ضرب المثل ” یارب مباد آنکه گدا معتبر شود “

به گزارش مجله خبری نگار،ضرب المثل باعث میشه که در کمترین زمان منظور خودمون رو با استفاده از تعداد کمی از کلمات به طرف مقابل برسونیم.

از طرفی خیلی از حرف‌ها رو نمیتونیم به صورت رک و مستقیم بزنیم، ضرب المثل‌ها باعث میشن که بتونیم به راحتی با استفاده از دو پهلو حرف زدن حرف خودمونو بزنیم.

خیلی از ضرب المثل‌ها هم معنی دقیق ندارن و وقتی با یه نفر صحبت می‌کنیم می‌تونیم به عنوان تموم کننده اون بحث از ضرب المثل استفاده کنیم تا طرف مقابل به معنیش فک کنه و از ادامه بحث خودداری کنه.

یه وقتایی هم واقعا برای توصیف یه موضوع هیچ چیزی بهتر از یه ضرب المثل نیست و اون وضعیت و اون حال و هوا رو فقط یه ضرب المثل میتونه توصیف کنه.

یکی از مواردی هم که می‌تونه به جذاب‌تر شدن صحبت‌های شما کمک کنه همین ضرب المثل‌ها و استفاده از اون هاست.

یارب مباد آنکه گدا معتبر شود یعنی چه؟

۱- یعنی خدا نکند روزی بیاید که کسی که ظرفیتش کم است دارای مقام و جایگاهی شود که در اینصورت هم فخر می‌فروشد و پز می‌دهد هم دیگران را تحقیر خواهد کرد.
۲- این ضرب المثل درواقع مصراعی از این بیت از شعر حافظ است:

در تنگنای حیرتم از نِخوَت رقیب
یا رب مباد آن که گدا معتبر شود
نخوت: تکبر و غرور
تنگنا: سختی و فشار
رقیب: نگهبان و مراقب معشوق / حریف
معتبر: دارای ارزش و اعتبار

گدا: کسی که فقیر و تنگدست است البته در اینجا کم ظرفیتی و فقر فرهنگی مد نظر است.

معنی بیت

از غرور و تکبر رقیب (نگهبان یا حریف) در فشارم (که چرا اینگونه مغرور گشته است!) – خدا نکند کسی که لیاقت جایگاه برتر را ندارد، به یک مقام و منزلتی برسد.

مفهوم بیت

کسی که ظرفیت وجودی اش محدود است و ارزشمندی را در داشتن مال و ثروت و جایگاه دنیوی می‌بیند، وقتی هم خودش به یک مقام و منزلتی می‌رسد فکر می‌کند واقعا انسان ارزشمندی شده! دیگر به کسی اهمیت نمی‌دهد بلکه دیگران را کم ارزش می‌بیند و نشست و برخاست با پایین‌تر از خود را کسر شأن می‌داند!

به این فرد می‌گویند گدا و فقیر؛ حتی اگر واقعا هم پولدار و ثروتمند باشد. ثروت در پول نیست! گاهی کسی ثروت فراوانی دارد، اما فقر فرهنگی دارد! وقتی دو کلام با شما صحبت می‌کند مدام در حال اشاره به زندگی پر زرق و برقش می‌کند تا بلکه از این راه برای خود کسب اعتبار کند. اما زهی خیال باطل!

مردم اگر ظاهرا به یک ثروتمند بی فرهنگ احترام بگذارند قطعا جایگاهی برای آن شخص در دلشان ایجاد نمی‌کنند. اصلا محبتی به او نخواهند داشت. اگر هم محبتی باشد در بیشتر مواقع تظاهر است!

۳- یعنی خدا نکند انسان‌های پست و ذلیل به مقام‌های بلند دنیایی دست یابند. در اینصورت تنها هدفشان رسیدن به اهداف خود خواهد بود حتی اگر مجبور باشند ضعفا را له کنند و از روی آن‌ها به راهشان ادامه دهند!