به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: ویدیوهایی که از اعتراضهای تند سرمربی تیم ملی والیبال نوجوانان ایران به هنگام برگزاری دیدار فینال آسیا منتشر شده، همه را شوکه کرده است.
اعتراض سرمربی تیم ملی ایران به شکلی است که همه حتی رئیس ایرانی کمیته داوران آسیا را متهم به جانبداری از تیم مقابلش میکند آن هم در حالی که فیلم بازی فینال از جانبداری سازماندهی شده خبر نمیدهد.
به نظر میرسد یا فدراسیون در انتخاب سرمربی تیم اشتباه کرده یا این سرمربی زیادی روی قهرمانی تیمش حساب کرده که با شکست در یک بازی، این گونه اختیار از دست داده است.
اگر این مسابقه در کشوری دیگر بود، تا این اندازه حیرتزده نمیشدیم؛ اما وقتی میزبان بازیها هستیم چرا باید شاهد چنین تنشهای عجیبی باشیم؟ ایران مدتهاست خود را از بدنه والیبال قاره آسیا جدا کرده. چرا باید در دیدار فینال این گونه دست بسته باشیم و وقتی که باختیم، اخلاق را هم با نتیجه بازی، ببازیم؟
هنر سرمربیان تیمهای بزرگ وقتی عیان میشود که در تنگنا قرار میگیرند و یکی از آن موارد به هنگام پذیرش شکست است. بازیکنان در بحرانها نیاز به راهنمایی مربیان دارند تا از مخمصه نجات پیدا کنند. سرمربیای که خود در حل بحران عصبانیت فردی عاجز میماند، آیا قادر است بحران تیمش را حل کند و راه فرار از بنبست را به شاگردانش نشان دهد؟