به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان نتیجه گرفتند که تقریباً ۹۰۰ میلیون نفر تا پایان قرن بیست و یکم ممکن است با کمبود شدید آب شیرین مواجه شوند. این رقم سه برابر بیشتر از مطالعات قبلی است.
این مطالعه ۳۰ حوضه رودخانهای بزرگ در سراسر جهان، از جمله رودخانههای ولگا، اوب و ینیسئی در روسیه، آمازون در آمریکای جنوبی، رودخانه کنگو در آفریقا و همچنین نیل، گنگ و سایر رودخانههای بزرگ را برای ارزیابی تأثیر تغییرات اقلیمی بر جریان آب پوشش داد.
محققان از دادههای دو نسل از پروژههای مدلسازی آب و هوای جهانی، CMIP۵ و CMIP۶، استفاده کردند و دقت این مدلها را با مقایسه آنها با جریان آب تاریخی بین سالهای ۱۹۶۰ تا ۲۰۰۵ مقایسه کردند. دقیقترین مدلها پیشبینیهای نگرانکنندهای ارائه دادند که نشاندهنده کاهش احتمالی جریان رودخانه تا ۴۰ درصد تا پایان قرن است.
این کاهش به عوامل متعددی نسبت داده میشود، که مهمترین آنها رشد سریع جمعیت و اتکای مداوم به منابع آب شیرین برای کشاورزی، صنعت و مصرف خانگی است. این مطالعه همچنین نشان داد که تغییرات اقلیمی نقش محوری در کاهش بارندگی و افزایش تبخیر در بسیاری از مناطق دارد.
محققان همچنین سناریوهای مختلف انتشار کربن را آزمایش کردند و دریافتند که گذار به اقتصاد کم انتشار و افزایش فضاهای سبز میتواند دسترسی به آب را بهبود بخشد و تعداد افرادی را که تحت تأثیر کمبود آب قرار دارند به حدود ۵۰۰ میلیون نفر به جای ۹۰۰ میلیون نفر کاهش دهد.
با این حال، دانشمندان هشدار میدهند که برخی مناطق حتی اگر شرایط آب و هوایی بهبود یابد، همچنان از کمبود مداوم آب رنج خواهند برد و خواستار اقدامات پیشگیرانه برای بهبود مدیریت منابع آب و افزایش بهرهوری مصرف آب شدهاند.