چرا آمریکا از همکاری نزدیک ایران و روسیه نگران است؟

به گزارش مجله خبری نگار، سه‌شنبه شب ۲۸ تیر ماه تهران میزبان هفتمین نشست سران ضامن روند آستانه با حضور ولادیمیر پوتین و رجب طیب اردوغان روسای جمهور روسیه و ترکیه به میزبانی آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی بود. نشستی که به بیانیه ۱۶ بندی تهران انجامید.

حضور پوتین در تهران واکنش آمریکایی‌ها را به همراه داشت تا جایی که سخنگوی کاخ سفید در اظهاراتی با بیان این‌که سفر پوتین به ایران نشان می‌دهد که او قصد ندارد جنگ در اوکراین را متوقف کند، افزود: پوتین اکنون منزوی شده و به ایران نیاز دارد. ما به دنبال تشدید تحریم‌ها علیه روسیه هستیم و در مرحله آینده افراد و نهاد‌های بیشتری را شامل می‌شود. 

ناصر کنعانی سخنگوی وزارت امور خارجه نیز روز چهارشنبه در نشست هفتگی در این باره گفت: رابطه ایران و روسیه به عنوان دو کشور مستقل و همسایه و منطقه‌ای رابطه‌ای کاملا دوجانبه و مبتنی بر مصالح و منافع دو کشور است و اساسا ارتباطی به دولت آمریکا ندارد که درباره روابط دوجانبه ایران با دیگر کشور‌ها اظهارنظر و یا مداخله کند. دو کشور بر مبنای منافع و مصالح مشترک روابط خودشان را تعریف کردند و این رابطه سازنده و منطقی است و اتفاقا نشان می‌دهد علاوه بر منافع دو کشور در حوزه منطقه‌ای هم کاملا یک رابطه سازنده است و نتیجه این رابطه سازنده را در تقویت و تحکیم روند صلح و ثبات و امنیت در سوریه و مبارزه مشترک علیه تروریسم شاهد بودیم. نقش سازنده‌ای که از سوی دولت آمریکا هیچگاه شاهد نبودیم. روابط مستقل ایران و روسیه در همین چارچوب ادامه خواهد یافت.

در همین خصوص «مهدی خورسند» پژوهشگر مسائل اوراسیا گفت: تحولاتی که امروز در صحنه روابط بین‌الملل و به خصوص در حوزه محیط پیرامونی روسیه و ایران شاهدیم، بیانگر ابعاد مشخصی از دوران گذار نظم بین‌المللی است. در این دوران گذار نظم بین‌المللی ما چند بازیگر و چند مولفه مشخص داریم که قدرت‌های مستقل دنیا چه در ابعاد بین‌المللی و چه منطقه‌ای هستند.

وی با بیان این‌که روسیه به عنوان یک قدرت بین‌المللی و ایران به عنوان یک قدرت منطقه‌ای این روز‌ها نزدیکی بیشتری را با هم پیدا کردند، عنوان کرد: به دلیل این‌که این دو بازیگر در صحنه روابط بین‌الملل اشتراکی در مقابله با اقدامات هژمونیک آمریکا و جایگاه هژمونیک آمریکا در دنیا دارند، قرابت و نزدیکی این روابط همواره مورد توجه و سوءظن آمریکایی‌ها بوده و هست.

این کارشناس مسائل اوراسیا ادامه داد: امروزه شاهد یک جنگ تحمیلی به روسیه هستیم، جنگی که اگر روسیه وارد این فضا نمی‌شد، ما شاهد گسترش ناتو به شرق و قاعدتا به خطر افتادن منافع روسیه و قطعا در بلندمدت‌تر ایران بودیم، در این شرایط حضور سران ترکیه و روسیه در تهران و مناسبات رو به گسترش ایران و روسیه، وحشت آمریکایی‌ها را به همراه داشته است. این مناسبات در زمینه‌های اقتصادی و سیاسی و اخیرا هم به ادعای آمریکایی‌ها در زمینه‌های نظامی است، چیزی که می‌تواند سبب قوام بخشیدن به گفتمانی باشد که ایران بعد از حدوث انقلاب اسلامی در جغرافیای ایران آن را دنبال کرده و آن تبدیل گروه‌های مقاومت به جریان و محور مقاومت است.

خورسند بیان کرد: جمهوری اسلامی ایران در این گفتمان و در این راهبرد تلاش کرده با تئوریزه کردن و عملیاتی کردن آن بار‌ها و بار‌ها دامنه و گستره محور و جریان مقاومت در مقابل نظام استکبار جهانی را گسترش دهد و نمود عینی این قضیه را در مبارزه ایران با داعش و جریان صهیونیستی - تکفیری داعش شاهد بودیم که ایران با تبیین خطرات داعش به روسیه، باعث شد روسیه هم در این مبارزه حضور یابد و با کمک روسیه و با تدابیر و اقتدار ایران در کنار دولت سوریه، توانستند داعش را از بین ببرند. خطری که می‌رفت کل جریان مقاومت در دنیا را تحت تاثیر قرار دهد که با تدابیر این سه کشور این خطر از بین رفت.

وی با ذکر این نکته که آمریکایی‌ها تجربه نزدیکی ایران و روسیه را در سوریه و در مقابله با داعش دیدند، گفت: در حال حاضر آمریکایی‌ها نگران نزدیکی ایران و روسیه هستند و از این در هراسند که اگر در جنگی که برای گسترش ناتو به شرق، به روسیه تحمیل کردند، ایران به کمک روسیه بیاید، قاعدتا پیروز این جنگ محور روسیه و ایران خواهد بود و دلیل ترس و وحشت آن‌ها از همین قضیه است.

این پروهشگر مسائل اوراسیا در پایان با بیان این‌که از سوی دیگر پرونده هسته‌ای ایران هم به لحظات و زمان خاصی نزدیک شده و آمریکایی‌ها از این بیم دارند که همراهی بیشتر روسیه با ایران شاید زمینه تغییر نظر ایران برای احیای برجام را فراهم کند، عوان کرد: این موارد می‌تواند شاخصه‌های بارز نگرانی‌های غرب از نزدیکی ایران و روسیه در تحولات کنونی صحنه روابط بین‌الملل باشد.