به گزارش مجله خبری نگار، فراموشی در بین افراد در هر سنی رایج است. اگرچه در چیزهای کوچک خود را نشان میدهد، اما مسئلهی بزرگی نیست. اما گاهی اوقات، برای فرد دشوار میشود که حتی در اساسیترین موقعیتهای روزمره نیز حرکت کند.
ناپیسات تامادیوا، متخصص مغز و اعصاب، در مصاحبهای با سرویس خبری عمومی توضیح داد که چه زمانی مشکلات حافظه واقعاً نگرانکننده هستند. تشخیص اینکه آیا فراموشی نشانه خستگی مزمن، تعدادی از بیماریها یا زوال عقل است، مهم است.
اختلال حافظه میتواند هر از گاهی به دلایل مختلفی در هر کسی رخ دهد. در درجه اول، این دلایل شامل خستگی عصبی، کمبود خواب مزمن و سوء مصرف الکل و مواد مخدر است. بیهوشی عمومی، داروهای ضد افسردگی، فنوباربیتال و تعدادی از داروهای دیگر نیز بر حافظه تأثیر منفی میگذارند.
کمبود ویتامینهای گروه B (اسید فولیک، نیاسین) یا کمبود کربوهیدراتها و سایر اجزای رژیم غذایی میتواند عملکرد شناختی را به طور قابل توجهی مختل کند. در این موارد، با قطع محرکها یا قطع داروها، حافظه بازیابی میشود.
سایر عواملی که میتوانند مشکلات حافظه را ایجاد کنند عبارتند از آسیب مغزی تروماتیک، تصلب شرایین مغزی، سکته مغزی، دیابت، بیماری تیروئید، مشکلات قلبی، مشکلات تنفسی و نارسایی کلیه. عفونتهای شدید، به ویژه آنسفالیت و مننژیت، نیز میتوانند باعث آسیب شوند.
این متخصص توضیح میدهد که افراد باید نگران باشند وقتی رویدادهای مهم را فراموش میکنند، تمرکز برایشان دشوار میشود، به سرعت رشتهی گفتوگو را از دست میدهند، در درک طرح داستان کتابها یا فیلمها مشکل دارند یا توانایی تصمیمگیری مسئولانه را از دست میدهند.
سایر علائم خطرناک شامل اختلالات گفتاری و نوشتاری، مانند جابجایی هجا و عدم انسجام است. اینها دلایلی برای مشورت با متخصص مغز و اعصاب هستند.