پله مقابل ما، نه عصبی شد و نه ترش کرد؛ اثری از غرور را در چهره او ندیدم

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: دو سه روز قبل بود که ادسون آرانتس دوناسیمنتو، ملقب به پله بعد از سال‌ها تحمل بیماری درگذشت. افراد مختلف در فوتبال جهان خاطرات بسیاری از پله دارند. مهاجم سابق تیم ملی برزیل که سابقه حضور در ایران را دارد و یک بار حدود ۵۰ سال قبل همراه باشگاه سانتوس به کشورمان سفر کرد و مقابل ترکیبی از بازیکنان مشهور فوتبال ایران قرار گرفت. یکی از بازیکنانی که در آن بازی مشهور سابقه بازی مقابل پله را دارد، همایون شاهرخی است.

سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران که خاطراتی جذاب از پله تعریف می‌کند. او پله را انسانی متشخص معرفی می‌کند که هرگز به کسی از بالا به پایین نگاه نکرد: «اگر اشتباه نکنم اوایل دهه ۵۰ بود که پله با تیم سانتوس به ایران سفر کرد. قرار بود ترکیبی منتخب از بازیکنان آماده فوتبال ایران مقابل سانتوس بازی کنند، اما این اتفاق به دلایلی رخ نداد. رایکوف هدایت تیم منتخب را بدون حضور برخی چهره‌های مشهور بر عهده گرفت. فکر می‌کنم نیمه اول یک بر یک به پایان رسید. نیمه دوم رایکوف تغییراتی در ترکیب به وجود آورد و نتیجه‌اش شکست سنگین مقابل سانتوس بود. نمی‌دانم چرا، فقط می‌دانم تیم نیمه اول خوب کار کرد و حتی می‌توانست رقیب قدرتمندی برای سانتوس در ادامه بازی باشد.»

از شاهرخی پرسیدیم چه خاطراتی از پله در آن ۹۰ دقیقه مهم دارید که او در پاسخ می‌گوید: «انسان بسیار قابل احترامی بود. همه ما از بازی مقابل او لذت بردیم. یادم هست رایکوف مأموریت مهار پله را به نصرالله عبداللهی سپرده بود. پله فوتبالیست خندان و خوش برخوردی بود. بر خلاف برخی ستاره‌های دیگر که تا به جایی می‌رسند، نمی‌شود با آن‌ها حرف زد. ما در زمین این مسأله را به عینه دیدیم. حتی اگر کسی به او ضربه‌ای می‌زد و خطایی می‌کرد، عصبی نمی‌شد و پرخاش نمی‌کرد. من که یادم نمی‌آید در آن بازی پله ترش کرده و برخورد نامناسبی با بازیکنان ما داشته باشد. پله در زمین واقعاً جنتلمن بود و فوتبالش هم نیازی به تعریف من و امثال من ندارد. او بهترین فوتبالیست نسل خودش بود.»

سرمربی سابق تیم ملی درباره عملکرد فنی پله در این بازی دوستانه هم صحبت می‌کند: «واقعاً نیازی به صحبت من درباره عملکرد فنی پله نیست. پله، پله بود. از جمله بازیکنانی که نامشان در تاریخ ماندگار شد. تازه خود پله، آلفردو دی استفانو را به‌عنوان یک بازیکن قدرتمند قبول داشت. آن زمان همه می‌گفتند‌ای کاش پله به رئال مادرید برود و همبازی دی استفانو و پوشکاش شود. او در زمین، انگار نه انگار که پله بود. خیلی فروتن بود و خوش برخورد.»

شاهرخی که عکسی هم کنار پله دارد، صحبت‌هایش را اینگونه به پایان می‌برد: «زمان ما اوزبیو، گرد مولر، بکن باوئر و خیلی از ستاره‌های دیگر دنیای فوتبال به ایران می‌آمدند و ما مقابل آن‌ها بازی می‌کردیم. دروغ هم نگویم، ما همه با آن‌ها عکس هم می‌گرفتیم تا یادگاری برای‌مان بماند. ما بعد از بازی هم به یک میهمانی دعوت شدیم که پله هم آنجا حضور داشت. بهترین فوتبالیست دنیا بود و خیلی‌ها دوست داشتند با او عکس یادگاری بگیرند. پله هم به تمام آن‌ها پاسخ مثبت می‌داد. پله، انسان دیگری بود که من در چهره‌اش هرگز آثار غرور را ندیدم.»