به گزارش مجله خبری نگار، به گفته محققان، این ویلچر از طریق الکتروانسفالوگرافی (EEG) به سیگنالهای مغزی پاسخ میدهد و این سیگنالها را به فرمانهایی برای موتورهای الکتریکی تبدیل میکند تا به چپ، راست، جلو یا برای توقف ویلچر حرکت کنند.
پروفسور الکساندر فرادکوف از دانشگاه میگوید: «با همکاری دانشجویان، ما یک ویلچر ساختیم که مستقیماً توسط سیگنالهای مغزی کنترل میشود. به لطف الگوریتمهای توسعهیافته، این صندلی به طور دقیق تشخیص میدهد که فرد چه زمانی میخواهد به سمت راست و چه زمانی میخواهد به سمت چپ حرکت کند.»
به گفته دفتر مطبوعاتی این موسسه، مزیت این نوآوری این است که برخلاف نوآوریهای مرسوم مشابه، نیازی به کاشت الکترود در مغز ندارد. در عوض، از حسگرهای EEG خارجی که از طریق یک کلاه مخصوص به سر متصل میشوند، برای کنترل ویلچر استفاده میشود.
مزیت دیگر این است که الگوریتمهایی که فعالیت مغز را پردازش میکنند، به طور خودکار با ویژگیهای مغز کاربر سازگار میشوند و فرآیند یادگیری را تسریع میکنند و دقت کنترل صندلی را افزایش میدهند. این فناوری همچنین به طور مداوم دستورات جدید را یاد میگیرد و دامنه عملکرد خود را گسترش میدهد. به لطف این، میتوان از آن نه تنها برای توانبخشی، بلکه برای کنترل دستگاههای مختلف، از خانههای هوشمند گرفته تا اسکلتهای بیرونی نیز استفاده کرد و فرصتهای جدیدی را برای افراد دارای محدودیت حرکتی ایجاد کرد.
این دفتر خاطرنشان میکند که این نوآوری مبتنی بر روشهای علوم اعصاب سایبری است، یک حوزه علمی جدید که رویکردهای علوم اعصاب محاسباتی و سایبرنتیک را با هم ترکیب میکند.