سونیا واجیه از تجربه‌اش در دریافت نامزدی امی می‌گوید!

سئوال: چطور وارد پروژه «تازه‌کار» شدی؟

سونیا واجیه: ما بدلکار‌ها اغلب از طریق معرفی و شیوه دهان‌به‌دهان استخدام می‌شویم. هماهنگ‌کننده بدلکاری معمولا می‌گوید به کسی نیاز دارم که بتواند یک حرکت خاص را انجام دهد یا قد و هیکلی شبیه بازیگری که جایگزینش می‌شویم داشته باشد. برای این بدلکاری خاص، باید تصادف با ماشین را انجام می‌دادم. قبلا دو بار بدلکاری تصادف با ماشین را برای یک هماهنگ‌کننده دیگر انجام داده بودم و آن هماهنگ‌کننده با هماهنگ‌کننده «نوپا» دوست بود، بنابراین معرفی شدم که بدل جنا دوان بشوم و این صحنه بدلکاری که الان نامزد امی شده است را اجرا کنم.

سئوال: تبریک بابت نخستین نامزدی امی. این موضوع برایت چقدر مهم است؟

واجیه: هنوز هم باورکردنی نیست. وقتی دیگران تبریک می‌گویند، کمی سورئال است. فکر می‌کنم همه نامزد‌ها همین حس را دارند؛ تا وقتی اتفاق نیفتد، باورش سخت است. در این بخش ۷۳ نفر نامزد بودند و خیلی‌ها عالی بودند. کاملا شوکه شدم و این برایم جهان معنی دارد. وقتی سخت تمرین می‌کنی و زمان زیادی را صرف مهارت و آمادگی جسمانی‌ات می‌کنی، این اعتبار خیلی مهم است. من اولین نسل بدلکار زن هستم. نقش‌های زنانه که در آنها تصادف با ماشین نوشته شده زیاد نیست. پس ممنونم از نویسندگانی که این فرصت را به بدلکار‌های زن می‌دهند که واقعاً قهرمان باشند.

سونیا واجیه از تجربه‌اش در دریافت نامزدی امی می‌گوید!

سئوال: امی از سال ۲۰۲۱ بخش بدلکاری را ایجاد کرد و حالا اسکار قرار است از ۲۰۲۷ بخش طراحی بدلکاری داشته باشد. نظرت درباره این پیشرفت‌ها چیست؟

واجیه: خیلی خوشحالم که اسکار هم بالاخره بخش بدلکاری را باز می‌کند، البته این جایزه به هماهنگ‌کننده بدلکاری می‌رسد ولی برای جامعه بدلکاران یک پیروزی بزرگ است. دوستانم می‌گویند قبلاً کار بدلکار‌ها ساده‌تر بود، مثل کابوی‌ها، فقط بدنشان را به کار می‌گرفتند و تمام. اما الان ما خیلی فراتر رفته‌ایم؛ کنار کارگردان، فیلمبردار و تهیه‌کننده نشسته‌ایم و واقعاً داریم آنچه را که آنها می‌خواهند خلق می‌کنیم. ما دیگر فقط ورزشکارانی که زمین می‌خورند نیستیم، بلکه هنرمندانی خلاقیم. مهندسانی داریم که دستگاه‌ها را می‌سازند و بدلکارانی که با تجهیزات پیچیده پرواز می‌کنند. دیدگاه‌ها تغییر کرده و ما به عنوان هنرمندان اجراکننده خلاق دیده می‌شویم.

سئوال: چه شد که بدلکار شدی؟

واجیه: همیشه آدم فعالی بودم. دوران کودکی‌ام تام‌بوی بودم و ۱۳ سال فوتبال بازی کردم. بعد به رقص علاقه‌مند شدم ولی همیشه عاشق اکشن بودم. قهرمانان کودکی‌ام زنانی مثل بافی قاتل خون‌آشام و زینا جنگجو بودند؛ زنانی قدرتمند و بی‌باک. مادرم هم زن قدرتمندی بود که من را بزرگ کرد. این حس استقلال و عشق به فعالیت بدنی باعث شد به بدلکاری جذب شوم. دوستی که از رقص به بدلکاری رفت، درباره کارش به من گفت و من علاقه‌مند شدم. آن موقع هم هنر‌های رزمی کار می‌کردم و اینها همه به هم پیوند خورد. همچنین اجراگری تلویزیونی را دنبال می‌کردم که این ترکیب برای من عالی بود و باعث شد وارد بدلکاری شوم و دیگر به عقب نگاه نکنم.

سئوال: سخت‌ترین بخش کارت چیست؟ چه چیزی ممکن است مردم خارج از صنعت از آن خبر نداشته باشند؟

واجیه: پیچیدگی کار. من بدلکار زن هستم و صنعت بیشتر مردانه است. باید سخت و مقاوم باشی، اما در عین حال نرم و انعطاف‌پذیر. باید توان بدنی بالایی داشته باشی و بتوانی درباره ایمنی خود و دیگران صحبت کنی. گاهی تنها زن در اتاق هستم و نمی‌خواهم خودم را کوچک کنم. باید صدایت را بلند کنی، سوال بپرسی یا ایده‌ات را مطرح کنی. این تعادلی است که ما داریم به آرامی یاد می‌گیریم.

سونیا واجیه، بدلکاری که با شجاعت و مهارتش در سکانس‌های خطرناک و نفس‌گیر، حالا به جایگاهی رسیده که نه تنها مورد توجه بلکه مورد تحسین قرار گرفته است؛ گامی بزرگ برای بدلکاران زن و هنرمندان پشت صحنه هالیوود.