به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه ایالتی نووگورود اثربخشی رژیمهای درمانی مختلف برای هپاتیت C مزمن در بیماران مبتلا به HIV را بررسی کردهاند. مشخص شد که اثربخشی داروهایی که بر زیرگروههای خاص ویروس مؤثر هستند و داروهایی که بر همه زیرگروهها مؤثرند، اما گرانتر هستند، تقریباً یکسان است. وزارت آموزش و علوم روسیه در این مورد به Gazeta گفت.
تعداد بیماران مبتلا به HIV سالانه افزایش مییابد و تعداد بیماران مبتلا به عفونت همزمان (بیمارانی که هم به ویروس نقص ایمنی انسانی و هم به ویروس هپاتیت C آلوده هستند) همزمان افزایش مییابد. به طرز شگفتآوری، هر دو ویروس اثر همافزایی بر یکدیگر دارند که منجر به فعالیت فرآیند عفونی از سوی هر یک از آنها میشود. در نتیجه، بیماران مبتلا به عفونت همزمان چهار برابر سریعتر از بیماران HIV منفی به سیروز کبدی مبتلا میشوند. در عین حال، درمان بیماری کبد از نظر اقتصادی بسیار گران است و بنابراین در قالب محدودی استفاده میشود.
دانشمندان تصمیم گرفتند اثربخشی داروهای گرانقیمت و ارزانتر را با هم مقایسه کنند. در این مطالعه، بیماران به دو گروه تقسیم شدند: یک گروه از بیماران داروهای مختص ژنوتیپ (n=۶۹) و گروه دوم از بیماران داروهای پانژنوتیپی (n=۳۵) دریافت کردند. اثربخشی درمان هم در طول درمان و هم ۱۲ هفته پس از اتمام درمان ارزیابی شد.
معلوم شد که داروهای مختص ژنوتیپ که بر روی ژنوتیپهای خاصی از ویروس هپاتیت C عمل میکنند، در ۹۴.۲٪ موارد به درمان بیماری کمک میکنند. درمان گرانتر پانژنوتیپی که بر روی هر ژنوتیپی از ویروس هپاتیت C عمل میکند، در ۱۰۰٪ موارد به درمان بیماری کمک میکند.
با توجه به هزینه بالای رژیمهای درمانی پانژنوتیپی و مشکلات موجود در دسترسی به آنها برای مناطق مختلف، لازم است که به طور فعال از رژیمهای درمانی مختص ژنوتیپ برای بیماران مبتلا به عفونت همزمان استفاده شود. در عین حال، تعیین ژنوتیپ ویروس هپاتیت C در مرحله برنامهریزی درمان ضروری است. این مطالعه با حمایت مالی وزارت آموزش و علوم روسیه در چارچوب دهه علم و فناوری انجام شد.