به گزارش مجله خبری نگار، فیبرومیالژیا یک سندرم مزمن شایع است که میتواند باعث درد گسترده بدن، خستگی و مشکلات شناختی شود. فیبرومیالژیا با تأثیر بر نحوه پردازش سیگنالهای دردناک و غیر دردناک توسط مغز و نخاع، احساسات دردناک را تقویت میکند. علائم اغلب پس از یک رویداد شروع میشود، مانند ضربه فیزیکی، جراحی، عفونت یا استرس روانی شدید.
زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به این بیماری هستند. بسیاری از افرادی که فیبرومیالژیا دارند سردرد تنشی، اختلالات مفصل گیجگاهی فکی (TMJ)، سندرم روده تحریک پذیر، اضطراب و افسردگی نیز دارند. در حالی که هیچ درمانی برای آن وجود ندارد، انواع داروها میتوانند به کنترل علائم کمک کنند. ورزش، تمدد اعصاب و اقدامات کاهش استرس نیز کمک کننده هستند.
علائم اولیه فیبرومیالژیا عبارتند از:
درد همراه با فیبرومیالژیا اغلب به عنوان یک درد مبهم دائمی توصیف میشود که حداقل برای سه ماه طول کشیده است. برای اینکه درد به طور گسترده در نظر گرفته شود، باید در هر دو طرف بدن و بالا و پایین کمر ایجاد شود.
افراد مبتلا به این سندرم اغلب با خستگی از خواب بیدار میشوند، حتی اگر گزارش دهند که برای مدت طولانی میخوابند. خواب اغلب با درد مختل میشود و بسیاری از بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا دارای اختلالات خواب دیگری مانند سندرم پاهای بی قرار و آپنه خواب هستند.
علامتی که معمولاً به آن “مه فیبرو” گفته میشود، توانایی تمرکزو توجه روی کارهای ذهنی را مختل میکند.
فیبرومیالژیا اغلب همراه با شرایط دیگری همراه است که شامل:
سندرم روده تحریکپذیر
سندرم خستگی مزمن
میگرن و انواع دیگر سردردها
سیستیت بینابینی یا سندرم مثانه دردناک
اختلالات مفصل گیجگاهی فکی
اضطراب
افسردگی
سندرم تاکی کاردی وضعیتی
درد علامت بارز در این بیماری است. درد در عضلات مختلف و سایر بافتهای نرم اطراف بدن احساس میشود. درد میتواند از یک درد خفیف تا یک ناراحتی شدید و تقریبا غیرقابل تحمل متغیر باشد.
وقتی درد فیبرومیالژیا در قفسه سینه ایجاد شود، میتواند شبیه درد حمله قلبی باشد. درد قفسه سینه در غضروفی است که دندهها را به استخوان سینه متصل میکند. درد ممکن است به شانهها و بازوها نیزسرایت کند.
کمر یکی از رایجترین مکانهایی است که در آن احساس درد میکنید. اکثر افراد در مقطعی از زندگی خود دچار کمردرد میشوند. در کمر درد تشخیص اینکه علت درد چیست دشوار است است، ممکن است به دلیل فیبرومیالژیا یا یک بیماری دیگر مانند آرتریت یا کشیده شدن عضلات باشد. همچنین ممکن است ترکیبی از این سندرم و آرتریت وجود داشته باشد. همان داروهایی که برای تسکین سایر علائم فیبرومیالژیا مصرف میشود میتوانند به کمردرد نیز کمک کنند. تمرینات کششی و تقویتی میتواند به حمایت از عضلات و سایر بافتهای نرم کمر کمک کنند.
درد فیبرومیالژیا ممکن است در عضلات و بافتهای نرم پاها احساس شوند. پا درد ناشی از فیبرومیالژیا میتواند شبیه به سفتی آرتریت یا درد یک عضله کشیده شود. درد را میتوان به صورت عمیق، سوزش یا ضربان دار توصیف کرد.
گاهی اوقات فیبرومیالژیا در پاها مانند بی حسی یا سوزن سوزن شدن است. تمایل غیرقابل کنترل برای حرکت دادن پاها نشانه سندرم پای بی قرار است که میتواند با فیبرومیالژیا همپوشانی داشته باشد. گاهی اوقات خستگی در پاها نیز ظاهر میشود. اندامها میتوانند احساس سنگینی کنند، گویی که توسط وزنهها نگه داشته میشوند.
بسیاری از محققان بر این باورند که تحریک عصبی مکرر باعث تغییر مغز و نخاع افراد مبتلا به فیبرومیالژیا میشود. این تغییر شامل افزایش غیرطبیعی سطوح برخی از مواد شیمیایی در مغز است که نشان دهنده درد میباشد. علاوه بر این، به نظر میرسد گیرندههای درد در مغز نوعی حافظه از درد ایجاد میکنند و حساس میشوند، به این معنی که میتوانند به سیگنالهای دردناک و غیر دردناک بیش از حد واکنش نشان دهند. احتمالاً عوامل زیادی وجود دارد که منجر به این تغییرات میشود، از جمله:
از آنجایی که فیبرومیالژیا در خانوادهها ایجاد میشود، ممکن است جهشهای ژنتیکی خاصی وجود داشته باشد که فرد را مستعد ابتلا به این اختلال کند.
به نظر میرسد برخی از بیماریها باعث ایجاد یا تشدید فیبرومیالژیا میشوند.
فیبرومیالژیا گاهی اوقات میتواند توسط یک رویداد فیزیکی مانند تصادف رانندگی ایجاد شود. استرس روانی طولانی مدت نیز ممکن است باعث این بیماری شود.
عوامل خطر برای فیبرومیالژیا عبارتند از:
فیبرومیالژیا در زنان بیشتر از مردان تشخیص داده میشود.
اگر والدین، خواهر یا برادر به این بیماری مبتلا باشند، ممکن است احتمال ابتلا به آن بیشتر شود.
اگر فردی به آرتروز، آرتریت روماتوئید یا لوپوس مبتلا باشد، احتمال ابتلا به فیبرومیالژیا افزایش مییابد.
در حال حاضر هیچ درمانی برای آن وجود ندارد. در عوض، درمان بر کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی با داروها، استراتژیهای مراقبت از خود و تغییر سبک زندگی متمرکز است.
داروها میتوانند درد را تسکین دهند و به خواب بهتر کمک کنند. داروهای رایج برای فیبرومیالژیا شامل مسکن ها، داروهای ضد تشنج و داروهای ضد افسردگی است.
درد فیبرومیالژیا میتواند به اندازه کافی ناراحت کننده و مداوم باشد که در روال روزانه اختلال ایجاد کند. اگر درد خفیف باشد، یکی از گزینهها مصرف مسکنهای بدون نسخه است، مانند:
استامینوفن
آسپرین
ایبوپروفن
ناپروکسن
داروی ضد تشنج، اولین دارویی بود که سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای این بیماری تایید کرد. سلولهای عصبی را از ارسال سیگنالهای درد مسدود میکند. گاباپنتین برای درمان صرع طراحی شده است، اما ممکن است به کاهش علائم در افراد مبتلا به این بیماری نیز کمک کند.
داروهای ضد افسردگی مانند دولوکستین و میلناسیپران گاهی اوقات برای درمان درد و خستگی ناشی از فیبرومیالژیا استفاده میشود. این داروها همچنین ممکن است بر روی تعادل مجدد انتقال دهندههای عصبی موثر باشند و به بهبود خواب کمک کنند.
اگر داروها علائم را به طور کامل تسکین ندهند، میتوان از جایگزینها استفاده کرد. بسیاری از درمانهای طبیعی بر کاهش استرس و کاهش درد تمرکز دارند و میتوانند به فرد کمک کنند هم از نظر روحی و هم از نظر جسمی احساس بهتری داشته باشد.
درمانهای طبیعی آن عبارتند از:
کاردرمانی و فیزیوتراپی
طب سوزنی
ماساژ درمانی
مراقبه
یوگا
تکنیکهای کاهش استرس
ورزش
رژیم غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی
برخی از افراد مبتلا به این بیماری گزارش میدهند که وقتی از یک برنامه غذایی خاص پیروی میکنند یا از غذاهای خاصی اجتناب میکنند، احساس بهتری دارند. اگر فیبرومیالژیا برای شما تشخیص داده شده است، سعی کنید به طور کلی یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید. غذاهای مغذی منبع انرژی ثابتی را فراهم میکنند و به شما کمک میکنند بدن خود را سالم نگه دارید. آنها همچنین ممکن است به جلوگیری از بدتر شدن علائم کمک کنند.
برخی از استراتژیهای غذایی که باید در نظر داشته باشید شامل:
مصرف میوهها و سبزیجات همراه با غلات کامل، لبنیات کم چرب و پروتئین بدون چربی
از گوشت بیشتر از گیاهان استفاده شود
نوشیدن مقدار زیادی آب
کاهش مصرف قند
ورزش منظم
حفظ وزن ایده آل
ممکن است متوجه شوید که برخی غذاها یا مواد، مانند گلوتن یا مونوسدیم گلوتامات، علائم را بدتر میکنند. اگر اینطور است، یک دفتر خاطرات غذایی داشته باشید تا آنچه میخورید و احساس خود را بعد از هر وعده غذایی یادداشت کنید. این دفترچه خاطرات غذایی را با پزشک خود در میان بگذارید. آنها میتوانند به شما کمک کنند تا هر غذایی که علائم شما را تشدید میکند شناسایی کنید.
در حال حاضر هیچ درمانی برای فیبرومیالژیا وجود ندارد و فرد ممکن است علائم آن را تا پایان عمر تجربه کند. با این حال، برنامههای درمانی ترکیبی از داروها با درمانهای فیزیکی و روانی میتواند به مدیریت علائم کمک کند.
منبع: دکتردیمگ