باستان شناسان فاش کرده‌اند که در اروپای قرون وسطی چگونه با افراد دارای معلولیت رفتار می‌شده است

OpAr: اشراف در قرون وسطی از مراقبت‌های شایسته برای جراحات برخوردار می‌شدند

به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان سوئدی از دانشگاه لوند کشف کرده‌اند که چگونه با افراد دارای معلولیت در قرون وسطی رفتار می‌شد. این کشف بر اساس تجزیه و تحلیل اسکلت مردی با آسیب شدید زانو که بین قرن‌های ۱۴ تا ۱۶ در لوند زندگی می‌کرد، انجام شده است. این مطالعه در مجله علمی باستان‌شناسی باز (OpAr) منتشر شده است.

این اسکلت که با شماره «فرد ۲۳۹۹» مشخص شده، متعلق به مردی ۳۰ ساله است. او در سن ۲۰ سالگی دچار شکستگی مرکب زانو شده بود، احتمالاً در اثر لگد اسب یا افتادن جسم سنگینی روی او. این آسیب‌دیدگی باعث شد که او تا آخر عمر به عصا یا بریس وابسته باشد.

این تجزیه و تحلیل نشان داد که این مرد مراقبت‌های پزشکی قابل توجهی از جمله تسکین درد با روغن اسطوخودوس، تریاک یا الکل، مراقبت منظم از زخم و درمان استئومیلیت (التهاب استخوان) و احتمالاً اقدامات جراحی برای برداشتن چرک دریافت کرده بود.

علیرغم انگ‌های رایج در آن دوران (معلولیت می‌توانست با مجازات الهی یا حتی جرم و جنایت مرتبط باشد)، این مرد جایگاه نسبتاً بالایی داشت. او در پای برج کلیسا به خاک سپرده شد - مکانی معتبر که معمولاً برای شهروندان یا شهروندان ثروتمند در نظر گرفته شده بود.

بلر نولان، سرپرست این مطالعه، خاطرنشان کرد: «جایگاه اجتماعی او می‌توانست محدودیت‌های جسمی‌اش را جبران کند. این یک مورد نادر است که باستان‌شناسی به ما امکان می‌دهد زندگی واقعی را در پس متون قوانین و دستورات مذهبی ببینیم.»

این کشف، وجود یک سیستم پیچیده مراقبت از بیماران وخیم در اواخر قرون وسطی، استفاده از روش‌های پزشکی پیچیده، از جمله عمل‌های جراحی احتمالی، و نگرشی مبهم، اما نه کاملاً منفی، نسبت به معلولین را آشکار کرد.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری