به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان موسسه علوم شناختی و مغز ماکس پلانک دریافتهاند که خواندن با صدای بلند و در سکوت، نواحی مختلف مغز مرتبط با حرکت، شنوایی و پردازش اطلاعات را درگیر میکند. یافتههای این مطالعه در مجله Neuroscience & Biobehavioral Reviews (NBR) منتشر شده است.
دانشمندان دادههای بیش از ۱۵۰ مطالعه را که در آنها شرکتکنندگان حروف، کلمات، شبهکلمات (مجموعههایی از حروف بدون معنی)، جملات و متون را به زبانهای مختلف میخواندند، تجزیه و تحلیل کردند. فعالیت مغز داوطلبان با استفاده از MRI بررسی شد.
معلوم شد که خواندن حروف در درجه اول یک ناحیه واحد در قشر پسسری چپ را درگیر میکند، در حالی که کلمات و کل جملات نواحی وسیعتری از جمله گیجگاهی-پسسری چپ و شکنجهای پیشانی تحتانی را فعال میکنند. این نواحی به کلمات و شبهکلمات پاسخ متفاوتی میدهند که نشاندهنده عملکردهای تخصصی آنها در پردازش اطلاعات نوشتاری است.
علاوه بر این، دانشمندان تفاوتهای معناداری بین خواندن آشکار (با صدای بلند) و پنهان (بیصدا) کشف کردند. اولی نواحی مغزی مرتبط با حرکت و شنوایی را فعال میکند، در حالی که دومی با هماهنگی بین سیستمهای شناختی مختلف مرتبط است.
محققان توجه ویژهای به چگونگی تمایز مغز بین خواندن صریح و ضمنی داشتند. برای مثال، در طول خواندن بیصدای کلمات و شبهکلمات، مناطقی از قشر اوربیتوفرونتال چپ، مخچه و قشر گیجگاهی فعال شدند. در همین حال، تصمیمات واژگانی - تعیین اینکه آیا مجموعهای از حروف یک کلمه را تشکیل میدهند - هر دو ناحیه پیشانی تحتانی و اینسولار را درگیر کرد.
نویسندگان تأکید میکنند که این نتایج به درک بهتر مبانی نوروبیولوژیکی خواندن کمک میکند و ممکن است در توسعه روشهایی برای تشخیص و درمان اختلالات گفتاری و شناختی مفید باشد.