میراث بد: میزبانی تهران برای کشتی آزاد جام باشگاه‌های کشتی جهان

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: مسابقات کشتی آزاد باشگاه‌های جهان ۲۹ بهمن در سالن هفت‌تیر تهران با حضور سه تیم از ایران و سه تیم خارجی برگزار خواهد شد. طبق معمول هم این رقابت بی‌کیفیت میزبانی ندارد و هزینه برگزاری آن بر عهده ایران است. با این همه مشکلات اقتصادی موجود و گرانی دلار حالا باید از مسابقاتی میزبانی کرد که کمترین آورده فنی برای کشتی ایران ندارد.

مسابقات جام باشگاه‌های جهان میراث دوره رسول خادم است. رئیس اسبق فدراسیون کشتی برای رسیدن به برخی از مقاصد خود در کشتی پیشنهاد راه‌اندازی این رقابت‌ها را داد. قرار بود که با این‌کار تعداد میزبان برگزاری مسابقات کشتی در سطح دنیا افزایش پیدا کند و گردش مالی خوبی هم به راه بیفتد و در نتیجه تمام عوامل کشتی از این گردش مالی بهره‌مند شوند. در ابتدای راه‌اندازی هم وعده دادند که کشور‌های دیگر هم پای کار بیایند و از این مسابقات میزبانی کنند، اما حالا چیزی نمانده که راه‌اندازی این مسابقات به یک دهه برسد، اما هنوز ایران تنها میزبان این مسابقات است. طبیعی هم است؛ پول در هیچ کشوری علف خرس نیست که بخواهند برای مسابقاتی که هیچ آورده‌ای ندارد، هزینه کنند.

البته یکی یا دو بار هم کشور‌هایی مثل اوکراین و مجارستان از این مسابقات میزبانی کردند، اما بعد‌ها اعلام شد که بخشی از هزینه میزبانی آن‌ها را هم ایران پرداخت کرده بود. با وجود این هیچ کشوری به جز ایران برای برگزاری مسابقاتی تحت عنوان جام باشگاه‌های جهان علاقه ندارد.

اینجا، اما داستان متفاوت است؛ کسی به حال و روز کشور و اوضاع اقتصادی بد جامعه نگاه نمی‌کند. در روز‌هایی که دلار قیمت سرسام‌آور به خودش گرفته و حالا به رقمی نزدیک به ۴۰ هزار تومان رسیده، اما باز هم برای میزبانی از این مسابقات سطح پایین و ضعیف ابراز علاقه می‌کنند. فقط جایزه ۱۱۰ هزار دلاری مسابقات نزدیک به ۵/۴ میلیارد تومان می‌شود. حالا قرارداد‌های کشتی‌گیران و مربیان و رفت و آمد و اقامت تیم‌ها هم که برعهده میزبان است، جای خود دارد. حالا این همه هزینه زیاد به کشور تحمیل می‌شود، اما خروجی این هزینه گزاف تقریباً هیچ است.

تنها چیزی که در این میان مهم و قابل توجه است، حضور تعدادی از ستاره‌های کشتی ایران است که قرارداد میلیاردی می‌بندند و اندکی شرایط مالی آن‌ها خوب می‌شود، اما به جز آن هیچ بار فنی برای کشتی ایران ندارد.

حالا تیم کشتی بلیش تاکستان که برای اولین بار در لیگ برتر شرکت کرد و عنوان قهرمانی را هم به خود اختصاص داد، باید خودش را برای تأمین هزینه‌های برگزاری این رقابت‌ها آماده کند. ۱۱۰ هزار دلار جایزه نقدی برای جام باشگاه‌های جهان در نظر گرفته شده که سهم تیم اول ۵۰ هزار دلار و سهم دو تیم بعدی هم ۳۰ و ۱۰ هزار دلار است. همچنین در آیین‌نامه مسابقات آمده که ۱۰ هزار دلار از این جایزه نیز در اختیار رئیس فدراسیون کشتی است که به بهترین‌ها اهدا کند.

علیرضا دبیر در ابتدای ورودش به کشتی با برگزاری این مسابقات مخالف بود. با وجودی که بیشتر هزینه‌ها همیشه به دوش اسپانسر‌ها بود، اما با این‌حال به‌عنوان رئیس فدراسیون کشتی با برگزاری این مسابقات مخالف بود. حتی یکی، دو سال هم از برگزاری آن طفره رفت؛ چرا که به این حقیقت پی برده بود که برگزاری کشتی جام باشگاه‌های جهان هیچ سودی برای کشتی ایران به لحاظ فنی ندارد و دور ریختن پول است، اما حالا خودش تن به برگزاری این مسابقات داد.

البته که میزبانی از مسابقات بین‌المللی می‌تواند یک اتفاق مهم برای کشتی ایران باشد، اما مسابقاتی که در سطح بین‌الملل دارای اهمیت باشد و به لحاظ فنی هم مشخص باشد هزینه‌ای که انجام می‌شود، به همان اندازه خروجی هم دارد. در سال‌های اخیر بسیاری از تیم‌ها و اسپانسر‌ها به‌دلیل همین هزینه‌های گزاف قید سرمایه‌گذاری در کشتی را زدند.

اگر یک تورنمنت خوب با حضور برخی از کشور‌های صاحبنام برگزار شود و همین مقدار و یا حتی بیشتر هم هزینه شود، حرفی نیست. به طور مثال برای یکی از همین مسابقات دارای امتیاز رنکینگ اتحادیه جهانی و یا اصلاً همین جام تختی که حالا هیچ علاقه‌مندی ندارد، اگر این همه هزینه شود و چند تیم خوب خارجی را بشود به مسابقات دعوت کرد، یک اتفاق مهم برای کشتی ایران است و طبیعی است که کسی هم از هزینه‌ها گلایه نکند، اما اینکه مسابقاتی برگزار شود و فقط منافع چند فرد خاص تأمین شود، جای بررسی دارد.