زیست‌هراسی: بین اجتناب از طبیعت و چالش‌های سلامت محیطی و روانی

بسیاری از مردم فکر می‌کنند که مثلاً ترس از عنکبوت یا مار فقط یک ویژگی شخصیتی است، اما ملیسا نوربرگ، محقق استرالیایی، معتقد است که این ترس از موجودات زنده عواقب گسترده‌ای دارد.

به گزارش مجله خبری نگار، دانشیار ملیسا نوربرگ از دانشگاه مک‌کواری استرالیا مطالعه‌ای انجام داد که نشان داد زیست‌هراسی (ترس از موجودات زنده) پیامد‌های واضحی دارد.

کسانی که از حشرات می‌ترسند، از آفت‌کش‌های بیشتری استفاده می‌کنند که نه تنها آفات را از بین می‌برد، بلکه بر گرده افشان‌های مفید مانند زنبور‌ها نیز تأثیر منفی می‌گذارد. به دلیل دوری از طبیعت، این افراد از پروژه‌های زیست‌محیطی کمتری حمایت می‌کنند، محصولات پایدار مانند پروتئین حشرات را رد می‌کنند و رانندگی را به پیاده‌روی ترجیح می‌دهند که این امر بحران آب و هوا را تشدید کرده و تنوع زیستی را کاهش می‌دهد.

زیست‌شناسان به ندرت زیست‌هراسی را به عنوان یک اختلال روانی توصیف می‌کنند، زیرا می‌توان به راحتی با عدم پیاده‌روی در جنگل، نگهداری حیوانات خانگی یا استفاده از مواد شیمیایی در باغ‌ها از آن اجتناب کرد. با این حال، این اجتناب به اکوسیستم‌ها، سلامت شهری و توانایی طبیعت برای تثبیت و بقا آسیب می‌رساند.

روانشناسان معتقدند که بیوفوبیا به خوبی به درمان پاسخ می‌دهد و یک جلسه درمانی با روانپزشک می‌تواند مفید باشد. این روش بر قرار گرفتن تدریجی در معرض محرک ترس متکی است که با مشاهده عکس‌ها شروع می‌شود و به دنبال آن قرار گرفتن مستقیم در زندگی واقعی رخ می‌دهد.

زیست‌هراسی ترس از طبیعت زنده است، از میکروب‌ها و قارچ‌ها گرفته تا عنکبوت‌ها، سگ‌ها، جنگل‌ها و طوفان‌ها. تقریباً ۲۰ ٪ از مردم در سراسر جهان از آن رنج می‌برند و این هراس اغلب نه از طریق تجربه شخصی، بلکه بیشتر از طریق اخبار، داستان‌ها و فیلم‌های ترسناک شکل می‌گیرد.

برای مثال، پس از یک حادثه مسمومیت با قارچ در استرالیا، مردم حتی از قارچ‌های معمولی موجود در فروشگاه‌ها نیز می‌ترسیدند.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری