به گزارش مجله خبری نگار، چه نخستین باری باشد که با کسی رابطه جسمی صمیمانه برقرار میکنید چه صدمین بار، ایجاد یک فضای امن برای ابراز حد و مرزها و خواستهها، چیزی است که همه ما باید در زندگی جنسی خود برای رسیدن به آن تلاش کنیم.
وقتی از رابطه جنسی و اعمال جنسی سخن به میان میآید، رضایت از اهمیت بالایی برخوردار است. روشن کردن اینکه هر فرد چه چیزی را دوست دارد و چه چیزی را دوست ندارد، بهترین راه برای اطمینان از این است که شما و شریک جنسیتان درک متقابلی دارید و تضمین میکند که هر دو اوقات خوبی را سپری میکنید.
در حالیکه برقراری ارتباط در اتاقخواب موضوعی کلیدی است، اما پرسیدن پرسشهای پیدرپی در میانه رابطه ممکن است برای طرف مقابل خوشایند نباشد.
سارا لوریمار، هماهنگکننده سلامت جنسی و باروری در GenWest و متخصص سکس در انستیتو سکسولوژی و پزشکی جنسی استرالیا، نکاتی را در مورد چگونگی درخواست رضایت، بدون اینکه «لحظه» را خراب کند، گوشزد میکند.
لوریمار عقیده دارد که همه ما میخواهیم بهترین شریک جنسیای باشیم که میتوانیم، و این امر به معنای برقراری ارتباط و بذل توجه است.
به نظر او صحبت درباره رضایت، بسته به اینکه چگونه با آن شخص مکالمه، و ارتباط برقرار میکنید، برای هرکس متفاوت خواهد بود. مکالمهای از قبل، مطرح کردن چیزهایی که شما را تحریک میکنند یا حس و حالتان را از بین میبرند، و فراهم کردن فضایی برای بحث درباره مواردی مانند محافظت و پیشگیری و بیماریهای مقاربتی، پیش از اینکه اوضاع داغ و سنگین شود، میتواند مفید باشد.
سارا پیشنهاد میکند که گفتن عباراتی مانند «میخواهی فلان کار را امتحان کنی...»، «اگر فلان چیز را میخواهی بیا اینجا...»، «اجازه دارم این کار را برایت انجام دهم؟» و «بگو چه میخواهی»، را آزمایش کنید. اگر از نحوه درخواست ابراز رضایت مطمئن نیستید، عباراتی مانند «نشانم بده که چطور دوست داری»، «این مشکلی ندارد؟» و «آیا میخواهی ادامه دهم؟»، به شما این امکان را میدهد که به شیوهای غیررسمی و بازیگوش، از طرفتان درخواست رضایت کنید و در عین حال، برای شریک جنسی خود فضایی ایجاد کنید تا بتواند احساساتش را و کارهایی که دوست دارد یا دوست ندارد، بیان کند.
به خاطر داشته باشید که تمایلات جنسی ما سیالند. چه بسا چیزی که شاید یک بار دوست داشته باشیم، بارهای بعدی دیگر خوشایندمان نباشد. همچنین، تجربه کردن گونههایی از رابطه جنسی که ممکن است برای طرف مقابل دردناک باشد، نیاز به محکمکاری بیشتری دارد.
به تازگی قوانین «تصدیق رضایت» در برخی کشورهای جهان تصویب شده است و در جاهای دیگر هم کمکم این موضوع شکل جدیتری به خود میگیرد. «تصدیق رضایت» به این معنا است که «فرض داشتن رضایت» کافی نیست. رضایت باید صریح باشد و نباید ذرهای تردید در مورد اینکه پاسخ یک «بله» مشتاقانه است، وجود داشته باشد؛ ضمن اینکه این پاسخ میتواند هر لحظه تغییر کند.
البته این قوانین فقط اعمال جنسی را پوشش نمیدهند. مواردی مانند ارسال یا دریافت عکسها و فیلمهای بیپرده و جنسی و استفاده نکردن از روشهای پیشگیری از بارداری و حفاظت، مانند کاندوم، نیز تحت پوشش قوانین جدید قرار گرفتهاند.
اگرچه ابراز رضایت همیشه نباید شفاهی باشد، اما واضحترین راه برای سنجش احساس شریک جنسیتان است. با این حال، رضایت شفاهی تنها شکل رضایت نیست و ضروری است که با شریک جنسی خود با روشهای دیگر نیز ارتباط برقرار کنید و از احساساتش مطلع شوید.
لوریمار در این باره میگوید: «گاهی اوقات رضایت با درخواست صریح به دست میآید، اما توجه به زبان بدن نیز مهم است. راههای اعلام رضایت میتواند متفاوت باشد. باید احساس امنیت ایجاد شود تا افراد احساس راحتی کنند تا خودشان را ابراز کنند و بدون احساس اجبار یا تهدید، آنچه میخواهند یا نمیخواهند انجام دهند، با طرف مقابل خود شریک شوند. اگر مطمئن نیستید، تنها به توافقهای شفاهی اعتماد نکنید تا دریابید که آیا کسی رضایت خود را اعلام میکند یا خیر. کمی مکث کنید و ببینید هر دو چه احساسی دارید.»
در مسئله بیان نیازهای خود، گاهی گفتن آسانتر از انجام دادن است. ما این کار را هر روز انجام میدهیم؛ با چیزهایی مانند بله یا نه گفتن به ملاقات دوستان برای شام، یا انجام پروژههای اضافی در محل کار. اما وقتی از رابطه جنسی سخن به میان میآید، بیان احساسات واقعی خودمان میتواند ناخوشایند و مغذبکننده باشد. نه تنها باید «نه گفتن» و «نه شنیدن» را تمرین کنیم، بلکه باید محیطی در رابطه ایجاد کنیم که بتوان در فضایی صمیمانه درباره ترجیحهای شریک جنسی خود صحبت کرد.
این نوشته اولین بار در مجله فشن ژورنال استرالیا منتشر شده است.