به گزارش مجله خبری نگار، گریگوری روگوف، میکروبیولوژیست و مدیر موسسه تحقیقاتی سراسری کره و پنیرسازی روسیه، به Gazeta گفت: پروتئین از پنیرهایی با دوره رسیدن طولانی مانند پارمزان و همچنین پنیرهای آبی و انواع پنیرهای با پوست شسته شده به بهترین وجه جذب میشود.
در طول تولید پنیرهای با پوست شسته شده، لایه بیرونی مرتباً با آب نمک، شراب، آبجو یا مایعات دیگر شسته میشود. این روش، محیط مناسبی را برای رشد باکتریها ایجاد میکند که عطر، رنگ و طعم متمایز محصول را ایجاد میکنند. یکی از ویژگیهای متمایز پنیرهای آبی، وجود کپک نجیب است.
به گفته این متخصص، این پنیرها به طور فعال تحت پروتئولیز - تجزیه پروتئین توسط آنزیمها - قرار میگیرند. این امر به بدن اجازه میدهد انرژی کمتری برای هضم صرف کند و مواد مغذی را راحتتر جذب کند. اساساً، پروتئین موجود در این محصولات از قبل تا حدی برای هضم "آماده" شده است.
این متخصص توضیح داد: «از این نوع پنیر، پروتئینی دریافت میکنیم که از قبل به پپتیدهای بزرگ تجزیه شده است. برای بدن آسانتر است که متعاقباً این پپتیدها را به اسیدهای آمینه، که بلوکهای سازنده متابولیسم ما هستند، تجزیه کند.»
در پنیرهای نرم و نرسیده مانند آدیگه، پروتئولیز عملاً رخ نمیدهد. این بدان معناست که پروتئین به شکلی دشوارتر برای هضم حفظ میشود. به گفته این میکروبیولوژیست، این پنیر نوعی پروتئین غلیظ
گفت: پروتئین از پنیرهایی با دوره رسیدن طولانی مانند پارمزان و همچنین پنیرهای آبی و انواع پنیرهای با پوست شسته شده به بهترین وجه جذب میشود.
در طول تولید پنیرهای با پوست شسته شده، لایه بیرونی مرتباً با آب نمک، شراب، آبجو یا مایعات دیگر شسته میشود. این روش، محیط مناسبی را برای رشد باکتریها ایجاد میکند که عطر، رنگ و طعم متمایز محصول را ایجاد میکنند. یکی از ویژگیهای متمایز پنیرهای آبی، وجود کپک نجیب است.
به گفته این متخصص، این پنیرها به طور فعال تحت پروتئولیز - تجزیه پروتئین توسط آنزیمها - قرار میگیرند. این امر به بدن اجازه میدهد انرژی کمتری برای هضم صرف کند و مواد مغذی را راحتتر جذب کند. اساساً، پروتئین موجود در این محصولات از قبل تا حدی برای هضم "آماده" شده است.
این متخصص توضیح داد: «از این نوع پنیر، پروتئینی دریافت میکنیم که از قبل به پپتیدهای بزرگ تجزیه شده است. برای بدن آسانتر است که متعاقباً این پپتیدها را به اسیدهای آمینه، که بلوکهای
شیر است که هضم آن نیاز به تلاش بیشتری از سوی دستگاه گوارش دارد.