به گزارش مجله خبری نگار،افرادی که دچار این وضعیت میشوند ممکن است درد شدید، ترشحات مقعدی و علائم دیگری تجربه کنند که در صورت عدم درمان میتواند به عوارض جدیتر منجر شود.
آبسه مقعد به دلیل تجمع چرک در حفرهای در مقعد ایجاد میشود و ممکن است با درد شدید، خستگی، ترشحات مقعدی و تب همراه باشد.
این عارضه در صورت عدم درمان و با ترک خوردن و باز شدن سطح پوست میتواند به فیستول مقعدی دردناک منجر شود. همچنین گاهی درد زیادی ایجاد کرده و ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشد.
مسدود شدن غده مقعدی، عفونت مقاربتی یا شقاق مقعدی عفونی میتواند باعث بروز آبسه مقعد شود. برخی دیگر از عوامل خطر زا عبارتند از:
بیماری کرون یا کولیت زخمی که بیماریهای التهابی روده هستند و باعث میشوند بدن به بافتهای سالم خود حمله کند
دیابت
سیستم ایمنی ضعیف به دلیل بیماریهایی همچون ایدز یا اچ آی وی
رابطه جنسی مقعدی که میتواند خطر آبسه مقعد را در مردان و زنان افزایش دهد
استفاده از داروی پردنیزون یا سایر استروئیدها
شیمی درمانی فعلی یا اخیر
یبوست
اسهال
لازم به ذکر است کودکان نو پا یا کودکانی که سابقه شقاق مقعدی (پارگی اسفنکتر مقعد) دارند ممکن است در آینده بیشتر در معرض آبسه مقعد قرار داشته باشند. شقاق مقعدی معمولا در کودکانی که سابقه یبوست دارند رخ میدهد.
درد ضربان دار و مداوم در ناحیه مقعد یکی از شایعترین و قابل توجهترین علائم آبسه مقعد است. درد معمولا با ورم در ناحیه مقعد و درد بیشتر هنگام اجابت مزاج همراه میباشد.
سایر علائم شایع آبسه مقعد عبارتند از:
یبوست
ترشح یا خونریزی مقعدی
ورم یا حساس شدن پوست اطراف مقعد
خستگی
در برخی موارد ممکن است یک ندول یا توده قرمز، متورم و حساس در لبه مقعد ایجاد شود و در صورت بروز عفونت گاهی تب و لرز رخ میدهد. گاهی نیز فرد دچار خونریزی مقعدی یا علائم ادراری مانند مشکل در ادرار کردن میشود.
در برخی افراد به خصوص کسانی که از بیماریهای التهابی روده رنج میبرند، آبسه مقعد ممکن است در بخشهای عمیقتر راست روده ایجاد شده و درد یا ناراحتی شکمی به همراه داشته باشد.
در کودکان نوپا معمولا علائم در حد ناراحتی یا درد است که ممکن است باعث تحریک پذیری کودک شود. همچنین گاهی یک توده یا ندول در اطراف ناحیه مقعد قابل مشاهده بوده یا احساس میشود.
پزشک معمولا با معاینه فیزیکی و بررسی ندولهای ایجاد شده در ناحیه این عارضه را تشخیص میدهد. همچنین طی معاینه به مواردی همچون درد، قرمزی و ورم در ناحیه مقعد توجه خواهد کرد.
در برخی افراد ممکن است هیچ نشانه قابل مشاهدهای از آبسه در سطح پوست اطراف مقعد وجود نداشته باشد، در این صورت پزشک از ابزاری به نام آندوسکوپ برای بررسی وضعیت داخل کانال مقعد و بخش انتهای راست روده استفاده میکند.
گاهی اوقات آبسه ممکن است عمیقتر از حدی باشد که در معاینه فیزیکی بتوان شناسایی کرد و احتمالا برای تشخیص دقیقتر از ام آر آی یا سونوگرافی استفاده خواهد شد.
پزشک ممکن است برای تعیین این که آیا بیماری کرون نیز در بروز این عارضه نقش داشته یا خیر، آزمایشهای بیشتری تجویز کند که از جمله آنها میتوان به آزمایش خون، تصویر برداری و کولونوسکوپی اشاره کرد.
پزشک در حین کولونوسکوپی از یک دوربین منعطف و روشن برای معاینه روده بزرگ استفاده میکند.
آبسه مقعد به ندرت بدون استفاده از تکنیکهای درمانی بهبود پیدا میکند. متداولترین و سادهترین روش درمان این عارضه تخلیه چرک از ناحیه عفونی توسط پزشک میباشد.
این تکنیک معمولا در مطب پزشک انجام میشود و پزشک از دارو برای بی حس کردن ناحیه استفاده میکند. سپس باید هر گونه عامل فشار آزار دهنده رفع شود تا بافت بتواند به درستی خود را ترمیم کند.
عدم درمان آبسه مقعد میتواند به فیستولهای دردناک مقعدی تبدیل شود که ممکن است نیاز به اقدامات جراحی بیشتری داشته باشد.
گفته شده حدود ۵۰ درصد از افرادی که از آبسه مقعد رنج میبرند در نهایت به فیستول مقعدی دچار میشوند. فیستول یک سوراخ غیر طبیعی در پوست نزدیک مقعد است و معمولا نیاز به عمل جراحی دارد.
در مورد آبسههای مقعد بسیار بزرگ نیز ممکن است نیاز به جراحی باشد و در برخی موارد از کاتتر برای اطمینان از تخلیه کامل آبسه استفاده میشود. آبسههایی که تخلیه شده اند معمولا باز میمانند و نیاز به بخیه زدن ندارند.
لازم به ذکر است در صورتی که فرد به دیابت مبتلا باشد یا سیستم ایمنی ضعیف داشته باشد ممکن است به توصیه پزشک چند روز در بیمارستان بستری شود تا عفونتهای احتمالی در او کنترل شود.
همچنین معمولا توصیه میشود بعد از عمل جراحی از حمام آب گرم (نه داغ) استفاده شود، زیرا نشستن در آب گرم به کاهش ورم و تخلیه بیشتر آبسه کمک میکند.
پزشک در مورد کسانی که سیستم ایمنی ضعیف دارند یا عفونت در بدن آنها پخش شده ممکن است آنتی بیوتیک نیز تجویز کند.
در حال حاضر اطلاعات چندانی در مورد نحوه جلوگیری از آبسه مقعد وجود ندارد، اما برای این منظور میتوان یک سری اقدامات انجام داد، از جمله:
محافظت در برابر بیماریهای مقاربتی و درمان سریع هر گونه عفونت
استفاده از کاندوم به خصوص هنگام رابطه جنسی مقعدی برای پیشگیری از ابتلا به بیماریهای مقعدی که ممکن است به آبسه مقعد منجر شوند
رعایت بهداشت مناسب ناحیه مقعد در کودکان و بزرگسالان
آبسه مقعد اگرچه ممکن است عوارضی نیز به دنبال داشته باشد، اما همگی قابل درمان میباشند.
منبع:سومیتا