رن - مارسی: یادداشت‌های مسابقه

به گزارش مجله خبری نگار، روز اول، اولین مسابقه و اولین دستاورد. تیم‌های مارسی و استاد رن که به ترتیب سال گذشته در لیگ ۱ در جایگاه دوم و دوازدهم قرار داشتند، جمعه این هفته در مراسم افتتاحیه فصل جدید به مصاف یکدیگر رفتند. مسابقه‌ای هیجان‌انگیز از بسیاری جهات، اما مسابقه‌ای که هیچ‌کس نتوانسته بود از آن به نفع خود استفاده کند تا اینکه لودوویچ بلاس در وقت اضافه، جایی که هیچ‌کس پیش‌بینی نمی‌کرد (۱-۰)، ورق را کاملاً برگرداند. چند روز پیش، حبیب بیه در مورد بازیکنانش گفت که آنها آماده‌اند تا "مستقیماً به چشمان مارسی نگاه کنند".

او دقیقاً دروغ نمی‌گفت، زیرا تیمش بهتر از رقیبش، روبرتو دی‌زربی، عمل کرد. بیایید فقط بگوییم که آنها تا زمان اخراج عبدالحمید آیت-بودلال جوان (۱۹ ساله)، که برای اولین بار در دوران حرفه‌ای خود در لیگ ۱ به میدان می‌رفت و به خاطر خطای بدی روی موریو مقصر بود، کار سختی برای او انجام دادند. اما قبل از این اخراج، رن واقعاً کار سختی برای حریفان خود ایجاد کرده بود و در یافتن دروازه ناکام بود. در نیمه اول، آنها دائماً توسط رولی، که در مقابل مایته (۱۶) و التعامری (۱۷ و ۴۳) تعیین‌کننده بود، عقب نگه داشته می‌شدند.

بلاس مارسی را خنک می‌کند

مارسی، به نوبه خود، در طول ۴۵ دقیقه اول بیشتر از اینکه گاز بگیرد، خرخر می‌کرد و امینه گوئیری و جوآنتان رو نقش خود را ایفا می‌کردند؛ و وقتی میسون گرینوود با تغییر سرعت خود، دفاع برتون را بی‌ثبات کرد، این بازیکن انگلیسی در حرکت آخر کم آورد. بزرگترین شانس آنها - تنها شانس - به آدرین رابیو نسبت داده می‌شد که ضربه‌اش تیر دروازه سامبا را فرو ریخت (۴۵+۶). دومی بار دیگر پس از استراحت توانست به تیر دروازه خود امتیاز بدهد. این بار، موریلو پانامایی بود که بدشانس بود (۵۹). رن سعی کرد در ضدحمله حمله کند، اما در بیش از یک مورد، ایگان-رایلی گفت "نه". این بازیکن انگلیسی که پس از محرومیت مدینا در پست دفاع راست به میدان رفته بود، در کنار رولی به عنوان شگفتی‌ساز مسابقه ظاهر شد، اگر نگوییم بهترین بازیکن مارسی.

زیرا این آرژانتینی پس از استراحت یک بار دیگر تعیین کننده بود و مانع از افزایش بیش از حد امتیاز شد. او (دقیقه ۶۱) جلوی التعامری که عملکرد فوق‌العاده، اما ناموفقی داشت، ایستاد و سپس برای تنها بار در وقت اضافه بازی را واگذار کرد. کوئنتین مرلین، بازیکن سابق مارسی، به دلیل آرایش ضعیف خط دفاعی مارسی، بلاس را در عمق زمین پیدا کرد. سپس بلاس با قهرمان جهان رو‌به‌رو شد و زمان زیادی برای تطبیق خود داشت (دقیقه ۱+۹۰)، که باعث خوشحالی فراوان ورزشگاه روآژون پارک شد. این یک پیروزی با شخصیت و شاید یک پیروزی اساسی بود که شاگردان حبیب بیه، که امشب مثال زدنی بودند، به دنبال آن بودند.

- بهترین بازیکن زمین: کوئنتین مرلین (۷): کوئنتین مرلین برای اولین بازی رسمی خود با پیراهن رن، در جناح چپ در کنار میسون گرینوود، هم‌تیمی سابقش در مارسی فصل گذشته، قرار گرفت. با وجود برخی درخشش‌های این وینگر انگلیسی، مرلین به خوبی در مقابل بازیکن سابق منچستر یونایتد مقاومت کرد. پس از ورود وه‌آ به زمین، این دو پیستون به گرم کردن در جناحین خود ادامه دادند. مرلین حتی در دقیقه ۷۲، پس از پیروزی در دوئل خود مقابل بازیکن آمریکایی، یک ضربه آزاد به دست آورد. در مجموع، او چه از نظر دفاعی و چه از نظر تهاجمی، بازی خوبی داشت، همانطور که از پاس گل او برای بلاس در دقیقه ۱۰ مشخص است.

ورزشگاه رن

- سامبا (۶): دروازه‌بان فرانسوی در ابتدای مسابقه کار زیادی برای انجام دادن نداشت، تا اینکه در دقیقه ۳۸ شوت میسون گرینوود به ثمر رسید، شوتی که او مجبور شد به سمت راستش شیرجه بزند...، اما این شوت در نهایت خارج از چارچوب بود. این ملی‌پوش فرانسوی در دقیقه ۴۸ توپ را از روی سانتر بلند مدافع راست مارسی در هوا گرفت و نتیجه را در پایان نیمه اول ۰-۰ نگه داشت. شوت از راه دور آدرین رابیو از کنار بریس سامبا گذشت، اما توپ به تیر چپ دروازه‌بان برخورد کرد. برای دومین بار در این مسابقه، سامبا به خوبی مغلوب شد، این بار با ضربه سر موریو، اما توپ به تیر چپ بازیکن سابق لنس نیز برخورد کرد. دروازه‌بان فرانسوی موفق شد دروازه خود را بسته نگه دارد.

- ژاکه (۷): ژرمی ژاکه که در سمت چپ خط دفاعی رن قرار داشت، در تمام نیمه اول عملکرد خوبی داشت. او با چندین پاس بین خطوط در بازی شرکت کرد تا کاپیتان خود، والنتین رونگیه، را پیدا کند. او به لطف جثه بزرگش (۱ متر و ۸۸ سانتی‌متر)، در دفاع جدی و در دوئل‌ها بسیار راحت بود و حملات المپیک را به خوبی مدیریت می‌کرد و نه گوئری و نه اوبامیانگ نتوانستند از او پیشی بگیرند. وضعیت ذهنی خط دفاعی رن قابل توجه بود: ژاکه از نظر تعداد بازیکنان، درست مانند هم‌تیمی‌اش روئو، انتظارات را برآورده کرد.

- آیت بودلال (بدون ریتینگ): این بازیکن مراکشی که در ابتدای مسابقه کاملاً محتاطانه عمل کرد، با وجود برخی مداخلات خوب دفاعی، به یک دلیل بسیار بد، عملکرد درخشانی داشت. در دقیقه ۳۱، او با رسیدن خیلی دیر به مارسی، خطای بزرگی روی موریلو مرتکب شد. برخورد شدید بود و مچ پای امیر موریلو زیر ضربه پیچید و بازیکن را روی زمین انداخت و از درد به خود لرزید. پس از مداخله VAR، داور تردید نکرد: کارت قرمز برای بازیکن ۱۹ ساله رن. اخراجی منطقی و شایسته که باعث شد تیمش بیش از یک ساعت بازی از نظر تعداد بازیکن پایین‌تر باشد. بدون هیچ نتیجه‌ای.

- روئو (۶.۵): این بازیکن سابق اشتوتگارت که در سمت راست خط دفاعی سه نفره بازی می‌کرد، در طول یک ربع اول بازی چندین بار با فرانکوفسکی همکاری کرد و به طور فعال در ریکاوری رن نقش داشت. در یک دوئل با آدرین رابیو، روئو خطای شدیدی از این بازیکن فرانسوی گرفت که اولین کارت زرد مسابقه را نیز دریافت کرد. آنتونی روئو که در دوئل‌ها محکم، در مداخله‌هایش کوشا و در پاس‌هایش دقیق بود، در طول مسابقه بسیار اطمینان‌بخش بود. او مانند همکارانش در دفاع میانی، ژاکه و ووه، به حفظ آرامش بلوک دفاعی کمک کرد.

- فرانکوفسکی (۵): این بازیکن لهستانی که به تازگی از گالاتاسرای آمده بود، به عنوان بازیکن ذخیره و در نقشی نسبتاً آزاد، جناح راست را اشغال کرد. او در مراحل آماده‌سازی، خود را در اختیار هم‌تیمی‌هایش قرار می‌داد و در مراحل تهاجمی، در جناح راست خود به خوبی خودنمایی می‌کرد. این بازیکن سابق تیم لنز آر سی، در نیمه اول مدت زیادی در خط حمله ماند، اما در بازی داخلی نیز شرکت کرد تا بازیکن اضافی را به خط میانی بیاورد. در پایان مسابقه، این بازیکن لهستانی در دقیقه ۸۵ با ناگیدا تعویض شد. او در اولین بازی خود با رن، عملکرد خوبی داشت.

- رونژیه (۶): این یک مسابقه ویژه برای این فرانسوی ۳۰ ساله بود، بازیکن سابق نانت در اولین بازی خود با پیراهن استاد رن، بازوبند کاپیتانی را به بازو بست و با هم تیمی‌های سابق مارسی خود رو‌به‌رو شد. رونژیه پایین‌ترین هافبک در خط میانی بود و درست بالای خط دفاع سه نفره قرار می‌گرفت. طبق معمول، این بازیکن اهل ماکون بسیار سخاوتمند بود و تلاش‌های دفاعی خود را چند برابر می‌کرد و جبران پیش‌بینی‌های کوئنتین مرلین در جناح چپ را می‌کرد. مردی که ۱۹۶ بازی برای مارسی انجام داده بود، در مقابل باشگاه سابق خود به پیروزی رسید. یک مسابقه جدی.

- ریدر (۴.۵): فابیان ریدر پس از مدتی حضور در بوندس‌لیگا، به صورت قرضی به اشتوتگارت بازگشت و خط هافبک سه نفره را در کنار فوفانا و رونگیه تکمیل کرد. این هافبک سوئیسی که چپ‌پا بود، نتوانست خطوط دفاعی حریف را بشکند و مانند اکثر هم‌تیمی‌هایش، بخش زیادی از بازی را به دفاع اختصاص داد. ریدر که در طول بازی خیلی کم دیده شد، در دقیقه ۶۴ جای خود را به مهدی کامارا داد. این بازیکن سوئیسی که برای تأثیرگذاری بر بازی بسیار محتاط بود، در این بازی درخششی نداشت. کامارا با ویژگی‌های تهاجمی‌تر خود، کیفیت فنی و حضور خود را به بازی آورد و به رن اجازه داد تا بسیار خطرناک‌تر باشد و پس از ورودش، اقدامات تهاجمی خود را چند برابر کند.

- فوفانا (۶.۵): سکو فوفانا، بازیکن اصلی و بی‌چون و چرای رن از زمان بازگشتش از عربستان سعودی در ژانویه گذشته، در سمت راست خط میانی قرار گرفت. این بازیکن ساحل عاجی، رهبر فنی همیشگی رن، در نیمه دوم بسیار خوب ظاهر شد. او به ویژه یک موقعیت عالی برای التماری ایجاد کرد که نتوانست ضربه رن را تبدیل به گل کند. سکو فوفانا که برای آرام کردن بازی و گرفتن توپ بسیار مهم بود، در حفظ توپ به دلیل فشار مداوم المپیک مارسی مشکل داشت. این هافبک چندین بار در کنار التماری در پست شماره ۹ قرار گرفت، اما سرعت نسبتاً شکننده او اجازه نداد رن در نیمه دوم پیش بیفتد. شماره ۸ رن در دقیقه ۸۵ با لودوویچ بلاس تعویض شد تا کمی بیشتر توپ را در اختیار داشته باشد. بلاس سرانجام در پایان مسابقه با یک پاس عالی از مرلین، گل اول را به ثمر رساند.

- میته (بدون امتیاز): محمد قادر میته با وجود سن بسیار کم (۱۷ سال) در خط حمله به لودوویچ بلاس ترجیح داده می‌شد. او در ابتدای نیمه اول چندین حرکت عمقی انجام داد و دائماً به دنبال عبور از خط دفاعی حریف بود. اما او اغلب در موقعیت آفساید قرار می‌گرفت و چندین بار در موقعیت نامناسب قرار گرفت. در دقیقه ۱۶، او در یک موقعیت تک به تک با رولی رو‌به‌رو شد، اما این حرکت بار دیگر توسط کمک داور آفساید اعلام شد. مهاجم جوان رن که موفق نبود، مجبور شد در دقیقه ۳۷ جای خود را به کریستوفر ووه (۶) بدهد. حبیب بیه پس از کارت قرمز مدافع مراکشی، چاره دیگری جز بازنگری کامل سیستم تاکتیکی خود نداشت. کریستوفر ووه از نظر دفاعی بسیار مستحکم بود، مانند استاد رن.

- التماری (۶.۵): این بازیکن اردنی که در ابتدای مسابقه در یک حمله دو نفره با میته قرار گرفته بود، پس از خروج زودهنگام هم‌تیمی‌اش، خیلی زود خود را در خط حمله تنها یافت. این بازیکن ۲۸ ساله در دقیقه ۳۷ توسط داور اخطار گرفت و به اولین بازیکن رن تبدیل شد که کارت زرد دریافت می‌کند. در دقیقه ۴۷، پس از یک پاس بسیار خوب از سکو فوفانا، التماری با بالردی تک به تک شد. این مهاجم موفق به شوت زدن شد، اما متاسفانه برای رن، تلاش او دروازه‌بان حریف را تهدید نکرد. بعداً، در دقیقه ۶۱، در یک ضدحمله خوب، شماره ۱۱ رن موفق به نفوذ به محوطه جریمه مارسی شد، اما به دلیل عدم وضوح، نتوانست شوت خود را به اندازه کافی محکم بزند. با وجود این فرصت‌های از دست رفته، این بازیکن اردنی فعالیت زیادی از خود نشان داد و توانایی خوبی در پیشروی داشت. او که توسط روآژون پارک تشویق شد، در دقیقه ۸۵ با صلاح تعویض شد.

المپیک مارسی

- رولی (۶.۵): دروازه‌بان سابق آژاکس که اکنون پس از یک فصل درخشان اول، یکی از بهترین دروازه‌بانان لیگ فرانسه محسوب می‌شود، بار دیگر استحکام خود را در رن نشان داد. او که در اولین بازی‌های خود هوشیار و در برابر پرسینگ بالای SRFC اطمینان‌بخش بود، ابتدا مقابل مایته و التماری (۱۶ و ۱۷) تعیین‌کننده ظاهر شد. او که الهام گرفته بود تا حملات رن را از عمق قطع کند، سپس از برتری عددی تیمش برای بازیابی آرامش خود بهره برد. او که هنوز در برابر التماری و رونگیه (۴۲) قدرتمند بود، پس از استراحت بین دو نیمه، بار دیگر با ضربه التماری (۶۱) دروازه مارسی را نجات داد. یک بازی XXL دیگر قبل از اینکه در برابر بلاس (۹۰+۱) به گل برسد. ناامیدکننده.

- موریو (۶): او برای شروع این اولین بازی فصل ۲۰۲۵-۲۰۲۶ به گارسیا ترجیح داده شد، این بازیکن پانامایی با ۸۵ بازی ملی، اغلب در جناح چپ بازی نکرده است. این بازیکن شماره ۶۲ المپیکی که در خط میانی مارسی ادغام شده بود تا تعداد بیشتری به میدان بفرستد، فعالیت زیادی از خود نشان داد و همچنین باعث اخراج آیت-بودلال جوان شد. او که اغلب به جلو حرکت می‌کرد، روی ارسال وه‌آ بسیار نزدیک به گلزنی برای تیمش بود، اما ضربه سر او به تیر دروازه سامبا (۵۸) خورد. گارسیا (۷۸) جایگزین او شد و چند دقیقه پس از ورود به بازی (۸۱) اخطار گرفت.

- بالردی (۵.۵): کاپیتان تیم المپیک مارسی در اولین بازی رسمی تیمش، این آرژانتینی در نیمه اول اقتدار زیادی از خود نشان داد. مدافع سابق بوروسیا دورتموند که در جایگیری خود هوشیار بود، از صحبت کردن برای هدایت خط دفاعی خود نیز دریغ نکرد. او پس از ورود وه‌آ به محور چپ منتقل شد و به کار خود در مقابل التماری که اغلب تنها بود، ادامه داد. شارپ، بازیکن مارسی، که در محوطه جریمه رن نیز حضور داشت و اولین شوت لیمیت مارسی را در چارچوب (۶۶) به ثمر رساند، قبل از اینکه بلاس را در موقعیت گل قرار دهد، بازی خوبی ارائه داد و تنها گل این مسابقه را به ثمر رساند.

- کوندوگبیا (۵.۵): در غیاب مدینا (محروم)، دیگر بازیکن خط دفاعی مارسی، این بازیکن اهل آفریقای مرکزی در موقعیت مرکزی قرار گرفت. نقشی که کوندو به خوبی از عهده آن برآمد. او که در ابتدای مسابقه در دوئل مقابل مایته و التماری محکم و استوار بود، سپس از برتری عددی مارسی بهره برد تا روی پاس‌های اول خود تمرکز کند. در نیمه دوم جای خود را به وه‌آ (۵) داد. این بازیکن جدید المپیکی که از یووه به مارسی آمده بود، به سرعت توانایی‌های خود را در نقش پیستون راست نشان داد. او در همکاری با گرینوود، یک سانتر بی‌نقص برای موریو ارسال کرد که نزدیک بود گل اول را بزند. با این حال، با گذشت دقایق، وه‌آ کمی کندتر شد.

- ایگان-رایلی (۶.۵): این بازیکن جدید المپیک مارسی که در اولین بازی فصل در سمت راست خط دفاعی این تیم قرار گرفته بود، عملکردی فراتر از دلگرمی ارائه داد. اگرچه او لزوماً در حمله خیلی فعال نبود، اما دائماً به تیمش در اطراف منطقه خود اطمینان خاطر می‌داد. او که در نیمه دوم در مرکز خط دفاعی تعویض شد، دوباره درخشید. او که در مداخلاتش آرام، دقیق و هرگز نگران نبود، اولین بازی خود را از دست نداد، مانند این آخرین مداخله ارزشمند (۸۹). با این حال، او نتوانست مانع از گل بلاس شود که در پایان بازی پشت سر بالردی قرار گرفت. مسابقه‌ای پر از نوید برای ادامه بازی.

- گومز (۴): این هافبک جوان انگلیسی که تابستان امسال از LOSC به تیم آمد، در نقش دو هافبک میانی در کنار هویبرگ بازی کرد. او که به خاطر دقت فنی و شجاعتش مشهور بود، عموماً در مقابل مدافعان رن مشکل داشت. او که همیشه موفق نبود، چند توپ آسان (۸ توپ در نیمه اول) را از دست داد، بدون اینکه در پاس‌هایش هدف واقعی نشان دهد. در نیمه دوم نیز همچنان اشتباهاتی دیده می‌شد و تأثیر او علی‌رغم این شوت خارج از چارچوب در پایان مسابقه (دقیقه ۸۰) عموماً ناکافی بود. باکولا (دقیقه ۸۶) جایگزین او شد.

- هویبرگ (۴.۵): این بازیکن دانمارکی که فصل گذشته مهره اصلی تیم المپیک مارسی بود، این فصل را نیز به عنوان بازیکن اصلی آغاز کرد. در روازون پارک، پی‌ای اچ بار دیگر اهمیت دفاعی خود را نشان داد (۵ دوئل برنده، ۸ توپ ربایی)، اما با توپ‌های زیر پایش، تأثیر مورد انتظار را نداشت. او که به خاطر یک پاس اول ضعیف (۴) مقصر بود، در هدایت بازی مشکل داشت. او که نزدیک بود از خروج ناموفق سامبا درست قبل از پایان نیمه اول (۳۹) استفاده کند، در نهایت عملکردی منسجم، اما ضعیف ارائه داد.

- رابیو (۵): او یکی از ارکان این نسخه RDZ از مارسی است و دوباره آن را نشان داد. این بازیکن سابق پاریسی که در نقش شماره ۱۰ قرار گرفته بود، با حجم بازی خود درخشید. او که در بین خطوط برای شرکایش در دسترس بود و چندین پاس خوب ارسال می‌کرد، با این وجود به دلیل تک گل (۲۶) از کارت زرد محروم شد. او که اغلب در نیمه اول بازی می‌کرد، بسیار نزدیک به گلزنی بود، اما شوت زمینی فوق‌العاده‌اش با پای چپ، تیر دروازه سامبا (۴۵+۵) را به لرزه درآورد. او که پس از استراحت بیشتر روی حمله تمرکز داشت، اجازه نداد تیمش از سد حریف عبور کند. بدتر از آن، رن ۳ امتیاز را از روی خط دروازه به جیب زد.

- گرینوود (۵): با وجود آمادگی بسیار موفق در تابستان، رهبر خط حمله المپیک مارسی عملکرد ترکیبی خوبی داشت. این بازیکن سابق منچستریونایتد، مانند این حمله انفرادی اول و این شوت خارج از چارچوب (سیزدهمین شوت)، اغلب تلاش می‌کرد، اما عموماً موفق نبود (در نیمه اول، از ۸ دوئل، ۲ تا را برد). او که دو تلاش نادقیق جدید (سی و هشتمین و چهل و یکم) انجام داد، بیش از هر چیز توسط مرلین هوشیار به خوبی مهار شد. با وجود تمایل به عملکرد خوب، شماره ۱۰ المپیک مارسی هرگز در مقابل بازیکن شجاع رن، خطایی پیدا نکرد.

- گوئیری (۳): مهاجم سابق رنس، که در پایان فصل گذشته به ستاره خط حمله مارسی تبدیل شد، به روآژون پارک بازگشت. متأسفانه برای او، نیمه اول حضورش در تاریخ فوتبال ثبت نخواهد شد. گوئیری که بسیار محتاط بود، به جز این تغییر مسیر روی سانتر رابیو (۹)، هرگز در طول ۴۵ دقیقه اول واقعاً وجود نداشت. این بازیکن سابق نیس که پس از استراحت نیز همچنان ترسو بود، نتوانست درخششی داشته باشد. در مجموع، یک بازی ناامیدکننده. جای خود را به واز (۸۶) داد.

- رو (۳): این بازیکن ۲۲ ساله انگلیسی که در روز‌های اخیر اعلام جدایی کرد، لزوماً امتیاز زیادی برای رن کسب نکرده است. این بازیکن شماره ۱۷ که در سمت چپ خط حمله المپیک شروع به کار کرد، مطمئناً تلاش کرد، اما عموماً همه چیز را از دست داد (۰ شوت در چارچوب از ۳ تلاش). او که تأثیر کمی داشت، سرانجام توسط RDZ فراخوانده شد. او با پیر امریک اوبامیانگ (۶۲) جایگزین شد، که نتوانست تفاوت ایجاد کند، اما ارزش‌های جمعی بسیار خوبی مانند این بازگشت دفاعی فوق‌العاده (۷۷) را نشان داد. با این حال، این برای جلوگیری از اولین شکست OM در این فصل کافی نبود.