داستان رنگ‌های رئال و لیورپول

به گزارش مجله خبری نگار، امشب دو تا از بزرگترین و پرافتخارترین تیم‌های اروپا برای ایستادن بر قله فوتبال قاره سبز در پاریس به مصاف هم می‌روند. یک طرف رئال مادرید، موفق‌ترین تیم قاره با ۱۳ قهرمانی و طرف دیگر لیورپول که خود شش قهرمانی به دست آورده است. اما جدا از همه وجوه بزرگی فینالیست‌های امشب، این بازی دیدار دو تیم با جذاب‌ترین لباس‌های اروپا است.

لباس تمام سفید رئال مادرید بخشی از هویت باشگاه است و حداقل در سه لقب تیم مشخص شده: لا کازا بلانکا یا کاخ سفید، لوس بلانکوس یا سفید‌ها و لوس مرنگوئس که دسر معروف فرانسوی است.

داستان لیورپول قرمز

تبدیل لیورپول به لباس تمام قرمز کمی متفاوت بوده. ریشه‌های باشگاه مشخص است و لباس‌های خانگی آبی و سفید برای تمایز از اورتون بود. در آن زمان اورتون تیم قرمزپوش بود و لیورپول آبی و سفید به تن می‌کرد. این، اما زیاد دوام نداشت و در سال ۱۸۹۶ باشگاه با رنگ شهر منطبق شد و پیراهن قرمز و جوراب سفید رنگ لباس باشگاه شد.

این تا سال ۱۹۶۴ ادامه داشت. بیل شنکلی که لیورپول را به یک تیم قدرتمند تبدیل کرد، نقش مهمی در این تغییر داشت، چون خواست لباس باشگاه تمام قرمز شود.

یان سنت جان، مهاجم افسانه‌ای آن تیم لیورپول در کتاب زندگینامه‌اش نوشت شنکلی می‌خواست لباس تیم اثر روانی بگذارد؛ از نظر او قرمز نشانه خطر و نشانه قدرت بود.

لیورپول هرگز به عقب برنگشت. اولین بار در جام باشگاه‌های اروپا مقابل اندرلخت این لباس را به تن کردند و ۳ بر صفر برنده شدند. شنکلی بعد‌ها گفت به خانه رفته و به همسرش گفته در آنفیلد تیمش مثل یک گلوله آتش در حال سوختن بوده. در پایان آن فصل، لیورپول نخستین قهرمانی در جام حذفی انگلیس را جشن گرفت و سال‌های باشکوه و پرافتخار بعدی و قهرمانی‌های اروپا در دوران تیم یکدست قرمزپوش شنکلی به دست آمد.

حالا تیم لیورپول در پاریس با لباس یکدست قرمز بازی می‌کند و به ایده شنکلی ادای احترام می‌کند که به لیورپول در برابر رقبا برتری داد؛ بنابراین وقتی رئال مادرید و لیورپول در استاد دو فرانس مقابل هم قرار می‌گیرند، شکل لباسشان نتیجه تلاش پاراخس و شنکلی است و هر دو امید دارند با خوش‌یمنی این لباس در فینال به موفقیت دیگری برسند.

داستان رئال سفید

تقریباً در تمام تاریخ ۱۲۰ ساله رئال مادرید، بازیکنان باشگاه این لباس را به تن کرده‌اند و شاید ریشه آن به تیم فوتبالی ناشناخته در اواخر قرن ۱۹ در لندن بر می‌گردد. کورینتیان اف سی از اووال، کریستال پالاس و کویینز کلاب به‌عنوان زمین خانگی استفاده می‌کرد و بازی‌هایش را بر اساس اصول مشخصی برگزار می‌کرد. «روحیه کورینتیان» تمرکز بر رعایت اصول اخلاقی، فوتبال جوانمردانه و بازی فقط به عشق فوتبال داشت و این‌ها چراغ راهنمای باشگاه در مسیر خود بود.

کورینتیان برای رسیدن به جام یا جوایز نقدی بازی می‌کرد و شاید بارزترین نمود این روحیه تیم در ضربات پنالتی بود که بازیکنان کورینتیان عمداً خراب می‌کردند یا اجازه می‌دادند تیم حریف براحتی گل کند.

گفته می‌شود آرتور جانسون، بنیانگذار رئال مادرید، در روز‌های اول کارش به باشگاه کورینتیان توجه داشته هرچند هیچ دلیلی برای این ادعا ارائه نمی‌شود، اما این باور وجود دارد که اصول کورینتیان مورد توجه جانسون بوده.

اگرچه ریشه‌های مربوط به کورینتیان در پیراهن سفید رئال جای بحث دارد، اما قطعاً باشگاه لندنی در لباس یکدست سفید مادرید نقش پررنگی داشته. در اواسط دهه ۱۹۲۰ میلادی، بازیکنان مادرید، پاتریسیو اسکوبال و فلیکس کوئسادا در لندن بازی کورینتیان را مشاهده کردند. آن‌ها از نگرش باشگاه خوششان آمد-هر چند درباره پنالتی نظر خاصی از آن‌ها ضبط نشده- و این الهام‌بخشی را به اسپانیا بردند.

الگوبرداری از اصول اخلاقی کورینتیان، روی لباس رئال مادرید اثر گذاشت و این تیم با پیراهن سفید و شورت مشکی بازی می‌کرد. تغییر صورت گرفت و در بازی مهمی مقابل بارسلونا از این لباس استفاده شد. در بازی رفت در مادرید، کاتالان‌ها ۵ بر یک به پیروزی رسیدند و در بازی برگشت ۲ بر صفر برنده شدند تا شکست تحقیرآمیز رئال تکمیل شود. کمی بعد از طرح اسکوبال و کوئسادا، شورت‌های مشکی کنار رفت و رئال تمام سفید شد. رئیس باشگاه، پدرو پاراخس، گفت تغییر لباس بدیمن بوده و لباس تیم تمام سفید خواهد بود.

تقریباً یک قرن گذشته و لباس رئال مادرید تغییرات زیادی داشته از لباس بازی‌های خارج از خانه که صورتی کمرنگ بود تا اژد‌های یوجی یاماموتو، اما سفید هرگز عوض نشده است. این لباس را دی استفانو، رائول، زیدان، رونالدو، رونالدوی دیگر و بقیه پوشیده‌اند و لوس بلانکوس موفق‌ترین باشگاه تاریخ شده است. واقعاً نمی‌دانیم اگر شورت‌های مشکی سال ۱۹۲۵ باقی می‌ماند، تا به حال چه بر سر تیم می‌آمد!

منبع: ایران ورزشی