پاتریک ویرا: «دزیره دوئه بهترین بازیکن جوان جهان است»

به گزارش مجله خبری نگار، چند دقیقه پس از اعلام رسمی ۲۵ نامزد نهایی جایزه پسر طلایی ۲۰۲۵، پاتریک ویرا در قلب بادیا دی سنت آندره‌آ، مرکز تمرین جدید جنوا، با فوت مرکاتو مصاحبه‌ای انجام داد. سرمربی جنوا، مهمان افتخاری و مجری مراسمی که توسط توتو اسپورت ترتیب داده شده بود، نگاهی عمیق به این نسل نوظهور انداخت. ویرا علاوه بر تحسین دزیره دوئه و نظراتش در مورد کار پاری سن ژرمن در تمرینات، فلسفه خود را برای حمایت از بازیکنان جوان نیز به اشتراک گذاشت.

«ما استعداد و کار انجام شده توسط پاری سن ژرمن را می‌بینیم»

فوت مرکاتو: می‌توانیم بگوییم که فوتبال فرانسه بار دیگر در این دوره از مراسم پسر طلایی ۲۰۲۵ به خوبی حضور دارد... چگونه توضیح می‌دهید که فوتبال فرانسه در سال‌های اخیر این همه استعداد جوان پرورش داده است؟

پاتریک ویرا: فکر می‌کنم این موضوع کیفیت کار را از نظر تمرین در فرانسه یا پیش تمرین برجسته می‌کند؛ و نکته واقعاً مثبت این است که در فرانسه، بازیکنان جوان فرصت بازی در لیگ ۱ را نسبتاً سریع دارند؛ و این به آنها انگیزه بیشتری می‌دهد. فکر می‌کنم برای یک بازیکن جوان، این هنوز چیزی دلگرم‌کننده و مثبت است. شما می‌دانید که بیهوده کار نمی‌کنید. این بدان معناست که وقتی به اینجا می‌رسید، فرصت بازی در لیگ ۱ را دارید، سریع‌تر، زودتر از انگلیس، ایتالیا یا حتی اسپانیا. همچنین بازیکنان را به سمت این انگیزه روزانه سوق می‌دهد که به آنها اجازه پیشرفت می‌دهد. اما نقطه قوت اصلی در فرانسه، کیفیت مربیان است.

این نویدبخش آینده‌ای روشن برای تیم فرانسه پس از سال ۲۰۲۶ است، مطمئناً تحت رهبری دوست شما زین‌الدین زیدان.

پ‌وی: اینها مشکلات خوبی هستند، همانطور که می‌گویند مشکلات ثروتمندان هستند (خنده، یادداشت سردبیر).

FM: دزیره دوئه، گزینه اصلی است. آیا از درخشش خیره‌کننده او در PSG شگفت‌زده شدید؟

پی‌وی: دزیره دوئه بهترین بازیکن جوان اروپا است. او نه تنها در فینال لیگ قهرمانان اروپا گلزنی کرد، جایی که تمام استعداد خود را نشان داد، بلکه در رن نیز پیشرفت زیادی کرد و در پی‌اس‌جی همچنان در حال پیشرفت است. او دوره سختی را پشت سر گذاشت، اما سخت تلاش کرد و هرگز تسلیم نشد. لامین یامال امسال نمی‌تواند نامزد شود، بنابراین فکر می‌کنم دوئه برنده خواهد شد. او بازیکن جوانی با استعداد فراوان است. یک باشگاه باید محیط خوبی برای یادگیری، اشتباه کردن و درس گرفتن از آنها ایجاد کند. دزیره دوئه نمونه کاملی است. من فکر می‌کنم او بهترینِ بهترین‌های جهان است.

FM: PSG نیز در مراسم دسامبر نمایندگان بسیار خوبی خواهد داشت. با حضور زئیر-امری، دوئه-مایولو، امبایه و اخیراً ندجانتو، PSG به وضوح الگویی برای پیروی است؟

بله، اما خیلی‌ها آنجا آموزش می‌بینند و خیلی‌ها هم هستند که متأسفانه یا خوشبختانه در پاری سن ژرمن نیستند و امروز در لالیگا و ایتالیا بازی می‌کنند. فکر می‌کنم پاریس هم یک باشگاه تمرینی است. وقتی بازیکنان جوانی را می‌بینید که به جام باشگاه‌های جهان برگشته‌اند، استعداد و کاری که در پاری سن ژرمن انجام می‌شود را نشان می‌دهد. بعد از آن، به نقطه‌ای رسیده‌ایم که برایشان مهم است هر آخر هفته بازی کنند.

«یک بازیکن جوان به حمایت نیاز دارد»

آیا تجربه شما به عنوان یک ستاره سابق فرانسوی در باشگاه آ اس کن به شما در برقراری ارتباط با بازیکنان جوان‌تر کمک می‌کند؟

پ‌وی: من به اندازه کافی خوش شانس بودم که در ۱۹ سالگی کاپیتان کن شوم و آن تجربه امروز به خوبی به من کمک می‌کند، زیرا می‌دانم یک بازیکن جوان برای پیشرفت به چه چیز‌هایی نیاز دارد. در کن، اطرافم پر از بازیکنان نمونه و حرفه‌ای بود. واقعاً می‌توانستم از آنها یاد بگیرم. خوش شانس بودم که مربی‌ای داشتم که بدون ترس از اشتباهاتی که ممکن بود مرتکب شوم، مرا فوراً به زمین فرستاد؛ و این اعتماد به نفس مربی باعث شد با اعتماد به نفس بیشتری بازی کنم و این همان چیزی بود که به من اجازه داد از نردبان ترقی بالا بروم. حتی در آرسنال، در ۲۰ سالگی به اینجا آمدم و در یک مسابقه، توپ را از دست دادم، کارت قرمز گرفتم و گل خوردیم. اما قدرت آرسن (ونگر، یادداشت سردبیر) این بود که آن استعداد را در من دید و همچنان به من اعتماد به نفس می‌داد که واقعاً به من در ساختن یک حرفه کمک کرد.

به نظر شما، آیا بازیکنان جوان در مقایسه با نسل شما خیلی سریع به ورطه سقوط کشیده نمی‌شوند؟

پی‌وی: فکر می‌کنم فرق می‌کند، چون امروزه ما بازیکنان جوان را تشویق می‌کنیم که خیلی زودتر بازی کنند، چون جنبه اقتصادی هم برای باشگاه‌ها، به خصوص در فرانسه، مطرح می‌شود. آنها باید بازیکنان را بفروشند و برای فروش آنها، باید آنها را در معرض نمایش قرار دهیم؛ و گاهی اوقات، این بازیکنان جوان ممکن است آماده نباشند. با انجام مسابقات پشت سر هم است که آنها کم کم پیشرفت می‌کنند. یک بازیکن جوان که زود به تیم حرفه‌ای می‌پیوندد، باید به پیشرفت خود ادامه دهد. این بدان معناست که او باید به انجام کار‌های فردی زیادی در جنبه فنی، در جنبه فیزیکی، در جنبه ورزشی و در جنبه ذهنی ادامه دهد. یک بازیکن جوان به حمایت نیاز دارد. وقتی آکادمی را به مقصد تیم اول ترک می‌کنید، چیز‌هایی وجود دارد که کم است، به خصوص وقتی بازی نمی‌کنید. اگر مراقب نباشید، خطر عقب افتادن را به جان می‌خرید؛ و وقتی به دنبال جبران این خلا هستید، جبران آن خلا بسیار پیچیده است.

به عنوان یک مربی، روزانه چه استراتژی‌ای را با بازیکنان جوان اتخاذ می‌کنید؟

پی‌وی: نمی‌توانم بگویم که یک سال از دست رفته هرگز جبران نمی‌شود، اما در آن سن خیلی سخت است. به همین دلیل، فکر می‌کنم یک بازیکن جوان، وقتی در تیم حرفه‌ای است، اگر به اندازه کافی بازی نکند، مهم است که ماهی یک بار، دو بار یا سه بار با تیم ذخیره بازی کند. انجام بازی‌های ۹۰ دقیقه‌ای واقعاً برای پیشرفت جوانان مهم است. این کار که باید علاوه بر آن انجام شود، بسیار مهم است. مشکل در باشگاه‌های بزرگ که دو بازی در هفته انجام می‌دهید این است که کسانی که به بازی عادت دارند، برای حفظ آمادگی جسمانی خود تمرینات بیشتری انجام می‌دهند؛ و اگر فقط این تمرینات در نظر گرفته شود، بازیکن جوان پیشرفت نخواهد کرد و مشکل‌ساز خواهد شد.

آیا به کارگیری بازیکنان جوان در ایتالیا، در لیگی که برای اعتماد به استعداد‌های جوانش مشکل دارد، خیلی پیچیده نیست؟

پی‌وی: در ایتالیا، ما اغلب در بازی دادن به بازیکنان جوان تردید داریم، زیرا تمرکز روی نتایج فوری است. از طرف ما، باید بلندمدت فکر کنیم. ما نباید اعتماد به نفس خود را به بازیکنان جوان از دست بدهیم، حتی اگر گاهی اوقات برخی تصمیمات خیلی سریع گرفته شوند. هنوز هم شکاف بزرگی در سطح بین پریماورا و سری آ وجود دارد. زمان بازی بازیکنان جوان به این معنی است که پیشرفت کمتری وجود دارد. در این زمینه بحرانی وجود داشته است، زیرا زمان بازی زیادی برای بازیکنان جوان وجود ندارد.