دانشمندان استرالیایی خاطرنشان کرده‌اند که تمرین فعال، پنج سال جوانی به مغز می‌بخشد

دانشمندان دانشگاه کوئینزلند در مطالعه تأثیر فعالیت بدنی بر توانایی‌های شناختی در افراد مسن به موفقیت بزرگی دست یافته‌اند. تیمی از محققان به رهبری پروفسور پری بارتلت و دکتر دنیل بلک‌مور آزمایشی در مقیاس بزرگ انجام دادند که نتایج آن می‌تواند درک ما از رابطه بین ورزش و عملکرد مغز را تغییر دهد.

به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه کوئینزلند در مطالعه تأثیر فعالیت بدنی بر توانایی‌های شناختی در افراد مسن به موفقیت بزرگی دست یافته‌اند. تیمی از محققان به رهبری پروفسور پری بارتلت و دکتر دنیل بلک‌مور آزمایشی در مقیاس بزرگ انجام دادند که نتایج آن می‌تواند درک ما از رابطه بین ورزش و عملکرد مغز را تغییر دهد.

طبق گفته sciencexxi، داوطلبان سالم ۶۵ تا ۸۵ ساله در این آزمایش شرکت کردند. در طول شش ماه، آنها تمرینات بدنی مختلفی انجام دادند، تست‌های شناختی انجام دادند و اسکن مغزی انجام دادند. نتایج این مطالعه واقعاً چشمگیر بود: حتی پنج سال پس از اتمام برنامه، شرکت‌کنندگان بهبود در عملکرد‌های شناختی را نشان دادند.

کارشناسان خاطرنشان می‌کنند که این اولین مطالعه کنترل‌شده‌ای است که نشان می‌دهد ورزش نه تنها می‌تواند روند کاهش توانایی‌های ذهنی را کند کند، بلکه آنها را در افراد مسن سالم بهبود نیز می‌بخشد. محققان اثرات سه سطح شدت ورزش را ارزیابی کردند: کم (تمرینات حرکتی، تعادلی و کششی)، متوسط (پیاده‌روی سریع روی تردمیل) و زیاد (دویدن شدید روی تردمیل با حداکثر تلاش).

جالب توجه است که تنها تمرینات اینتروال با شدت بالا منجر به بهبود طولانی مدت در عملکرد شناختی شد. اسکن‌های MRI از مغز شرکت‌کنندگانی که این تمرینات را انجام دادند، تغییرات ساختاری و بهبود اتصال در هیپوکامپ، ناحیه‌ای از مغز که مسئول یادگیری و حافظه است، را نشان داد. همچنین تغییراتی در نشانگر‌های زیستی خون مشاهده شد که با بهبود عملکرد شناختی همبستگی داشت.

این یافته با توجه به اینکه از هر سه نفر در سن ۸۵ سالگی، یک نفر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل است، قابل توجه است. محققان امیدوارند که کار آنها به تدوین دستورالعمل‌های ورزشی جدید برای افراد مسن کمک کند و زمینه‌ای برای تحقیقات بیشتر در این زمینه فراهم کند.

دانشمندان در حال حاضر به مطالعه عوامل ژنتیکی که ممکن است بر پاسخ بدن به ورزش تأثیر بگذارند، ادامه می‌دهند تا مشخص کنند چه کسی ممکن است بیشترین سود را از چنین مداخلاتی ببرد. تحقیقات بیشتری نیز برای استفاده از نشانگر‌های زیستی به عنوان یک ابزار تشخیصی برای ارزیابی اثربخشی ورزش برنامه‌ریزی شده است.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری