به گزارش مجله خبری نگار، این هفتمین باری است که تیم ملی والیبال ایران، حضور در قهرمانی جهان را تجربه میکند. رقابتهای ۱۹۷۰ بلغارستان نخستین تجربه والیبال ایران در رقابتهای جهانی بود. دورانی که آسیاییها و بخصوص ژاپن، از بزرگان والیبال دنیا بودند و تیم ایران هم با نسل خوبی از بازیکنانش، توانست راهی این رقابتها شود. رقابتهایی که عنوانی بهتر از بیست ویکمی را برای ایران به همراه نداشت.
سالهای ۱۹۹۸، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ هم پنج دوره دیگری بودند که تیم ایران سهمیه حضور در رقابتهای قهرمانی جهان را کسب کرده و یکی از آسیاییهای حاضر در این رویداد مهم بود. به این ترتیب رقابتهای ۲۰۲۲، هفتمین حضور در مجموع و پنجمین باری است که تیم ایران بهصورت متوالی حضور در این رقابتها را تجربه میکند.
عنوان بیست ویکمی اولین و سومین دوره، بدترین و ششمی در رقابتهای ۲۰۱۴، بهترین عناوینی است که ایران در ادوار مختلف رقابتهای قهرمانی جهان کسب کرده است.
۲۰۱۴ شاید تا سالها، بهترین سال والیبالی باشد. چهارمی در لیگ جهانی و ششمی در رقابتهای قهرمانی جهان، یک سال رؤیایی را برای ایران به ارمغان آورد و بهترین عناوینی شد که ایران در هردوی این رقابتها کسب کرده است.
تیم ایران رقابتهای ۲۰۱۴ را با دو برد فوقالعاده برابر امریکا و ایتالیا آغاز کرد.
دو بردی که انرژی عجیب و غریب آن تا مرحله نهایی همراه شاگردان وقت کواچ بود، اما در نهایت آلمان، فرانسه و روسیه اجازه بالا رفتن بیشتر را به ایران ندادند تا تیم ایران به عنوان ششمی دنیا دست پیدا کند.
والیبالیستهای ایران در دوره گذشته یعنی سال ۲۰۱۸، با هدایت ایگور کولاکوویچ به قهرمانی جهان رفتند. جایی که اگرچه در آغاز خیلی هم بد نبود و تیم ایران با باخت به لهستان در گروه مقدماتی خود دوم شد، اما در مرحله دوم سه باخت عجیب مانع صعودش به جمع برترینها شد.
در نهایت عنوانی بهتر از سیزدهمی برای تیم ایران بهدست نیامد. تیمی که در آن دوره ادعای رسیدن به جمع هشت تیم برتر را داشت و حتی رؤیایی فراتر را دنبال میکرد.