به گزارش مجله خبری نگار،کریچل گلیک، درمانگری با بیش از سه دهه تجربه میگوید بسیاری از زوجها متوجه نمیشوند که نحوه صحبتکردن و زبان بدن آنها میتواند بیاحترامی تلقی شود. به گفته این مشاور باتجربه، بیتوجهی به نشانههای ظریف و گاه پنهان بیاحترامی در گفتگوها، یکی از عوامل اصلی تخریب روابط عاطفی و از بین رفتن اعتماد بین زوجین است. او تأکید میکند: «من در طول سالها با زوجهایی کار کردهام که بهسختی توانستهاند اعتماد ازدسترفته پس از مشاجرات شدید و تلخ را بازیابند. در موارد دیگر، اعتماد بهتدریج در اثر طعنه، چشم غره رفتنها، پریدن وسط حرف یکدیگر یا تحقیرهای کلامی از بین رفته است.»
بسیاری از انواع ارتباطهای مضر، در ظاهر بیخطر به نظر میرسند، اما در بلندمدت میتوانند احساس دوستداشتنیبودن را در یکی از طرفین از بین ببرند. در ادامه، به برخی از عباراتی که ممکن است روابط را خدشهدار کنند اشاره شده است:
این نوع بیان معمولاً شامل برچسبزدن، تمسخر علنی یا کوچک شمردن شریک زندگی در جمع است.
«واقعاً دوباره غذا میکشی؟»
«آره، اون همیشه همین کار رو میکنه.»
«به حرفاش توجه نکن!»
این لحنها ممکن است بهظاهر شوخی به نظر برسند، اما پیام پنهانی از سرزنش و قضاوت منتقل میکنند.
«آفرین بابت داد زدن سر بچهها.»
«جدی این لباس رو میخوای بپوشی؟»
«آره، اینقدر مهمه که بخوای بهش افتخار کنی!»
چنین عباراتی تلاش میکنند ادراک طرف مقابل را زیر سؤال ببرند و احساس دیوانگی یا اشتباه بودن به او القا کنند.
«اصلاً اونجوری نبود.»
«من همچین حرفی نزدم، تو بد برداشت کردی.»
«اگه واقعاً اینطور فکر میکنی، پس دیوونهای!»
در این سبک بیان، طرف مقابل با عباراتی سرزنشآمیز یا تحقیرآمیز مورد حمله قرار میگیرد.
«تو زیادی بچه رو لوس میکنی، چون مادرت هم تو رو همینطور بزرگ کرده.»
«تو خیلی خودخواهی.»
«این حرف خیلی خودشیفتهگونهست!»
در این حالت، گوینده خود را از مسئولیت اعمالش مبرا میداند و طرف مقابل را مقصر میشمارد.
«من از داد زدن بدم میاد، ولی تو خیلی اعصابم رو خورد میکنی.»
«تو باعث شدی من احساس گناه کنم.»
«اگه تو بیشتر تلاش میکردی، من مجبور نبودم دخالت کنم.»
گاهی بدون آنکه متوجه باشیم، با پیشنهاد دادن یا مقایسهکردن، احساس درک شدن را از شریکمان دریغ میکنیم.
«چرا زودتر با من در این مورد صحبت نکردی؟»
«چرا سعی نمیکنی بیخیالش بشی؟»
«من این کارو بارها انجام دادم. خیلی سخت نیست!»
این مشاور باتجربه توصیه میکند که یکی از مهمترین ابزارهایی که میتواند به زوجها در بهبود ارتباط کمک کند، «مکث» است. بهگفته او، این مکث میتواند شکلهای مختلفی داشته باشد: ترک موقعیت، نفسکشیدن در فضای باز یا حتی استفاده از کلمه رمزی بین زوجین برای اعلام زمان تنش. مکث کردن باعث ایجاد فاصله بین احساسات واکنشی آنی و عمل به آنها میشود.
این فاصله میتواند چند دقیقه، چند ساعت یا حتی چند روز باشد. مهمترین بخش از هر گفتگوی سازنده، کاری است که پیش از باز کردن دهانمان انجام میدهیم. تمرین مکث و آمادهسازی ذهنی به ما کمک میکند پیش از جلب انرژی از طرف مقابل، ابتدا با درون خود ارتباط برقرار کنیم.
در نهایت، او تأکید میکند: «همه ما در حال یادگیری هستیم و هیچکس کامل نیست. اما مسئولیتپذیری نسبت به کلمات و لحنمان میتواند تفاوتی جدی در کیفیت رابطهمان ایجاد کند.»
در روابط عاطفی، آنچه گفته میشود و نحوه گفتن آن اهمیت زیادی دارد. کلمات میتوانند پل ارتباطی باشند یا دیواری بلند. شناسایی و پرهیز از الگوهای کلامی مخرب و جایگزینی آنها با مکث، همدلی و صداقت، راهی مطمئن برای حفظ و تقویت رابطهای سالم و پایدار است.