سوئد: میالبی، این باشگاه از روستایی با ۱۲۵۰ نفر جمعیت در آستانه تبدیل شدن به کوچکترین قهرمان اروپا است

به گزارش مجله خبری نگار، این یک شاهکار واقعی است که باشگاه کوچک سوئدی Mjällby AIF در شرف انجام آن است. Mjällby، یک باشگاه کوچک در فوتبال سوئد که گهگاه توانسته به لیگ دسته اول راه یابد، از سال ۲۰۲۰ جایگاه خود را در آنجا تثبیت کرده و پس از یک فصل خیلی هیجان‌انگیز در آستانه کسب عنوان قهرمانی است. این یک شاهکار واقعی برای این باشگاه است که در یک روستای ماهیگیری با کمتر از ۱۰۰۰ نفر جمعیت بازی می‌کند و از روستایی با ۱۲۵۰ نفر جمعیت آمده است.

فوتبال با داستان‌های مربوط به تام ثامب غریبه نیست. در فرانسه، گنگام با وجود بازی در شهری با کمی بیش از ۷۰۰۰ نفر جمعیت، دو جام حذفی فرانسه را برده است. در آلمان، هوفنهایم با ۳۰۰۰ نفر جمعیت یا باشگاه ایرلند شمالی لافگال که در شهری با ۲۸۲ نفر جمعیت مستقر است، نمونه‌ای از این دست هستند. در سوئد، این پدیده Mjällby AIF نامیده می‌شود و این باشگاه علاوه بر بازی در لیگ دسته اول، در آستانه قهرمانی است. عملکردی دیوانه‌وار برای باشگاهی از شهرداری سولوسبورگ (۱۷۰۰۰ نفر جمعیت) که در روستای کوچک Mjällby با ۱۲۵۰ نفر جمعیت واقع شده و ورزشگاه آن در Hällevik، یک روستای ماهیگیری با ۸۰۰ نفر جمعیت، قرار دارد.

از نظر تاریخی، میالبی جایگاه نسبتاً کوچکی در تاریخ فوتبال سوئد داشته است. اگرچه این باشگاه بازیکنان بین‌المللی سوئدی مانند کریستین ویلهلمسون (که برای نانت بازی می‌کرد) و توبیاس لیندروت (که قبلاً اورتون بازی می‌کرد) را پرورش داده است، اما امین سار، بازیکن سابق المپیک لیون، را نیز در ترکیب خود داشته است. این باشگاه که در سال ۱۹۳۹ تأسیس شد، مدت زیادی را بین دسته‌های سوم و چهارم سوئد گذراند تا اینکه در سال ۱۹۸۰ برای اولین بار به لیگ برتر صعود کرد و پس از آن سقوط کرد. میالبی در سال‌های ۱۹۸۳ (یازدهم) و ۱۹۸۵ (یازدهم) در لیگ آلسونسکان بازی کرد، اما سقوط کرد. تا سال ۲۰۱۰، میالبی با کسب مقام ششم، جایگاه خود را حفظ نکرد و تا زمان سقوطش در سال ۲۰۱۴ (پانزدهم) در دسته اول باقی ماند. این باشگاه که در جنوب سوئد مستقر است، پس از قهرمانی دوباره در لیگ دسته دوم در سال ۲۰۱۹، از سال ۲۰۲۰ در لیگ برتر حضور داشته است، تاریخی که بهترین نتیجه‌اش، یعنی مقام پنجم، در سال ۲۰۲۴ نیز به دست خواهد آمد. اما این فصل برای میالبی که تنها یک نفس تا قهرمانی سوئد فاصله دارد، به وضوح تاریخی است.

ستاره‌هایی که در لیگ یک محبوب بودند

میالبی که از هفته پانزدهم بدون وقفه در صدر جدول لیگ قرار دارد، با اختلاف ۱۱ امتیاز نسبت به هاماربی، نایب قهرمان، و تنها با چهار بازی باقی مانده، به یک شاهکار واقعی دست یافته است. ساده است: پیروزی در روز دوشنبه، ۲۰ اکتبر مقابل IFK گوتنبرگ، به این باشگاه زرد و سیاه‌پوست اجازه می‌دهد تا به روندی که ماه‌هاست استادانه رهبری کرده‌اند، اعتبار ببخشد. این باشگاه سوئدی از زمان شکست ۲-۱ مقابل AIK Solna در ۱۱ مه، ۱۹ بازی لیگ را بدون شکست پشت سر گذاشته است. میالبی که با ۴۷ گل زده، دومین خط حمله برتر لیگ را در اختیار دارد، بیش از همه به خاطر خط دفاعی آهنین خود شناخته می‌شود و در ۲۶ بازی تنها ۱۷ گل دریافت کرده است. علاوه بر این، برست بو برده بود و همانطور که به شما اعلام کردیم، سعی در جذب دروازه‌بان نوئل تورنکویست (۲۳ ساله) داشت، اما باشگاه ایتالیایی کومو تصمیم گرفت او را جذب کند و تا پایان نوامبر (و پایان فصل) به میالبی قرض دهد.

در میان دیگر بازیکنان کلیدی تیم، وینگر‌های قدرتمند هرمان یوهانسون (۲۷) و الیوت استرود (۲۳) قرار دارند که بهترین گلزنان (۷ گل) و پاس گل‌دهندگان (۵ پاس گل) تیم هستند. در حالی که باشگاه سوئدی ممکن است برای تمدید قرارداد اولی تلاش کند، حفظ دومی دشوار خواهد بود. این بازیکن چپ پا در طول پنجره نقل و انتقالات تابستانی مورد توجه باشگاه شمالی لیل نیز قرار داشت و پیشنهاد ۳.۵ میلیون یورویی به او ارائه شد که می‌توانست او را به گران‌ترین فروش در تاریخ میالبی تبدیل کند. با این حال، باشگاه سوئدی ابتدا می‌خواست قهرمانی لیگ خود را قطعی کند و امیدوار است او را در زمستان امسال بفروشد. به همین دلیل است که او ماند. بیش از افراد، این تیم است که فصل عالی میالبی را رقم می‌زند.

داوود، جالوت را شکست می‌دهد

با ورزشگاه ۷۵۰۰ نفری خود که در کنار دریای بالتیک واقع شده است، و با وجود کاهش دستمزد‌ها و بودجه تنها ۲ میلیون یورویی، میالبی در برابر باشگاه‌های بزرگ این کشور، هاماربی (دوم)، AIK (چهارم)، IFK گوتنبرگ (پنجم)، جوگاردنس (ششم)، مالمو (هفتم)، الفسبورگ (هشتم) و هاکن (نهم)، مانند داوود و جالوت بوده است. هاسه لارسون، مدیر فوتبال این باشگاه، چنین مسیری را برای میالبی تصور نمی‌کرد. او در آگوست گذشته به گاردین گفت: «من هرگز نمی‌توانستم این را تصور کنم، مطلقاً نه. ما اکنون تیم بسیار خوبی هستیم و شانس‌های خود را داریم. ما نمی‌توانیم از پس خرید بازیکنان گران‌قیمت برآییم. برای موفقیت در اینجا، باید سخت تلاش کنید.»

هاسه لارسون از زمان ورودش به عنوان بازیکن در سال ۱۹۷۹، به مدت نه فصل کاپیتان این باشگاه بود و تا سال ۲۰۱۶ برای پرداخت هزینه‌ها در کنار زمین کشاورزی می‌کرد: «من سه سال بدون حقوق کار کردم. ما مجبور شدیم همه چیز را از نو شروع کنیم و افرادی را پیدا کنیم که به ما کمک کنند.» این وضعیت برای باشگاهی که در این سطح از رقابت‌ها بازی می‌کند، تعجب‌آور است و با باشگاه‌هایی مانند مالمو یا AIK Solna که مانند آنچه در لیگ ۱ می‌شناسیم عمل می‌کنند، در تضاد است. آندرس تورستنسون، مربی فعلی تیم اصلی (۵۹ ساله) نیز انتظار نداشت چنین داستانی را تجربه کند، زیرا در سال ۲۰۱۷ به عنوان دستیار وارد این باشگاه شده بود و قبل از آن سه دوره مربیگری در سال‌های ۲۰۱۳، ۲۰۲۱ و از سال ۲۰۲۳ را تجربه کرده بود: «من هرگز به مربیگری فکر نکرده بودم. در آن زمان باشگاه حتی کوچک‌تری بود. ما در آلسونسکان بودیم، اما یک باشگاه نیمه‌حرفه‌ای بود.»

یک باشگاه خانوادگی

«بیشتر بازیکنان شغل پاره وقت داشتند، ما اواخر بعد از ظهر تمرین می‌کردیم، فقط من و دستیارم تمام وقت بودیم. هفته‌ای دو بار یک مربی دروازه‌بان داشتیم؛ یک مربی بدنساز تمام وقت به تنهایی کار می‌کرد. یک پزشک داشتیم که معلم تمام وقت بود. باشگاه ورزشی نداشتیم. فقط بعد از تمرین پنجشنبه یک وعده غذایی با هم می‌خوردیم و وضعیت اقتصادی واقعاً، واقعاً سخت بود.» او ادامه داد؛ و پس از کمک به باشگاه برای ماندن در لیگ برتر در سال ۲۰۲۱، دو سال بعد دید که میالبی به سراغش آمده است: «من گفتم، 'من بهترین مربی، بهترین مربی یا بهترین تاکتیکی نیستم. ' و آنها گفتند، 'بله، تقریباً، اما چه اهمیتی دارد، چون شما بازی‌ها را می‌برید. ' می‌دانستم که اگر امتناع کنم، چشم‌اندازهایم در فوتبال نابود می‌شود. من عاشق شغلم بودم، اما یا الان یا هیچ‌وقت.

او همچنین گفت: «می‌گویند ما پسرعمو‌های روستایی هستیم. شاید چند سالی ما را دست کم می‌گرفتند. اما حالا می‌توانم با اطمینان بگویم که همه واقعاً تحت تأثیر پسرعمو‌ها قرار گرفته‌اند. ما ذهنیت داوود در مقابل جالوت را گرامی می‌داریم. ما تیم خوبی هستیم، اما هنوز یک باشگاه کوچک و یک منطقه کوچک هستیم و به آن افتخار می‌کنیم؛ و این چیزی است که به ما انگیزه می‌دهد.» یک حالت ذهنی خوب در باشگاهی با ساختار خانوادگی که پیوند بین اعضای آن فراتر از فوتبال است. به عنوان مثال، هاس لارسون از تومور مغزی و سرطان پروستات بهبود یافت، در حالی که از طرف گروه حمایت زیادی دریافت می‌کرد. همین امر در مورد مربی نیز صدق می‌کند که به لوسمی لنفوسیتی مزمن، نوع خفیفی از بیماری، مبتلا شده بود.

Mjällby بین المللی شده است

با یک اتحاد مقدس و پایدار، میالبی دائماً مرز‌های خود را جابجا کرده و اکنون در آستانه تثبیت عنوان قهرمانی خود و راهیابی به دور مقدماتی لیگ قهرمانان اروپا است که از آن نتیجه خواهد گرفت. بنابراین، داستان میالبی مدت‌هاست که فراتر از سوئد رفته است و جیمز والبرگ، مدیر ارتباطات، از هیجان بین‌المللی پیرامون این باشگاه شگفت‌زده است. «بعد از بازی مقابل بروماپویکارنا، قصد داشتم یک روز استراحت کنم، اما این اتفاق نیفتاد.»

او به آفتونبلادت توضیح داد: «یک گروه تلویزیونی آمریکایی وجود دارد. رسانه‌های چینی، مراکشی و ایتالیایی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تیم لیسترلندت با ما تماس می‌گیرند و حساب‌های اینستاگرام با صد‌ها هزار دنبال‌کننده عکسی از بازیکنان الفسبورگس را با این عنوان منتشر می‌کنند: «زیباترین داستان در فوتبال، داستان میالبی است که در شهری با کمتر از ۱۰۰۰ نفر جمعیت بازی می‌کند.» با این وجود، میالبی که به لطف عملکردهایش به بُعد رسانه‌ای دیگری وارد شده است، قصد دارد هویت خود را حفظ کند و همان باشگاه کوچک جنوب سوئد باقی بماند که بار‌ها و بار‌ها سعی خواهد کرد کوه‌ها را جابه‌جا کند تا منطقه‌ای محرمانه‌تر از کشور را روشن کند.