به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه تگزاس در سن آنتونیو (UT Health San Antonio) دریافتهاند که خواب نه ساعت یا بیشتر با زوال شناختی، به ویژه در افسردگی، مرتبط است. یافتههای این مطالعه در مجله Alzheimer's & Dementia (A&D) منتشر شده است.
این مطالعه به عنوان بخشی از مطالعه طولانی مدت قلب فرامینگهام انجام شد که شامل ۱۸۵۳ شرکت کننده ۲۷ تا ۸۵ ساله بود. میانگین سنی افراد مورد مطالعه تقریباً ۵۰ سال بود. دانشمندان قصد داشتند تعیین کنند که چگونه مدت خواب بر عملکرد مغز، به ویژه در رابطه با وجود یا عدم وجود علائم افسردگی، تأثیر میگذارد.
نویسندگان تأکید میکنند که هم خواب خیلی کم و هم خواب خیلی زیاد میتواند بر حافظه، توجه و تصمیمگیری تأثیر منفی بگذارد. مدت زمان مطلوب خواب برای بزرگسالان هفت تا هشت ساعت در شب است، همانطور که توسط شورای جهانی سلامت مغز توصیه شده است.
توجه ویژهای به تعامل بین خواب و افسردگی معطوف شد. شرکتکنندگان بر اساس وجود علائم افسردگی به چهار گروه تقسیم شدند. نتایج نشان داد که در افراد مبتلا به افسردگی - چه آنهایی که دارو مصرف میکردند و چه آنهایی که دارو مصرف نمیکردند - خواب طولانی با کاهش چشمگیرتر تواناییهای شناختی همراه بود.
شرکتکنندگانی که افسردگی نداشتند نیز وخامت حالشان را نشان دادند، اما به میزان کمتر. نکته قابل توجه این است که افرادی که داروهای ضد افسردگی مصرف میکردند، اما علائم افسردگی را تجربه نمیکردند، تغییرات آماری معنیداری را تجربه نکردند.
محققان خاطرنشان میکنند که اختلالات خواب و افسردگی اغلب دست در دست هم دارند: حدود ۹۰٪ از افراد مبتلا به افسردگی از مشکلات خواب شکایت دارند.