اسرارآمیز و فانتزی و در باورهای کهن

به گزارش مجله خبری نگار، پس از ده سال تلاش، «جیسون موموآ» و «توماس پاآ سیبت»، پروژه عاشقانه و دیرینه خود را با سریالی دیدنی «فرمانده جنگ» به ثمر رسانده‌اند. این درام شبکه اپل داستان اتحاد و استعمار هاوایی در اواخر قرن هجدهم را از نگاه بومیان روایت می‌کند. بی‌تردید این اثر یکی از جاه‌طلبانه‌ترین سریال‌های سال‌های اخیر است، چراکه موضوعی حساس را دستمایه قرار داده و در عین حال موفق شده اکشن و اطلاعات تاریخی را به شکل متوازنی در کنار هم قرار دهد؛ کاری که به سادگی ممکن نیست. در این میان اهمیت این سریال، فراتر از سرگرمی است، زیرا فرصتی به بومیان هاوایی می‌دهد تا تاریخ خود را بازپس گیرند و داستان ملت‌شان را به مخاطبان جهانی عرضه کنند. البته حفظ اصالت فرهنگی، مسئولیت بزرگی برای «موموآ» و گروه سازندگان بود که آنها با استفاده از مشاوران فرهنگی در تمام بخش‌های تولید به این هدف دست یافته‌اند. در این راستا، حتی گنجاندن دیالوگ‌هایی به زبان هاوایی نیز لحظه‌ای مهم و فرهنگی بود؛ زبانی که پس از ممنوع شدن آموزش آن در مدارس هاوایی (سال ۱۸۹۶) تقریباً به نابودی کشیده شد، اما اکنون میلیون‌ها نفر می‌توانند این زبان را در مرکز توجه یکی از بزرگ‌ترین سریال‌های سال ۲۰۲۵ بشنوند.

فراتر از تأثیر فرهنگی، «فرمانده جنگ»، سریالی فوق‌العاده سرگرم‌کننده است که از بازی‌های درخشان بازیگران خود بهره می‌برد. شاید این ادعا جسورانه باشد، اما این سریال نقطه اوج کارنامه لوسیان بیوکنن است؛ این بازیگر نیوزیلندی، پیش‌تر با سریال «مأمور شب» در نتفلیکس شناخته شد و حالا بازی درخشان او در نقش «کائاهومانو»، یک پیشرفت بزرگ محسوب می‌شود. او در نقش ملکه و یکی از همسران «کامهامه‌ها اول»، احساسات و عمق شخصیتی قابل‌توجهی به نمایش گذاشته و کاراکتری را جان بخشیده که باید میان پیشگویی، سنت، دگرگونی‌های دنیای مدرن و نیرو‌های اهریمنی توازن برقرار کند.

علاوه بر آن، بازی قابل‌تحسین دیگر، متعلق به «کلیف کرتیس» با مو‌های موسوم به «موهاک» بود که نقش «کئوا» را بی‌نقص ایفا کرد. اجرای او بُعدی خشن و تهدیدآمیز به سریال افزوده و این کاراکتر را به شخصیتی شبیه یک ضدقهرمانِ مارولی تبدیل کرده است؛ کسی که انگار تهدیدی همیشگی برای قهرمانان و سبک زندگی‌شان است.

در این میان، شاید بزرگ‌ترین «کاراکتر» سریال، خود جزایر پولینزی باشد؛ با نما‌های وسیع و خیره کننده که به درام حالتی باشکوه و ماورایی می‌بخشد؛ به گونه‌ای که حتی نبرد‌های خونین و خشونت‌بار هم نمی‌توانند مانع شوند که این سریال به تبلیغی برای سفر به این جزایر شگفت‌انگیز تبدیل شود، چرا که «فرمانده جنگ» با دیدگاهی سرشار از شگفتی و غنا ساخته شده است و نما‌های بیرونی باشکوهی که از کوه‌ها، آب‌ها و آسمانی پرستاره به نمایش درمی‌آیند، این سریال را به یکی از زیباترین آثار تصویری دهه اخیر تبدیل کرده‌اند. نورپردازی نیز فوق‌العاده است؛ درختان سبز و بوته‌ها زیر نور خورشید می‌درخشند و دوربین، آنها را با نوری آسمانی ثبت می‌کند. در دورانی که فیلم و تلویزیون هر سال از نظر بصری بی‌روح‌تر می‌شوند، «فرمانده جنگ» در میان پروژه‌های بی‌رنگ و لعاب، برجسته و متمایز است.

از سویی دیگر، به نظر می‌رسد «فرمانده جنگ» الهام زیادی از «ارباب حلقه‌ها» گرفته است و درست مانند داستان‌های تالکین، زمانی بیشترین درخشش را دارد که به جنبه‌های اسرارآمیز و فانتزی تکیه می‌کند و باور‌های دنیای کهن بومیان هاوایی به طرزی شگفت‌انگیز را به تصویر می‌کشد. هرچند حفظ توازن میان بازنمایی واقعی تاریخ و جذابیت سرگرم کننده دشوار است، اما همین لحظات، فضای منحصربه فردی به سریال بخشیده بود. علاوه بر آن، درست مانند «ارباب حلقه‌ها»، «فرمانده جنگ»، دقیقاً می‌داند چگونه یک صحنه نبرد حماسی خلق کند؛ نبردی که تماشاگر را با اکشنی پرهیجان و پرتنش میخکوب می‌کند. به عنوان نمونه سکانس نبرد نهایی و پایانی سریال بی‌نقص، گیرا و خوش‌ساخت از کار درآمده؛ این نبرد، سریع، هیجان‌انگیز و فوق‌العاده خشن بود و سکانسی که «موموآ» زبان دشمنی را از گلوی او بیرون می‌کشد و آن را گاز می‌گیرد، همچنان در ذهن می‌ماند.

نکته دیگر اینکه، «جیسون موموآ»، نویسنده و بازیگر اصلی سریال، اولین‌بار با سریال «بازی تاج و تخت» در هالیوود درخشید و حالا همه از مقایسه میان این دو سریال حرف می‌زنند، چراکه تماشاگران، این بار نیز به سفری حماسی به سرزمین‌های گوناگون می‌روند؛ با این تفاوت که اژد‌های آتشینی در کار نیست. در انتها، هر چند بعید است سریال تازه شبکه اپل بتواند تأثیری به اندازه «بازی تاج و تخت» بر فرهنگ عامه بگذارد، اما نسبت به آینده «فرمانده جنگ» می‌توان خوش‌بین و هیجان‌زده بود؛ البته هنوز برنامه قطعی برای فصل‌های بعد اعلام نشده است، اما «موموآ» و «توماس پاآ‌سیبت» اثری ویژه در اختیار دارند و فصل اولِ امیدوارکننده، می‌تواند سکوی پرتابی عالی برای ادامه نمایشِ فرهنگ غنی و داستان‌های قدرتمند بومیان هاوایی باشد؛ داستان‌هایی که سال‌ها منتظر شنیده شدن بودند.

منبع: ایران-احسان اسیوند|منتقد و مترجم سینما