌کند، شما ناگزیر آن را احساس خواهید کرد.»

زینگال تأکید کرد که آلمان برای پر کردن کمبود نیروی کار به شدت به مهاجران نیاز دارد و هشدار داد که از دست دادن آنها بار اقتصادی سنگینی بر دوش کشور خواهد بود.

او توضیح داد: «کسانی که به آلمان می‌آیند، چه در اجاره خانه و چه در اجاره ماشین، با مشکلاتی ده برابر بیشتر از شهروندان آلمانی مواجه می‌شوند. اگر دو نفر با حقوق و مدارک یکسان درخواست دهند، مهاجر باید تلاش بسیار بیشتری انجام دهد.»

این وکیل افزود: «حتی اگر نژادپرستی مستقیمی وجود نداشته باشد، مهاجر آن را احساس می‌کند، و همچنین کسانی که در آلمان متولد و بزرگ شده‌اند و شهروند آلمان شده‌اند.»

او تأکید کرد که مشکل آلمان در جذب استعداد‌های واجد شرایط رو به وخامت است و بزرگترین بازنده عدم تمایل مهاجران به آمدن، خود اقتصاد آلمان خواهد بود.

او در ادامه گفت: «اگرچه سیاست‌های آلمان به نفع اروپایی‌ها است، اما این کشور به کارگرانی از همه نژاد‌ها نیاز دارد.»

او هشدار داد که اگر مهاجران شروع به ترجیح دادن کشور‌هایی مانند بریتانیا یا ایالات متحده به جای آلمان کنند، این یک مشکل واقعی برای اقتصادی است که جزو قوی‌ترین اقتصاد‌های جهان است و خاطرنشان کرد که حتی خود کارفرمایان نیز از کمبود کارکنان واجد شرایط شکایت دارند.

نقص در اجرای قانون

زینگال تأکید کرد که در اجرای قوانین مربوط به مبارزه با نفرت و نژادپرستی (در آلمان) نقص وجود دارد.

او گفت: «حمایت قانونی ممکن است روی کاغذ کافی باشد، اما واقعیت متفاوت است. گاهی اوقات قوانین اعمال نمی‌شوند یا به طور ناقص اعمال می‌شوند.»

او افزود: «پناهندگان نه تنها با آزار و اذیت کلامی، بلکه با آزار و اذیت فیزیکی نیز مواجه هستند. دولت آلمان باید امنیت و سلامت جان مردم را تضمین کند.»

او اشاره کرد که مأموران اجرای قانون با شهروندان و مهاجران رفتار یکسانی ندارند.

این وکیل پرسید: «تصور کنید که یک افسر پلیس طرفدار حزب «آلترناتیو برای آلمان» در حین بازرسی ترافیک شما را متوقف کند و شروع به فریاد زدن بر سرتان کند. چه نوع حفاظتی می‌توانید انتظار داشته باشید؟»

او همچنین از عدم موضع‌گیری روشن سیاستمداران آلمانی در مورد تبعیض نژادی ابراز تاسف کرد.

او توضیح داد: «سیاستمداران از ترس از دست دادن حمایت رأی‌دهندگان، موضع قاطعی اتخاذ نمی‌کنند. وقتی می‌بینند که ۲۵ درصد از رأی‌دهندگان این دیدگاه را دارند، به جای مقابله با آنها، سعی می‌کنند آنها را به خود جلب کنند؛ و مشکل همین جاست.»

آلمان با جمعیتی بالغ بر ۸۴ میلیون نفر، پس از ایالات متحده و عربستان سعودی، در میان کشور‌هایی که بیشترین تعداد مهاجران بین‌المللی را در میان جمعیت خود دارند، در رتبه سوم قرار دارد.

مهاجرت در حال حاضر یک مشکل اساسی در آلمان است، که دولت برلین را بر آن داشته تا اقداماتی را برای تشدید کنترل مرز‌ها انجام دهد، و در عین حال متعهد شده است که اخراج برخی از آنها را تسریع کند.

(آنادولو)