Nutrients: خوردن ماهی بیشتر ممکن است به کاهش خطر بیماری قلبی کمک کند

به گزارش مجله خبری نگار، در مطالعه‌ای که اخیراً در مجله Nutrients منتشر شده است، محققان یک متاآنالیز برای تعیین ارتباط بین مصرف ماهی و خطر بیماری قلبی عروقی (CVD) انجام دادند.

تحقیقات نشان می‌دهد که رژیم‌های غذایی ناسالم و سبک زندگی بی‌تحرک در افزایش میزان مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی در سراسر جهان نقش دارند. مطالعات دیگر نشان داده‌اند که مصرف ماهی می‌تواند به طور قابل توجهی میزان ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و مرگ و میر مرتبط را کاهش دهد. با این حال، تحقیقات بیشتر، از جمله متاآنالیز‌های اضافی، برای درک تأثیر نوع ماهی و روش‌های پخت آن بر بیماری‌های مختلف قلبی عروقی و ارائه توصیه‌های غذایی فعلی مورد نیاز است.

در متاآنالیز حاضر، محققان تأثیر مصرف ماهی را بر پیامد‌های بیماری‌های قلبی عروقی ارزیابی کردند.

پایگاه‌های داده برای یافتن مطالعات مشاهده‌ای با طرح‌های مطالعه آینده‌نگر که به زبان انگلیسی در مجلات معتبر بین ۱ ژانویه ۲۰۱۲ و ۳۱ مارس ۲۰۲۳ منتشر شده بودند، جست‌و‌جو شدند. مصرف ماهی به عنوان عامل مواجهه در نظر گرفته شد، تخمین‌های خطر برای مقایسه اثرات مصرف زیاد و کم ماهی انجام شد و خطر بیماری‌های قلبی عروقی و مرگ و میر مرتبط با آن به عنوان پیامد در نظر گرفته شد.

علاوه بر این، منابع مطالعات گنجانده شده برای شناسایی مطالعات بیشتر بررسی شدند. بررسی‌های سیستماتیک، متاآنالیزها، اختراعات، گزارش‌ها، پوسترها، چکیده‌ها، نامه‌ها، ارائه‌های کنفرانس، مجموعه مقالات سمینار‌ها و مقالات نظری حذف شدند. دو محقق به طور مستقل مطالعات را انتخاب کردند و اختلافات از طریق بحث یا مشورت با محقق سوم حل شد. خطر سوگیری با استفاده از مقیاس نیوکاسل-اتاوا (NOS) ارزیابی شد.

محققان با استفاده از رویکرد اثرات تصادفی، داده‌های مربوط به خطرات نسبی تعدیل‌شده چند متغیره (RR) را برای گروه‌های مصرف زیاد و کم ماهی برای بروز بیماری‌های قلبی عروقی و مرگ و میر مرتبط با آن ترکیب کردند. از متا-رگرسیون غیرخطی برای تعیین رابطه بین مصرف ماهی و خطر بیماری‌های قلبی عروقی استفاده شد.

سپس ارزیابی‌های حساسیت انجام شد و هر مطالعه از مطالعه حذف و بر اساس نوع پیامد قلبی عروقی، ماهی مصرف شده و روش پخت طبقه‌بندی شد. ناهمگونی مطالعه با استفاده از مقادیر I۲ و سوگیری انتشار با استفاده از آزمون Egger ارزیابی شد.

از ۲۴۱۳ رکورد شناسایی‌شده اولیه، ۲۳۴۸ مورد پس از بررسی چکیده عنوان حذف شدند. ۶۵ مطالعه باقی ماند که از این تعداد، ۱۸ مطالعه واجد شرایط که در هلند، ایالات متحده، دانمارک، سوئد، ایتالیا، اسپانیا، آلمان، استرالیا، ژاپن و چین انجام شده بودند، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. میانگین سن شرکت‌کنندگان، نسبت مردان، حجم نمونه و مدت پیگیری به ترتیب ۵۶ سال، ۴۵ درصد، ۳۶۷۱۳ شرکت‌کننده و ۱۲ سال بود.

میانگین تعداد رویداد‌های قلبی عروقی تهدیدکننده حیات و غیرتهدیدکننده حیات (ترکیبی)، غیرکشنده و کشنده به ترتیب ۱۸۶۵، ۱۵۳۲ و ۱۱۳۵ بود. شایع‌ترین رویداد‌های قلبی عروقی ثبت شده، انفارکتوس میوکارد (میانگین ۱۱۲۳ رویداد)، سکته مغزی (میانگین ۶۷۴ رویداد) و بیماری عروق کرونر (میانگین ۳۰۷ رویداد) بودند. میانگین نمره NOS برابر با ۷ به دست آمد که نشان دهنده کیفیت بالای مطالعات انتخاب شده است. با این حال، ناهمگونی متوسط ​​تا زیادی در مطالعات انتخاب شده مشاهده شد (I۲، ۷۲%).

یک متاآنالیز، ۷۸۸۰۵ مورد بیماری قلبی عروقی را در یک جمعیت ترکیبی متشکل از ۱,۴۴۲,۴۰۷ نفر در طول ۱۸,۹۲۶,۴۸۶.۰ سال تجمعی فردی بررسی کرد. مصرف زیاد و کم ماهی با ۸ ٪ (OR، ۰.۹) کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی همراه بود. تجزیه و تحلیل متا رگرسیون نشان داد که مصرف ۵۰ گرم ماهی روزانه به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی تهدید کننده زندگی و غیر تهدید کننده زندگی را ۹ ٪ (OR، ۰.۹) کاهش می‌دهد، همانطور که با یک منحنی S شکل با کاهش یکنواخت نشان داده شده است.

به طور مشابه، مصرف دو تا سه وعده ۱۵۰ گرمی ماهی در هفته، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را تا ۸ درصد (OR ۰.۹) کاهش می‌دهد و مصرف یک وعده کامل ماهی در روز می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را تا ۳۰٪ یا کمتر کاهش دهد. تجزیه و تحلیل حساسیت نتایج مشابهی را به همراه داشت که نشان‌دهنده استحکام نتایج اولیه است که عاری از سوگیری انتشار بودند.

مصرف زیاد ماهی چرب به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی کشنده و غیرکشنده را تا ۱۲٪ کاهش می‌دهد، احتمالاً به دلیل محتوای بالای اسید‌های چرب امگا ۳ چند غیراشباع (PUFAs)، مانند ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) و دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA)، که خطر بیماری‌های قلبی عروقی، تجمع پلاکت‌ها و التهاب را کاهش می‌دهند. خطر قابل توجه، اما کمی افزایش یافته بیماری‌های قلبی عروقی با مصرف زیاد ماهی سرخ شده گزارش شده است، احتمالاً به دلیل استفاده از روغن‌های گیاهی سرشار از اسید‌های چرب اشباع مانند روغن پالم.

به طور کلی، یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که مصرف ماهی ممکن است خطرات بیماری‌های قلبی عروقی کشنده و غیرکشنده را کاهش دهد، که با تحقیقات قبلی مطابقت دارد. افزایش مصرف ماهی ممکن است منجر به تجمع آلاینده‌های آب مانند جیوه، فلزات سنگین و میکروپلاستیک‌ها شود که می‌توانند برای انسان سمی باشند. تحقیقات بیشتر، از جمله مطالعات جامع‌تر، برای روشن شدن ارتباط بین مصرف ماهی، رفاه انسان و آلودگی کلی آب مورد نیاز است.

*این اطلاعات صرفاً جهت اطلاع‌رسانی ارائه شده و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها نمی‌باشد.