به گزارش مجله خبری نگار به نقل از روزنامه ساوت چاینا مورنینگ پست، دانشمندی که ویروس سارس را در سال ۲۰۰۳ کشف کرد، ادعا میکند که ویروسهای تنفسی به عنوان منبع احتمالی همهگیری بعدی، بیشترین نگرانی را ایجاد میکنند.
او میگوید: «ما فوراً باید توجه بیشتری به نحوه برخورد با بیماریهای همهگیر آینده داشته باشیم، زیرا ظهور یک بیماری همهگیر جدید اجتنابناپذیر است.»
او اضافه میکند: «کووید-۱۹ به وضوح به ما نشان داده است که بیماریهای همهگیر میتوانند نه تنها برای سلامت، بلکه برای رفاه اقتصادی و اجتماعی نیز بسیار ویرانگر باشند.»
به گفته وی، انتقال ویروسهای حیوانی به انسان در دهههای اخیر بیش از هر زمان دیگری افزایش یافته است. ویروسهای جدید هر سه تا چهار سال یکبار ظاهر میشوند، از جمله سارس، آنفولانزای خوکی، کووید-۱۹، سندرم تنفسی خاورمیانه، ابولا و ویروس زیکا. دامپروری فشرده، رشد گردشگری جهانی و تجارت حیات وحش، همگی در افزایش خطر انتقال ویروسها از حیوانات به انسان نقش داشتهاند.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد که شیوع آبله میمونی در سال ۲۰۰۳ در ایالات متحده با واردات حیوانات آلوده آفریقایی مرتبط بود و شیوع گونه دلتا کووید-۱۹ در سال ۲۰۲۲ در هنگ کنگ با همسترهای وارداتی مرتبط بود. با این حال، بیشتر این ویروسها منجر به همهگیریهای گسترده نشدند.
این دانشمند تأکید میکند که آنچه به ویژه نگرانکننده است، پتانسیل ویروسهای تنفسی جدید برای ایجاد همهگیری به دلیل شیوع سریع آنهاست. او معتقد است که خطر مداوم یک بیماری همهگیر جدید، لزوم اتخاذ رویکرد «یک سلامت» را برجسته میکند، رویکردی که سلامت انسانها، حیوانات و محیط زیست را با هم در نظر میگیرد، نه اینکه سلامت انسان را جدا از سایر عوامل ببیند.
او تأکید کرد که «بدون همکاری متخصصان در این سه حوزه، مقابله مؤثر با چالشهای آینده غیرممکن خواهد بود.»