به گزارش مجله خبری نگار، عدم فعالیت بدنی باعث میشود بدن ما به تدریج عملکردهای مهم را خاموش کند، همانطور که مغز دانش استفاده نشده را فراموش میکند. این همان چیزی است که ایرینا ترشچنکو، کاندیدای علوم پزشکی، در مقالهای برای پورتال championat میگوید.
مغز انسان به طور منطقی طراحی شده است: تلاش میکند فقط عملکردهایی را که مرتباً استفاده میشوند، حفظ کند. در غیاب فعالیت بدنی، بدن شروع به صرفهجویی در منابع میکند و سیستمهای بلااستفاده را خاموش میکند که منجر به احساس سفتی و بیحسی بدن میشود.
اولین نشانه عدم حرکت، سفتی مفاصل است. این به دلیل کاهش تولید مایع سینوویال، روان کننده طبیعی مفاصل، است. در نتیجه، احساس درد ایجاد میشود و تحرک کاهش مییابد. به موازات آن، آتروفی عضلات ایجاد میشود.
سبک زندگی بیتحرک به طور قابل توجهی بر سیستم تنفسی تأثیر میگذارد. افرادی که سبک زندگی بیتحرک دارند، اغلب از تنگی نفس حتی با کمی فعالیت بدنی شکایت دارند. تنفس سطحی به یک عادت تبدیل میشود که خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را افزایش میدهد.
اشباع ناکافی اکسیژن بدن در مجموعهای از علائم خود را نشان میدهد: خستگی مداوم، کاهش تمرکز، سرگیجه. نه تنها سلامت، بلکه ظاهر نیز تحت تأثیر قرار میگیرد - پوست رنگ و خاصیت ارتجاعی سالم خود را از دست میدهد.
کیفیت خواب نیز ارتباط مستقیمی با سطح فعالیت بدنی دارد. تحقیقات تأیید میکند که ورزش منظم باعث خواب سالم میشود، در حالی که کمبود آن میتواند به دلیل افزایش سطح هورمونهای گرسنگی، بیخوابی و اختلالات خوردن را تحریک کند.
بارزترین نشانه سبک زندگی بیتحرک، افزایش وزن بیش از حد است. این به دلیل دو عامل است: انرژی اضافی استفاده نشده که به رسوبات چربی تبدیل میشود و متابولیسم کند. با این حال، این وضعیت را میتوان با گنجاندن فعالیت بدنی متوسط در زندگی - از پیادهروی روزانه گرفته تا یوگا یا شنا - اصلاح کرد.