استفاده از سیم طلا برای جلوگیری از افتادن دندان‌ها در قرن هفدهم

به گزارش مجله خبری نگار،جسد شخصی با نام دالگر (Anne d’Alegre) که در سال ۱۶۱۹ درگذشت، در حین کاوش‌های باستان شناسی در منطقه Chateau de Laval در شمال غربی فرانسه در سال ۱۹۸۸ کشف شد. بدن این شخص مومیایی شده و در تابوت سربی نگه داری شده بود و دندان‌های او به خوبی حفظ شده بودند.

در آن زمان، باستان شناسان متوجه شدند که او یک پروتز دندانی دارد، اما آن‌ها ابزار اسکن پیشرفته برای یافتن اطلاعات بیشتر نداشتند. سی و پنج سال بعد، تیمی از باستان شناسان و دندانپزشکان تشخیص دادند که دالگر از بیماری پریودنتال رنج می‌برد که باعث لق شدن دندان هایش می‌شد.

اسکن پرتو مخروطی که از اشعه ایکس برای ساخت تصاویر سه بعدی استفاده می‌کند، نشان داد که از سیم طلایی برای نگه داشتن و سفت کردن چندین دندان او استفاده شده است. جالب اینجاست که مطالعات نشان داد که او همچنین یک دندان مصنوعی از عاج فیل داشت.

روزن کالتر (Rozenn Colleter) باستان شناس موسسه ملی تحقیقات باستان شناسی فرانسه و محقق اصلی این مطالعه، گفت:، اما این کار دالگر فقط وضعیت را بدتر کرد. به گفته محققان، سیم‌های طلا در طول سال‌ها نیاز به سفت شدن مکرر داشتند که باعث بی‌ثباتی بیشتر دندان‌های مجاور می‌شد.

کولتر افزود، لبخند زیبا به ویژه برای دالگر که یک فرد اجتماعی جنجال برانگیز بود که دو بار بیوه شده بود، اهمیت داشت. به گفته محققان در سن ۲۱ سالگی، او یک بار بیوه شده بود و یک پسر جوان به نام گای داشت. هنگامی که کشور در هشتمین جنگ مذهبی فرو رفت، داالگر و پسرش مجبور شدند از نیرو‌های کاتولیک پنهان شوند در حالی که اموال آن‌ها توسط پادشاه تصرف شده بود. پسرش سپس به مذهب کاتولیک گروید و برای جنگ به مجارستان رفت و در سن ۲۰ سالگی در جنگ جان باخت. پس از بیوه شدن برای بار دوم، دالگر بر اثر بیماری در سن ۵۴ سالگی درگذشت.

کولتر در پایان گفت: دندان‌های دالگر نشان می‌دهد که او استرس زیادی را پشت سرگذاشته است. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی تخمین زده می‌شود که بیماری‌های پریودنتال شدید تقریباً یک پنجم بزرگسالان جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهند.