دست کم گرفتن تهدید نظامی چین برای ایالات متحده خطرناک است

به گزارش مجله خبری نگار، تازه‌ترین گزارش سالانه وزارت دفاع آمریکا درباره قدرت نظامی چین در بسیاری از موارد صحیح است؛ از جمله به طور دقیق دامنه جاه طلبی‌های جهانی چین و بسیاری از تغییرات ساختاری را که توسط شی جین پینگ برای تبدیل چین به قدرت نظامی برجسته در آسیا و اقیانوسیه پیگیری می‌شود، شناسایی می‌کند. با این حال، به نظر می‌رسد این گزارش درباره تهدید بودن چین و اقدام متقابل ایالات متحده کم دقتی کرده است.

رابرت پیترز و ویلسون بیور در تحلیلی که اندیشکده آمریکایی هریتیج منتشر کرد، نوشتند: این گزارش به درستی بر میزان توسعه نظامی و برنامه نوسازی چین تمرکز دارد.

در سال ۲۰۲۲، نیروی دریایی چین به تقویت آنچه در حال حاضر بزرگترین ناوگان جهان است، ادامه داد و بر روی تحویل سومین ناو هواپیمابر و سومین شناور آبی – خاکی خود و همچنین ناوشکن‌های موشکی هدایت شونده بیشتر، رزمناو‌ها و ناوچه‌ها کار کرد. نیروی دریایی پکن به زودی قادر خواهد بود حملات دقیق دوربردی علیه اهداف زمینی با استفاده از زیردریایی‌ها و نیرو‌های عملیات دریایی روی آب خود انجام دهد. نیروی هوایی چین به طور فزاینده و پیشرفته‌ای به مدرن سازی و تولید جنگنده‌ها و همچنین پهپاد‌های تولید داخل ادامه می‌دهد.

نیروی دریایی چین، با در نظر داشتن ظرفیت‌های نیروی هوایی، اکنون بزرگترین نیروی هوانوردی در اقیانوس هند و اقیانوس آرام را تشکیل می‌دهد. نیروی هوایی پکن به رهبری نسل پنجم جنگنده خود، Ju-۲۰، در راه تبدیل شدن به بزرگترین نیروی هوایی در جهان است. شاید نگران‌کننده‌تر مورد در این گزارش آن باشد که این گزارش به صورت مستند اعلام می‌کند که در ۱۲ ماه گذشته، چین ۱۰۰ سلاح هسته‌ای جدید ساخته و به این ترتیب سریع‌ترین رشد را در تولید قدرت هسته‌ای در جهان داشته است. پکن در مسیری قرار دارد که تا سال ۲۰۳۲ می‌تواند از نظر عددی، به پای زرادخانه هسته‌ای ایالات متحده برسد.

این گزارش همچنین خاطرنشان می‌کند که چین در حال استقرار قدرت نظامی رو به رشد خود به روش‌های تحریک آمیز فزاینده‌ای است. طی دو سال گذشته، بیش از ۲۸۰ رهگیری هوایی قهری و خطرناک علیه ایالات متحده و متحدانش انجام داده است. در نهایت، گزارش استفاده فزاینده از ظرفیت‌های دریایی چین برای ارعاب و اجبار ناوگان‌های ماهیگیری را که در آب‌های بین المللی – نه تنها در غرب اقیانوس آرام، بلکه تا آمریکای لاتین- فعالیت می‌کنند، مستند می‌کند. همه این‌ها در پس زمینه تمرینات هوایی و دریایی بی سابقه در آب‌ها و آسمان‌های اطراف تایوان انجام می‌شود.

اشتباهات گزارش وزارت دفاع آمریکا

در حالی که این تحولات همگی دلیل موجهی برای نگرانی، به ویژه برای برنامه ریزان دفاعی هستند که تقویت توانایی‌های آمریکا را پیگیری می‌کنند، اما اشتباه این گزارش آن است که با تکیه بر بودجه دفاعی رسمی چین به ارزش ۲۳۰ میلیارد دلار تهیه شده است. در ظاهر، این عدد کمتر از ۸۸۶ میلیارد دلاری محسوب می‌شود که کنگره برای بودجه دفاعی ایالات متحده تعیین کرده است. این مقایسه همواره باعث می‌شود برخی ناظران ادعا کنند که ارتش ایالات متحده سه تا چهار برابر توانمندتر از ارتش چین است، اما این لزوماً درست نیست.

همانطور که این گزارش نیز اذعان می‌کند، بودجه دفاعی واقعی چین به احتمال زیاد بسیار بیشتر است: اندیشکده‌های اروپایی تخمین زده اند که هزینه‌های دفاعی واقعی چین حداقل ۳۰ تا ۴۰ درصد بیشتر از بودجه رسمی است. تحلیل‌های متعدد به این نتیجه رسیده‌اند که دولت چین مبالغ قابل‌توجهی را از ارقام رسمی حذف می‌کند تا میزان افزایش بودجه نظامی خود را پنهان کند. حداقل ما می‌دانیم که بودجه چین شامل جزئیات مربوط به هزینه‌های تحقیق و توسعه نمی‌شود – هزینه‌ای که بیش از ۱۴۰ میلیارد دلار در بودجه دفاعی ایالات متحده را تشکیل می‌دهد.

گزارش پنتاگون راهبرد توسعه پیوند صنایع نظامی – غیرنظامی پکن را در نظر گرفته است که در آن چین از فناوری غیرنظامی و پایگاه صنعتی خود برای ارتقای گسترده قابلیت‌های صنایع دفاعی خود استفاده می‌کند، اما عجیب است که در این گزارش تلاشی برای توضیح تاثیر این ملاحظه مهم در بودجه دفاعی چین نشده است.

فساد در ارتش چین نمی‌تواند بهانه‌ای برای رضایت آمریکا باشد

این گزارش همچنین تفاوت‌های قدرت خرید آمریکا و چین را در نظر نمی‌گیرد. به بیان ساده، قدرت هزینه‌کرد دفاعی در چین بسیار بیشتر از ایالات متحده است، زیرا هزینه‌های نیروی کار و مواد در چین کمتر است. برای مثال، درآمد پرسنل نظامی چینی تنها حدود یک چهارم نظامیان آمریکایی است. این گزارش به طرز گیج‌کننده‌ای بیان می‌کند که «پیش‌بینی‌های اقتصادی نشان می‌دهد رشد اقتصادی چین در ۱۰ سال آینده کند خواهد شد و از حدود ۳ درصد در سال ۲۰۲۲ به حدود ۴ درصد در سال ۲۰۲۵ می‌رسد».

باید در نظر داشت که رشد اقتصادی حدود ۴ درصد برای دومین اقتصاد بزرگ جهان جهت ادامه دادن به رشد هزینه‌های نظامی خود کافی است.
در اوایل سال جاری، سناتور دن سالیوان فاش کرد که برآورد‌های داخلی دولت ایالات متحده، بودجه دفاعی چین را تقریباً ۷۰۰ میلیارد دلار ارزیابی کرده است. اگر این عدد دقیق باشد، وزارت دفاع باید آن را در گزارش خود لحاظ می‌کرد. گسست میان تخمین محرمانه درباره بودجه چین و رقم ۲۳۰ میلیارد دلار که به صورت رسمی به کنگره و مردم آمریکا اعلام می‌شود، احساس دولت ایالات متحده و درک عمومی از از تهدید ناشی از هزینه‌های نظامی چین را به خطا می‌برد. در طول جنگ سرد، وزارت دفاع از منابع کمی و اطلاعاتی عظیم خود برای ارزیابی دقیق بودجه دفاعی شوروی استفاده می‌کرد. اکنون نیز باید همین کار را انجام دهد تا بودجه دفاعی واقعی چین و نحوه مصرف منابع مالی‌اش را در مقایسه با ایالات متحده بهتر درک کند. گزارش کنونی هر چقدر هم که نگران کننده باشد، اما تقریباً به طور قطع تهدید ناشی از چین را دست کم می‌گیرد.